آدم حسابی‌ها چه جوری‌اند؟/معرفی 8 چهره از 100 چهره سال 2012 مجله تایم

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

به گزارش نامه به نقل از حاشیه، تایم برای معرفی چهره‌های این فهرست، از شماری چهره مشهورتر بهره گرفته است. هریک از چهره‌های مهم سال را به تناسب حوزه‌ای که وی در آن تخصص داشته با محل اثر واقع شده است، یک نویسنده، فعال سیاسی، اقتصاددان، حقوقدان و یا ورزشکار و البته چند روزنامه نگار دیگر در قالب یادداشت هایی کوتاه و روان به خواننده معرفی کرده‌اند. ملاله یوسف‌زی فعال اجتماعی، 15 ساله چسلا کلینتون،‌ دختر بیل و هیلاری کلینتون تاریخ پر است از مردمی که جسارت‌شان با خشونت پاسخ‌داده شد. با این‌حال، تعداد کمی از ایشان به اندازه ملاله جوان بوده‌اند. اتوبوسی که ملاله در آن بود را در زمانی که تنها 15 سال داشت، افراد مسلح طالبان تصرف کردند و به او و دو دختر دیگر شلیک کردند تا آن‌طور که بعدا خودشان گفتند «درسی» داده باشند به هر کسی که جسارت آن را داشته باشد که پای آموزش، آزادی و تعیین سرنوشت ـ به‌خصوص برای دختران و زنان‌ـ بایستد. مردم که جسارت‌شان با خشونت پاسخ یافت، اغلب به اندازه ملاله جوان نبوده‌اند مانند ملاله که در 11 سالگی در بلاگ اردو زبان BBC شروع به نوشتن بکنند و از خواست‌شان برای دکترشدن، از ترس‌شان از طالبان و اراده‌شان برای آنکه اجازه ندهند طالبان ‌ـ یا هراس از آن‌ـ‌ راه‌شان را برای ادامه تحصیل ببندد، تحصیلی که نیاز داشت تا آرزوهایش را محقق کند. حالا، ملاله همانی که می‌خواهد باشد: به مدرسه برگشته است. طالبان تقریبا از ملاله را شهید کرد. آن‌ها موفق شدند او را به یک سمبل بدل کنند. شرح‌حالی که او دارد می‌نویسد تا درباره 61 میلیون کودکی که در سراسر جهان نمی‌توانند به مدرسه بروند، نشان می‌دهد که او بدون آنکه از او بخواهند، خود را مسئول دختران در همه جا می‌داند. با این‌حال، ملاله در پایان کتاب‌اش گفته است که داستان او تا این‌جا، تنها آغاز کار بوده است. پِنگ لیوآن بانوی اول چین، 50 ساله هانا بیچ، مدیر دفتر مجله تایم در چین بانوان اول اخیر چین یک ویژگی مشترک داشتند: گم‌نامی. اما پنگ لیوآن، همسر دوم و آلامد خی جینپینگ ـ رهبر تازه چین‌ـ، در برابر دوربین خجالتی به نظر نمی‌رسد. در اولین سفر خارجی خی در ماه مارس، نقش بانوی اولی زیادی دلربا را در روسیه و آفریقا را بازی کرد و تلاش کرد چهره‌ای انسانی از رژیم پکن به دست دهد. پنگ قبل از این هم در معرض توجه‌ها بود. او به عنوان خواننده محلی ارتش آزادی‌بخش خلق ـ بله، ارتش چین بخش فرهنگی هم دارد‌ـ برای دهه‌ها معروف‌تر از همسرش بود. حالا لباس‌هایش در سرخط خبرها قرار می‌کیرد. در حال که ثروتمندان چینی بِرندهای غربی را دوست دارند، پنگ به شکل معنی‌داری در سفرهایش لباس‌هایی با مارک داخلی می‌پوشد. او به مِید این چاینا (Made in China) جلوه داده است. آنگ سان سوچی مبارز سیاسی، 67 ساله مادلین آلبرایت، وزیر امورخارجه