جنگ علیه غزه چگونه پایان می یابد؟
به گزارش مشرق،کانال تلگرامی یک حرف از هزاران مطلبی با عنوان جنگ علیه غزه اینگونه پایان می یابد منتشر کرد که به شرح زیر است:
آمریکا با اسرائیل و رژیم‌های عربی، روابطی راهبردی برقرار کرده است بطوریکه محوری به سرکردگی آمریکا در منطقه ایجاد شده و در نتیجه (با ضمانت آمریکا)، امنیت اسرائیل با امنیت رژیم‌های عربی پیوند خورده است. از نگرش محور یاد شده، گروههای مقاومت، دشمن مشترک آنها تلقی می شود و افزایشِ محبوبیت محور مقاومت در میان مردم در کشورهای عربی (متعاقب عملیات طوفان الاقصی) سبب افزایشِ نگرانی رژیم‌های عربی شده است.
اگر عربها و آمریکا واقعاً در پی توقف جنگ در غزه هستند تحقق این هدف با محکوم کردن اقدامات و فحاشی به اسرائیل میسر نمی‌شود بلکه راهش این است که کشورهای عربی اعلام کنند اگر ظرف ۴۸ ساعت جنگ متوقف و عقب نشینی اسرائیل از غزه شروع نشود تمامی قراردادهای صلح عربی - اسرائیلی مُلغی بلکه روابط دیپلماتیک اعراب با اسرائیل قطع خواهد شد!
پرسش این است که چرا کشورهای عربی چنین کاری نمی کنند؟
چرا با وجود شهادت و زخمی شدن بیشتر از صدهزار فلسطینی در غزه و نابود شدن کامل غزه، هنوز حکومت های عربی حاضر به قطع روابط با اسرائیل نشده اند! آیا جز این است که پیوندی سری و محرمانه، اسرائیل و رژیم‌های عربی را به همدیگر وصل کرده است!؟
رژیم‌های عربی که طی سالهای گذشته به راحتی روابط دیپلماتیک خود با بسیاری را قطع کرده اند چرا حاضر به قطع روابط دیپلماتیک با اسرائیل نیستند بلکه طی ۴۵ سال گذشته همواره شاهد رشد و شکوفائی روابط اقتصادی میان اسرائیل و کشورهای عربی بوده ایم بطوریکه در مواردی روابط اقتصادی و بازرگانیِ اسرائیل با اعراب حتی بیشتر از این روابط در میان کشورهای عربی بوده است؟!
پاسخ این است که منافعِ مشترک میان رژیم‌های عربی و اسرائیل در سطحی به مراتب بالاتر از حد تصور است به این معنی که منافعی خاص و غیر مرتبط با منافع ملی عربی، رژیم‌های عربی را به اسرائیل و آمریکا پیوند زده است بطوریکه از نگرش تمامی آنان، گروههای مقاومت دشمن مشترک آنها تلقی می شود. در همین راستا، شاهد هماهنگی همه جانبه میان رسانه‌های عربی طرفدار اسرائیل با رسانه‌های اسرائیلی و غربی در اعمال دشمنی علیه محور مقاومت در منطقه و کوچک شمردن عملیات‌های نظامی این محور در جنگ جاری در غزه هستیم. با نگاهی به عملکرد و رفتارهای آمریکا و اسرائیل در جنگ غزه، در خواهیم یافت که عملکردهای رژیم های عربیِ همسو با اسرائیل، دست کم تا ۹۰% با نگرش‌های آمریکا و اسرائیل در این جنگ مشترک بوده است. لازم به یادآوری است که رژیم‌های عربی در منطقه، در مقیاسِ جهانی، شاهد بیشترین میزان از اعمال نفوذِ طرفداران اسرائیل در این حکومتها بوده است.
آمریکا با اسرائیل و رژیم‌های عربیِ طرفدار عادیسازیِ روابط با اسرائیل، روابطی راهبردی برقرار کرده است بطوریکه محوری به سرکردگی آمریکا در منطقه ایجاد شده است. آمریکا در صدرِ فهرست تأمین کنندگان مالی و نظامی برای اسرائیل و برخی رژیم‌های عربیِ طرفدارِ عادیسازیِ روابط با اسرائیل قرار گرفته است. آمریکا ۲۷ پایگاه نظامی در کشورهای عربی درست کرده است در نتیجه (با ضمانت آمریکا)، امنیت اسرائیل با امنیت رژیم‌های عربی پیوند خورده است چنانکه در سال ۲۰۲۱، و در پیِ توافق موسوم به پیمان إبراهیم، پنتاگون اعلام کرد که اسرائیل از حوزهٔ «فرماندهی نظامی آمریکا در اروپا»، به «سنتکام» منتقل شد.
رژیم‌های عربی و اسرائیل، مخالف خروج نظامی آمریکا از منطقه هستند.
رژیم‌های عربی علاقمند به شکست مقاومت و ریشه کنی آن دقیقاً با همین شیوهٔ جنگ افروزیِ اسرائیل هستند مخصوصاً که محبوبیت این نحلهٔ فکریِ جهادی در میان مردم در کشورهای عربی بسیار زیاد شده است. آنچه باعثِ نگرانی بیشتر رژیم‌های عربی شده است همین افزایشِ محبوبیت محور مقاومت در میان مردم در کشورهای عربی (متعاقب عملیات طوفان الاقصی) است. طبق نظرسنجی انجام شده توسط دشمنان محور مقاومت ، مشخص شد که از نظر مردم در کشورهای عربی، ایران (در میان کشورهای منطقه و جهان) بهترین موضعگیری و عملکرد در قبالِ جنگ در غزه داشته است.
طبق نظرسنجی مزبور تنها ۷% از پرسش شوندگان، ایران را تهدیدی علیه امنیت عربی دانسته‌اند!
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید