درماندگی اسرائیل مقابل موشک‌های مقاومت/ هزینه سنگینی که گنبد آهنین روی دست صهیونیست‌ها گذاشت
بعد از اثبات علنی ناکارآمدی سامانه گنبد آهنین در رهگیری موشک‌های مقاومت، رژیم صهیونیستی در تلاش برای نوسازی سایر سامانه‌های ارتش خود بوده و برای نخستین بار مجبور شد در درگیری‌های اخیر با غزه از سامانه «مقلاع داوود» استفاده کند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، درحالی که اخیرا گزارش‌های زیادی درباره شکست سامانه پدافند هوایی «گنبد آهنین» به عنوان افتخار صنعت نظامی رژیم صهیونیستی در محافل و رسانه‌های این رژیم منتشر شده، ارتش اسرائیل مجبور شد هفته گذشته برای مقابله با موشک‌های مقاومت که یکی پس از دیگری، گنبد آهنین را ناکام گذاشته بودند، برای نخستین بار در جنگ در مرزهای غزه از سامانه «مقلاع داوود» استفاده کند.
صهیونیست‌ها بعد از مشاهده شکست‌های پی در پی سامانه گنبد آهنین در رهگیری موشک‌های مقاومت، به استفاده از سامانه مقلاع داوود متوسل شدند.
اما سامانه پدافند هوایی مقلاع داوود چه ویژگی‌هایی دارد؟
در سال 2006 و 2008 رژیم اشغالگر در جنگ با مقاومت لبنان و فلسطین شروع به توسعه و مدرن‌سازی سامانه پدافند هوایی مقلاع داوود کرد و شرکت «رافائل» رژیم صهیونیستی که متخصص در سامانه‌های دفاعی است به همراه شرکت آمریکایی «ریتون» قراردادی را برای توسعه این سامانه امضا کردند.
به گزارش وبسایت آمریکایی «میسل ثرت» که متخصص در امور نظامی و دفاعی است، سامانه مقلاع داوود یک سامانه پدافند هوایی با موشک‌های کوتاه برد و میان برد است که برای رهگیری هواپیماهایی که در ارتفاع پایین پرواز می‌کنند و نیز موشک‌های بالستیک و هدایت‌شونده همانند کروز و سایر موشک‌هایی که برد بین 100 تا 200 کیلومتر دارند مورد استفاده قرار می‌گیرد.
سامانه مقلاع داوود دارای یک پرتابگر موشک عمودی است که روی تریلر نصب می‌شود و یک رادار کنترلی و ایستگاه پرتاب و رهگیری موشک‌ها نیز دارد. برد موشک‌های مورد استفاده توسط این سامانه 300 کیلومتر می‌باشد که برای رهگیری اهداف تا 15 کیلومتر طراحی شده‌اند. این سامانه از یک موتور با سوخت جامد با سرعت 7.5 ماخ استفاده می‌کند.
بیشتر بخوانید
زلزله در «تل‌آویو» و ناتوانی «گنبد آهنین»
تل‌آویو برای بررسی علل شکست گنبد آهنین کمیته حقیقت یاب تشکیل داد
اعتراف رسانه‌های عبری به ناکارامدی سامانه گنبد آهنین: رهگیری تنها 6 موشک از 22 موشک شلیک شده
موشک‌های این سامانه به نام «استنر» کلاهک ندارند اما مستقیما اهداف را مورد اصابت قرار می‌دهند و هزینه ساخت هریک از این موشک‌ها به یک میلیون دلار می‌رسد.
«محمد منصور» نویسنده مصری و تحلیلگر امور نظامی در این زمینه اعلام کرد، استفاده رژیم اشغالگر از سامانه ضد هوایی مقلاع داوود در دور کنونی درگیری‌ها با نوار غزه از 2 زاویه قابل بررسی است:
-مورد اول مربوط به سطح تهدید موشک‌های مقاومت فلسطین علیه دشمن صهیونیستی از جمله موشک‌های «بدر3» و «براق 85» است که تل‌آویو و اطراف آن به ویژه مناطق هولوم، ریشون لتسیون، بات یام، رحوفوت و گوشدان را هدف قرار دادند. این امر به ویژه در اعتراف علنی اسرائیل به شکست سامانه گنبد آهنین در رهگیری موشک‌هایی که به سمت تل‌آویو شلیک شدند، کاملا مشهود است.