سابق آمریکا در سال 1990، ارتش برمه از به رسمیت شناختن پیروزی انتخاباتی حزب دموکراسی‌خواهِ آنگ‌سان سوچی سر باز زد. پج سال بعد، وقتی که سوچی از حصر خانگی آزاد شد، او را در رانگون ملاقات کردم. همان‌جا بود که خواسته‌هایش را محکم بیان کرد: دموکراسی واقعی، آزادی زندانیان سیاسی، و پایان دولت ترس. برمه صحنه آزمایش اراده‌هایی بود که آینده برمه را رقم می‌زدند: در یک سو یک شورای نظامی اقتدارگرا قرار داشت و در سوی دیگر زنی رام‌ناشدنی. برای سال‌ها، به نظر می‌رسید که هیچ امیدی وجود ندارد. در سال 2011، اقتدارگرایان شروع به عقب‌نشینی کردند. سانسور کاهش یافت و زندانیان آزاد شدند. سوچی به نمایندگی پارلمان انتخاب شد. حالا، دموکراسی واقعی باید به ثمر برسد. سوچی، حالا دیگر نه یک زندانی سیاسی که یک رهبر سیاسی است که باید در شرایط متغیر سیاسی تصمیم‌گیری کند. شجاعت آنگ‌سان‌ سوچی در مقابله ـ و شکست دادن‌ـ سرکوب مایه امید همه کسانی است که آزادی را گرامی می‌دارند. دنیل دی‌ـ لوئیس بازیگر، ‌55 ساله تونی کوشنر، برنده جایزه پولیتزر و فیلم‌نامه و نمایش‌نامه نویس دنیل‌ ـ چه روی صحنه و چه در مصاحبه‌ها‌ـ چنان کاراکترهایی که را که او را مبدل به ستایش‌شده‌ترین بازیگر جهان کرده‌اند، بازی می‌کند که آدم فکر می‌کند که او به طرز غریبی آن‌ها را درونی کرده است. این دورنی‌کردن نقش‌ها، به واسطه علاقه شیفته‌وارمان به روش کار او، و تلاش و نظم افسانه‌ او هم ما را به ستایش وامی‌دارد و هم عصبی‌مان می‌کند. به نظر می‌رسد قدرت و زیبایی اجرای دنیل از چیزی بیرون می‌آید که او با آن ارتباط گرفته و درش عمیق شده، چیزی به شدت خصوصی و تماما خاص تجربه او که در ضمن به شکل اسرارآمیز همه‌شمول است. انگار در درونی‌ترین جای قلب‌ انسان‌ها جایی است که هنرمند بزرگ ما با آن ارتباط برقرار می‌کند و در ارتباط با آن، آن را زیر فرمان خود در می‌آورد. کیت میدلتون/ دوسش کمبریج، 31 ساله سالی بِدِل/ نویسنده کتاب ملکه الیزابت: زندگی یک شهریار مدرن کیت میدلتون که اجدادش در معادن زغال‌سنگ دورهام کارگری می‌کردند، دختر دانشجوی معمولی‌ای بود با مسیری معمولی در زندگی. بعد با شاهزاده‌ی رویاهایش ملاقات کرد، بدل به دوسش کمبریج شد و در عرض دو سال به چهره‌ای مهم در عرصه جهانی شد. ملکه آینده بریتانیا، موقر، وظیفه‌شناس و خونسرد است، و البته کمی نسبت به اینکه تمام توجه‌ها را از همسرش ـ پرنس ویلیام‌ـ متوجه خود کند، بی‌توجه است. با به عهده گرفتن مسئولیتِ حمایت از تعداد روزافزونی از خیریه‌ها، او نقش سنتی خانواده سلطنتی در حمایت از خدمات عمومی را با اشتیاق پذیرفته است. قفسه لباس‌های برازنده‌اش که طرفداران زیادی در بین مردم پیدا کرده، صنعت مد در بریتانیا را شکوفا کرده است. در سه ماه آینده، او نقش مادری مدرن را برعهده خواهد گرفت. بعد از تغییراتی که در قانون ارشدیت ایجاد شد، فرزند او ‌‌ـ اعم از اینکه پسر باشد یا دختر‌ـ سومین نفر در صف تاجداران آینده خواهد