دیدگاه رامبد جوان، بهرام رادان، شهاب حسینی و دیگر ستاره‌ها درباره پیوند اعضا

به گزارش نامه، ماجرای فیلم «بهانه‌ای برای بودن» که روایتی است از ماجرای اهدای عضو در ایران، چند سال قبل در یکی از جشن‌های نفس مطرح شد وس از چند سال پیگیری توسط اعضای کمیسیون فرهنگی واحد پیوند اعضای دانشگاه شهید بهشتی ساخته شد. ستاره‌های این فیلم در گفت‌وگو با «ایده‌آل» درباره این فیلم و مسئله اهدای عضو مسائلی مطرح کردند که در ادامه می‌خوانید: پیام دهکردی: می‌توانیم از نابود به بود برسیم روزی دوستم برایم تعریف می‌کرد که وقتی پدرم را برای مراسم کفن و دفن به غسالخانه برده بودیم کسی که او را می‌شست دندان مصنوعی را از دهانش بیرون آورد و من آن لحظه با خودم گفتم ببین حتی این دندان را هم با خودش نمی‌تواند به زیر خاک ببرد. پس باید بدانیم اهدای اعضا می‌تواند شخصی را از نابود به بود تبدیل کند. رامبد جوان: یک جور جاودانگی وقتی که می‌میریم و از این دنیا می‌رویم همه چیز به صورت فیزیکی تمام می‌شود و دیگر نمی‌توانیم به عنوان یک جسم به زندگی‌مان ادامه بدهیم و باید زیر خاک برویم چه بهتر که جسم‌مان به درد کسی بخورد و بتوانیم در زمان مرگ به زندگی دیگران کمک کنیم. این کار یک جور جاودانگی است و اینکه ادامه پیدا می‌کنیم. اگر این طرز فکر که قرار است از ما یک سنگ قبر و یک دنیا خاطره به جا بماند پس چه بهتر که یک آدم که به شدت به اعضای بدنمان نیاز دارد بتواند به زندگی‌اش ادامه بدهد و با آن‌ها زندگی کند و خاطره‌های بهتر و بزرگ‌تری از تو برای دیگران تعریف کند. بهرام رادان: نفسی که برای خیلی‌ها آرزوست یک عده هستند که نیا به نفس کشیدن دارند و ما که هر روز این کار را انجام می‌دهیم نمی‌توانیم بفهمیم که چقدر بعضی‌ها به همین تنفس معمولی محتاجند. نمی‌توانم امیدوار باشم روزی خودم درگیر این مسائل نباشم ولی امیدوارم همه کسانی که به یک عضو نیاز دارند مجبور نباشند به زندگی خوشدان پایان بدهند در حالی که یک ریه، کلیه یا یک قلب که قرار است زیر خاک برود می‌تواند به زندگی آن‌ها امید دوباره بدهدو من جای هر انسانی که خودم را می‌گذارم با هیچ منطق، معیار و اصولی نمی‌توانم خودم را راضی کنم که پس از مرگ اعضای بدنم را اهدا نکنم. رضا کیانیان: اجر معنوی که به دست می‌آید هیچ وقت زیاد از واژه ایثار خوشم نمی‌آید. ایثار یعنی چی؟ یعنی اینکه چیزی بدهی و چیزی به دست نیاوری؟ خب چرا آدم باید چنین کاری انجام بدهد. یک چیزی یا خوب است یا بد. وقتی که می‌گوییم ایثار یعنی ما به خاطر یک چیزی از از چیز دیگری می‌گذریم و شاید به خاطر این مورد ناراحت هم بشویم اما بیشتر کسانی که در جامعه ما چینن کاری می‌کنند یک اجر بزرگ نصیب‌شان می‌شود پس این ایثار نیست و این یعنی یک چیز بزرگ‌تر، مهم‌تر و با ارزش‌تر به دست آوردن. پس خیلی‌ها با به دست آوردن اجر معنوی یک کار بزرگ در حق خودشان کرده‌اند. من بارها به خانواده‌ام هم گفته‌ام که وقتی مردم اعضای بدنم را ببخشند. سروش صحت: زندگی به شکل دیگر اینکه آدم قبول کند اعضای بدنش را ببخشد کار سختی است ولی آدم باید واقع‌بین باشد و به این فکر کند که زندگی پس از مرگ مغزی هم به نحوی دیگر ادامه پیدا می‌کند. شهاب حسینی: خدایا! چه جوری مردن را به ما یاد بده همیشه می‌گویم خدایا تو چه جوری مردن را به من یاد بده من زندگی کردن را مجبورم خودم یاد بگیرم. مرگ یک بار در زندگی هر کسی اتفاق می‌افتد ولی اینکه کیفیتش چطور باشد خیلی مهم است. پسر من وقتی کوچک بود یک پتوی نازک خیلی معمولی داشت و اتفاقا این پتو را خیلی دوست داشت. یک روز وقتی من داشتم با مادرش صحبت می‌کردم پسرم پتو را روی سرش انداخته بود و بازی می‌کرد و در اثر یک اتفاق در حالی که پتو روی سرش بود با پیشانی به لبه تیز شومینه خورد و وقتی به سمتش دویدم و پتو را کنار زدم، خون سر پسرم به صورتم پاشید. من از آن لحظه تا چند ساعت اصلا یادم نیست چه اتفاقی افتاد. آن روز گذشت و به سر پسرم دو تا بخیه زدند و چند مسکن دادند و به خیر گذشت. ولی هر وقت پسرم را می‌بینم و خطی که روی پیشانی‌اش مانده، حالم دگرگون می‌شود و حالا خودتان را جای خانواده‌ای که بچه‌اش هر روز با مرگ دست و پنجه نرم می‌کند و یک لوله مدام داخلی بینی‌اش است، بگذارید و...