-اما مورد دوم به تمایل سران صهیونیست برای مانور درباره یک سامانه پدافند هوایی جدید به ویژه بعد از افشای ناکامی‌های گنبد آهنین مربوط می‌شود. ارتش اسرائیل از سامانه مقلاع داوود برای اولین بار در سال 2018 جهت رهگیری دو موشک کوتاه برد از نوع توشکا که از سمت سوریه پرتاب شده بودند استفاده کرد که البته این موشک‌ها قبل از رسیدن به سامانه مذکور سقوط کرده بودند. بنابراین رژیم صهیونیستی تاکنون در هیچ جنگی از سامانه مقلاع داوود استفاده نکرده بود اما در درگیری‌های اخیر با غزه بعد از شکست گنبد آهنین در مقابله با موشک‌های مقاومت مجبور شد به استفاده از سامانه مذکور متوسل شود.
محمد منصور ادامه داد، موشک‌های بدر 3 که سرایا القدس (شاخه نظامی جهاد اسلامی) به سمت مواضع دشمن شلیک کرد، تهدیدی جدی برای سامانه مقلاع داوود اسرائیل است. سرایا القدس برای اولین بار در مه 2019 از این موشک‌ها برای هدف قرار دادن شهرک عسقلان استفاده کردند. در آن زمان برد این موشک‌ها 45 کیلومتر بود اما نوع توسعه یافته آنها که در درگیری‌های اخیر ارتش رژیم صهیونیستی و مقاومت در غزه مورد استفاده قرار گرفت، وزیر جنگ رژیم اشغالگر را مجبور کرد تا وضعیت آماده باش شهرک‌های صهیونیستی را تا عمق 80 کیلومتری گسترش دهد.
وی افزود، علاوه بر آن موشک‌های براق 85 که در درگیری‌های اخیر، توسط مقاومت غزه مورد استفاده قرار گرفت بردی در حد 85 کیلومتر دارد که اولین نسخه از آن در جنگ 2014 ارتش اسرائیل و مقاومت فلسطین، مورد استفاده قرار گرفت و با موفقیت شهر تل‌آویو را هدف قرار داد.
شکست گنبد آهنین و رونمایی از مقلاع داوود
این تحلیلگر مصری در ادامه تاکید کرد، در سطوح فنی و تسلیحاتی، اسرائیل در حال حاضر به 5 سامانه پدافند هوایی به نام‌های حیتس 3،حیتس 4، مقلاع داوود، گنبد آهنین و درع‌النور مجهز است که همه این سامانه‌ها در کنار هم شبکه پدافند هوایی ارتش رژیم صهیونیستی را تشکیل می‌دهند. سامانه مقلاع داوود از جدیدترین سامانه‌های دفاعی رژیم اشغالگر است که در سال 2017 با همکاری شرکت رافائل این رژیم و شرکت ریتون آمریکا توسعه یافت.
وی تاکید کرد، اما فعال‌سازی سامانه مقلاع داوود هزینه بسیار سنگینی برای صهیونیست‌ها دارد و به منزله اعتراف اسرائیل به شکست گنبد آهنین است؛ به ویژه بعد از ناکامی‌های مکرر این سامانه در رهگیری موشک‌های مقاومت از زمان نبرد شمشیر قدس در مه 2021. درواقع پیشرفت موشک‌های مقاومت در سطح کمی و کیفی و نیز تنوع این موشک‌ها موجب سردرگمی ارتش اسرائیل شده و نمی‌تواند تصمیم بگیرد که دقیقا کدام سامانه جهت مقابله با این موشک‌ها کارآمد خواهد بود.
برهمین اساس در سایه تحولات میدانی کنونی، ترس صهیونیست‌ها از ناتوانی سامانه‌های پدافندی ارتش این رژیم در مقابله با موشک‌های کل محور مقاومت به شدت افزایش یافته است؛ زیرا مطمئنا همه موشک‌های رهگیر سامانه‌های اسرائیلی برای مقابله با موشک‌های مقاومت کافی نیستند و از آن گذشته تنوع موشک‌های مقاومت و تفاوت در بردهای آنها، سامانه‌های صهیونیستی را سردرگم می‌کند.
تحلیلگر مذکور مصری در پایان تاکید کرد، ورود پهپادها به معادله درگیری مقاومت و رژیم صهیونیستی یک چالش اضافی برای این رژیم به وجود آورده و سامانه گنبد آهنین قابلیت رهگیری پهپادها را ندارد و همین امر یکی از دلایل اصلی تلاش اسرائیلی‌ها برای بهبود وضعیت سامانه‌های پدافند هوایی این رژیم است.
دیدگاه تان را بنویسید