امید، نقش اول فیلم هیجانانگیز پرسپولیس
امید عالی شاه در سیرجان هم به روند درخشان این فصل خود ادامه داد تا همچنان یکی از مهمترین ستارههای پیش برنده پرسپولیس در کورس قهرمانی این فصل باشد.
به گزارش "ورزش سه"، کمتر عادت داشتیم تا شماره 2 پرسپولیس را برای چند بازی متوالی در ترکیب تیمش ببینیم و کمتر خاطرمان میآید او در چند بازی متوالی بدرخشد و چهرهای تاثیرگذار در میدان باشد اما این فصل انگار همه چیز برای عالیشاه و پرسپولیس فرق کرده و جایگاه کاپیتان همانی است که باید باشد.
عالیشاه از همان دوران درخشش در تیم ملی نوجوانان و سپس باشگاه راه آهن استعداد شگرفی نشان داد اما به نظر میرسید در سالهای جوانی به اندازه برخی چهرههایی که زود از صحنه خارج شدند مثل پیام صادقیان یا ستارههایی که در مقاطعی درخشیدند مثل محسن مسلمان در پرسپولیس بزرگ قدر نمیبیند. عالیشاه از همان تیم پرستاره علی دایی شروع کرد و جزء جوانهای شاخص این تیم بود اما انگار مرارت زیادی کشید تا خودش را به عنوان ستاره پرسپولیس به هوادار خودی، سرمربی و رسانه تحمیل کند.
حتی در دروان بزرگتر بودن تیم و رسیدن به بازوبند بعد از خداحافظی سیدجلال با وجود ارائه نمایشهای درخشان نیز عالیشاه به اندازه کافی قدر نمیدید و حتی در صورت تاثیرگذاری در بازیهای بزرگ یا نیمکتنشین میشد یا با تعویض زودهنگامش فرصت تاثیر صد درصدی در تیب تیمش را از دست میداد.
در شروع فصل جاری نیز این اتفاق برای او رخ داد و با اینکه هر بار به زمین میآمد، میدرخشد اما دوباره یا بنا به اتفاقات ضرور مثل محرومیت و آسیب دیدگی بیرون مینشست یا با صلاحدیدی یحیی گلمحمدی نیمکتنشین میشد.
با وجود این بالا و پایین شدنها امید در نیم فصل اول در همان دقایقی که پیدا کرد یک چهره درخشان بود و از سوی هواداران خودی به عنوان بهترین بازیکن نیم فصل اول انتخاب شد تا مثل یک کاپیتان واقعی و بزرگتر تیم در امور فنی هم از همه بازیکنان رختکن پیش باشد.
با حضور اوسمار اعتماد به امید قطعیتر و محکمتر شد. او در سیستم مد نظر مرد برزیلی جایگاه و پست تازهای پیدا کرد و به درخشش ادامه داد. او در نقش بازیکن آزاد پشت مهاجم نوک در جریان بازیها گاهی وینگر چپ، گاهی وینگر راست و گاهی مثل یک پلی میکر در زمین بازی دیده میشود و انگار در این پست درخشیدن را به شکل دیگری امتحان میکند.
عالیشاه در نیم فصل دوم فارغ از درخشش اخیر اوستون اورونوف یا اوج گرفتن دوباه مهدی ترابی مرد اول پرسپولیس در فاز حمله بوده و هموه در امور تهاجمی نقش اول را ایفا کرده است. به دنبال این درخشش که البته ناشی از توان فنی و بدنی بالا و البته تمرکز کامل روی آنچه در زمین انجام میدهد، در بازیهای اخیر توپها در حوالی منطقه هجده قدم غالبا به این بازیکن ختم میشد چرا که عالیشاه با تجربه بیشتر و توان فنی بالا میداند در کدام موقعیت و کدام زمان توپ را به چه کسی بسپارد یا احیانا برای شوت زدن و تهدید دروازه حریف به دست خود اقدام کند.
عالیشاه در سیرجان هم مثل یک ستاره شروع کرد و تا دقیقه 88 که در زمین بود شبیه یک فرمانده نبض بازی تهاجمی تیم را در دست داشت. هر چند پرسپولیس بهخاطر بازی خارج از خانه و حساسیتهای به وجود آمده در جدول در بیست دقیقه پایانی کمی عقب نشست و بازی را مدیریت کرد اما عالیشاه تا زمانی که ترابی و سروش در زمین بودند ( دقیقه 65) خیلی خوب نبض بازی را در دست داشت و بعد از آن با تغییراتی که رخ داد و عقب رفتن تیمش نقش کمرنگتری پیدا کرد که طبیعی هم بود.
عالیشاه امروز در 32 سالگی همچنان بهترین فصل خود در پرسپولیس را سپری میکند و با در اختیار داشتن کنترل رختکن یک کاپیتان مقبول در بین بازیکنان و هم تیمیهایش شناخته میشود و البته ارتباط خوبی هم با اوسمار دارد.
فراموش نکنید شاید اگر در دقیقه 16 پنالتی حادث شده روی او توسط داور بازی سیرجان اعلام میشد حالا بیشتر و با یک فکت آماری دقیقتر میشد درباره میزان تاثیرگذاری او صحبت کرد اما حتی اگر خلاصه چند دقیقهای بازی گلگهر – پرسپولیس را مرور کنید به نمایش درخشان عالیشاه در این میدان دشوار نمره بالایی خواهید دید و پی به نقش محوری و پررنگ او در زمین میبرید.
هشت بازی از لیگ برتر این فصل باقی مانده و اگر امید عالیشاه قادر باشد این فرم درخشان را حفظ کند و با مصدومیت سکتهای در این کیفیت ایجاد نشود، میتواند مهره قهرمانی پرسپولیس در این مقطع تعییین کننده و دشوار باشد. عالیشاه فصل قبل سه جام را به عنوان کاپیتان بالای سر برد که برای او این قهرمانیها بهخصوص بعد از آن گل تعیین کننده فینال حذفی در دربی، مزه دیگری داشت اما اگر امسال با این نمایشهای درخشان و استمرار در خوب بودن به عنوان یکی از تاثیرگذارترین و بهترین بازیکنان تیم، او و پرسپولیس به قهرمانی لیگ برسند، این جام بردن برای شماره 2 سرخها بسیار شیرینتر، غرور انگیزتر و به یادماندنیتر خواهد شد.
دیدگاه تان را بنویسید