بود. پیش‌روها ماریسا مایر/ مدیرعامل یاهو، ‌37 ساله اریک اشمیت/ مدیر اجرایی گوگل از میان چیزهای بسیاری که ماریسا ما‌یر در مدت کار در گوگل بر روی آن‌ها کار کرد ـ لیست این کارها در واقع دربرگیرنده تمام محصولات و خدمات اصلی ما می‌شود‌ـ احتمالا بهترین مثال هوش و توان رهبری او طراحی کردن صفحه اول گوگل است که حالا بدل به صفحه‌ای جاافتاده و شمایل‌گونه شده است. این کار، نشانه بصیرت و دوراندیشی غیرقابل انکار بوده است چرا که حالا 14 سال از طراحی آن صفحه می‌گذرد و در این مدت اغلب سایت‌های بارها و بارها دوباره طراحی شده‌اند اما صفحه ما هنوز همانی است که ماریسا طراحی کرده بود، تمیز، راحت، و به نوع خودش زیبا. ماریسا در مقام یکی از موثرترین مدیرعاملان زنِ جهان،‌ او خط‌شکن، پیشرو و مایه الهام زنان در همه جای جهان بوده است. با این‌حال، وقتی حالا را با زمانی که با هم کار می‌کردیم مقایسه می‌کنم می‌بینم تمایزهای جنسیتی بسیار از بین رفته است. خیلی راحت، او یکی از باهوش‌ترین و بااستعدادترین مدیران دنیا تکنولوژی است. گوگل خوش‌شناس بود که با یاری او به جایی رسید که الان قرار دارد و یاهو هم خوش‌شانس است که او را دارد و او یاهو را به جایی تازه خواهد رساند. اما راستش را بخواهید، آن میلیون‌ها آدمی که دنبال اطلاعات و پاسخ می‌‌گردند، بیشترین سود را بردند. به خاطر کارهایی که ماریسا انجام داده و انجام خواهد داد، جستجوهای این آدم‌ها به نتایج مثبت منجر خواهد شد. هانا گِی،‌کاتین لوزوریاگا، دبورا پرساود/ محققان ایدز مارک دی‌بول/ مدیر اجرایی بنیاد جهانی مبارزه با ایدز، سل و مالاریا این سه زن مسئول یک دستاورد غیرقابل باور علمی هستند: درمان موثر نوزادانی که ایدز دارند. گِی ـ متخصص اطفال در دانشگاه می‌سی‌سی‌پی‌ـ، لوزوریاگا ـ ایمونولوژیستی از دانشگاه ماساچوست‌ـ، و پرساود ـ ویروس‌شناسی از مرکز کودکان دانشگاه جان هاپکینز‌ـ با دادن داروی ضد ایدز به کودکی که از مادرش ویروس اچ‌ای‌و را واگرفته بود، در اولین ساعات تولد، توانستند در مبارزه با ویروس ایدر موفق شوند به طوری که اکنون که آن نوزاد 12 یا 22 سال دارد، هیچ نشانه‌ای از بیماری در او وجود ندارد و نیازی هم به مراقبت‌‌های پزشکی هم ندارد. حتی این امید وجود دارد که افراد بزرگ‌سال‌تر هم بتوانند از این دارو استفاده کنند، به شرطی که در اولین ساعات واگرفتن ویروس، پادزهر را دریافت کنند. بعد از اینکه این دارو در مورد نوزادان موفق بود، تحقیق دیگری نشان می‌داد که 14 نفر بیمار بیشتر از قبل توانسته‌اند HIV را کنترل کنند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که درمان HIV حتی موفق‌تر از آنی بوده که قبلا تصور می‌شد. این یافته‌‌ها در کنار اقدامات پیشگیرنده و دانش توسعه‌یافته‌تر ما را در موقعیتی تاریخی قرار می‌دهند که بتوانی جلوی رشد ویروس HIV را بگیریم. رویا محجوب/ کارآفرین، 25 ساله شریل سندبرگ/ مدیر سازمانی فیس‌بوک با اینکه حقوق زنان از زمان سقوط رژیم