تنها دارایی حضرت آدم وقتی که به زمین آمد

به گزارش نامه نیوز به نقل از ایران ناز، زمانی که آدم (ع) از بهشت بیرون آمد،4 چیز با خود همراه داشت. یکی عصای حضرت موسی(ع) و حکایت آن این گونه بود که او در بهشت بود و از نعمت های بهشتی استفاده می کرد و هیچ رنجی و محنتی به او نمی رسید تا آن که آن دانه ی گندم را خورد و در دندانش ماند به خلال احتیاج پیدا کرد و شاخه ای از مو شکست و دندانش را خلال کرد و چون از بهشت بیرون شد، آن شاخه با وی ماند و جزء میراث او شد و پیغمبر به پیغمبر گشت تا به موسی (ع) رسید و معجزه ی او شد. دیگری نگینی بود که به سلیمان (ع) رسید و داستان آن این بود که آدم و حوّا آن خطا را مرتکب شدند و تاج از سرشان افتاد،حوّا آن نگین را در دهان انداخت و گفت که باید با من نشانه ای از بهشت باشد و حق تعالی فرمود که آن به سلیمان (ع) برسد و معجزه ی او باشد. مورد سوم سنگی بود که در خانه ی کعبه است.چون جنبندگان در بهشت به طرف آدم آمدند، او این سنگ را برداشت که آن سنگ در دنیا ،گوهر بود و با خود آورد و خق تعالی ان سنگ را مخصوص کرد برای حضرن محمّد(ص) و در آن سنگ قباله وعهدی است میان بندگان و خداوند. چهارم ،دو برگ انجیر بود که همراه آدم(ع) بود.زمانی که آدم از حلّه جدا شد دو برگ از انجیر کند و خود را با آن پوشاند و حوّا نیز دو برگ دیگر کند و خود را پوشاند. زمانی که آن دو به زمین آمدند، آن دو برگی که با آدم (ع) بود یکی را آهو خورد که تا قیامت مشک دهد ودیگری را گاو خورد که تا قیامت عنبر دهد. دو برگی که با حوّا بود، یکی را کرم خورد و به این دلیل است که تا قیامت ابریشم می دهد و دیگری را نحل خورد و تا قیامت عسل می دهد!