سرکوب‌گر طالبان در 12 سال پیش ترقی پیدا کرده است، بسیاری از افغان‌ها هنوز بر این باورند که زنان تنها باید در خانه کار کنند، و به خانواده‌شان برسند. رویا محجوب ‌- کارآفرین حوزه تکنولوژی‌ـ‌ دارد با روشی هوشمندانه با این ذهنیت فرهنگی مبارزه می‌کند. شرکت نرم‌افزاری افغانی محجوب که در حوزه ‌ای‌تی مشاوره می‌دهد در سال 2010 تاسیس شد و 25 کارمند دارد که 18‌تای‌شان زن هستند. کارمندان این شرکت نرم‌افزارها و دیتابیس‌های شرکت‌های خصوصی، وزارت‌خانه‌‌‌های دولتی و ناتو را ارتقا می‌دهند. برای اینکه این‌جور شغل‌ها برای زنان قابل‌دسترس‌تر باشد، 5 نفر از این کارمندان می‌توانند از خانه کارشان را انجام دهند. اما برنامه آینده محجوب از چیزی که الان هست هم بلندپروازانه‌تر است. بخش اعظم دسترسی اینترنت در افغانستان محدود به کافی‌نت‌های شهری می‌شود که مکان‌هایی غیرراحت یا ناامن برای زنان افغان هستند. این وضع جواب کار محجوب را نمی‌دهد بنابراین او دارد 40 کلاس اینترنت‌محور در سراسر افغانستان می‌سازد، چیزی که به بیش از 160 هزار زن محصل اجازه می‌دهد با جهان بیرون در ارتباط باشند. او یک وبلاگ چندزبانه و یک سایت ویدئویی راه انداخته و از طریق آن به زنان یاد می‌دهد که داستان‌های‌شان را بگویند. حدود 300 زن محصلِ بلاگر روی این سایت مطلب می‌گذارند و صدای‌شان را به گوش دیگران می‌رسانند. با این‌ کار، آنان تصویری که جهان از افغانستان دارد را تغییر می‌دهند. حالا دختران و زنان افغان می‌توانند خودشان را ببینند. آندرو شِنگ/ اقتصاددان، 66 ساله جوزف استیگلیتز/ برنده جایزه نوبل اقتصاد بعد از بحران اخیر مالی در جهان، توافقی به وجود آمده که جهان به قانون‌گذاران خوبی احتیاج دارد که تضمین کنند بخش مالی در خدمت جامعه است، آن‌هم به طریقی که باید و تنها به غارت انتقام‌گیرانه فکر نمی‌کند. اما این کار، کار آسانی نیست: قانون‌گذاران باید به اندازه کافی باهوش باشند که پیچیدگی‌های بازار را دریابند و زود گول این حرف که بازار درمان همه چیز است را نخورند، به اندازه کافی متعهد به بخش عمومی باشند که به درآمد ناچیز ـ در مقایسه با درآمدی که یک فرد می‌تواند برپایه استعدادش در بخش خصوصی دربیاورد‌ـ‌ راضی باشند، به اندازه کافی قوی باشند که بتوانند در برابر فشار لابی‌گرهای بخش مالی مقاومت کنند. به اندازه کافی امین باشند که در برابر وسوسه‌های بخش مالی مقاومت کنند و آنقدر به لحاظ سیاسی زبده باشند که بتوانند سیاست‌های مبتنی بر پول است را مدیریت کنند: هنگ‌کنگ این شانس را داشته که چنین تنظیم‌کننده‌ای دارد. این تنظیم‌کننده کسی نیست جز آندرو شنگ که در مقام معاون مدیر اجرایی نهاد مسئول پول این منطقه اجرای وظیفه می‌کند. چین هم خوش‌شانس بوده که شنگ را در مقام مشاور ارشد کمیسیون تنظیم بانک‌ها در اختیار دارد. دیگر کشورها هم اگر کسی را در حد و اندازه شنگ و در همان موقعیت تاثیرگذار او داشتند، می‌توانستند کارشان را به نحو احسن انجام دهند.