قیمت کلهپاچه فضایی شد
جگر، دل و قلوه نیز با وجود مصرف عمومی بالاتر، در آبان ۱۴۰۴ به محدودههایی قیمتی رسیدهاند که برای بسیاری از خانوارها سنگین محسوب میشود.
بازار کلهپاچه در آبان ۱۴۰۴ دیگر شباهتی به سالهای قبل ندارد. غذایی که روزگاری یکی از ارزانترین و در دسترسترین خوراکهای سنتی ایرانی محسوب میشد، حالا به کالایی نسبتاً لوکس برای بخش قابلتوجهی از خانوارها تبدیل شده است؛ محصولی که نهتنها از تورم عمومی جا نمانده، بلکه در برخی مقاطع حتی جلوتر از بسیاری از اقلام پروتئینی حرکت کرده است.
بررسی ها از سطح بازار تهران و چند کلانشهر نشان میدهد قیمت یک دست کامل کلهپاچه در آبان ۱۴۰۴ با جهشی محسوس نسبت به مدت مشابه سال قبل همراه بوده و فاصله معناداری میان نرخ رسمی میادین و قیمت فروشگاههای سطح شهر و فروش آنلاین ایجاد شده است؛ فاصلهای که بهطور مستقیم روی تصمیم خرید خانوارها اثر گذاشته است.
یک دست کامل کلهپاچه گوسفندی ۱٬۲۳۹٬۰۰۰ تا ۱٬۲۵۰٬۰۰۰
نیمدست کلهپاچه حدود ۵۵۰٬۰۰۰
نیمدست بدون مغز و زبان ۳۲۰٬۰۰۰
کله گوسفندی بدون مغز و زبان ۳۲۰٬۰۰۰
کلهپاچه از غذای مردمی تا کالای نیمهلوکس
افزایش بیوقفه هزینههای تولید دام، رشد بهای نهادههای دامی، بالا رفتن هزینه حملونقل، دستمزد نیروهای کشتارگاهی و هزینه بستهبندی، زنجیرهای از فشارهای قیمتی را بر بازار کلهپاچه تحمیل کرده است. دیگر نمیتوان از کلهپاچه بهعنوان یک غذای ارزانقیمت یاد کرد؛ بهویژه برای خانوارهایی که حقوق ثابت دارند و هر ماه با افزایش قیمت کالاهای اساسی دستوپنجه نرم میکنند.
یکی از واقعیتهای جدید این بازار، شکاف عمیق میان قیمت رسمی و قیمت واقعی در بازار آزاد است؛ شکافی که نه از کیفیت بالاتر محصول، بلکه از هزینههای جانبی و سود فروشندگان نشأت میگیرد.
مقایسه قیمت کلهپاچه در آبان ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴
اطلاعات بهدستآمده از منابع میدانی نشان میدهد در آبان ۱۴۰۳، قیمت یک دست کامل کلهپاچه گوسفندی در تهران در بازهای حدودی معامله میشد، اما در آبان ۱۴۰۴ نرخ رسمی آن در میادین افزایش یافت و قیمت فروش در فروشگاههای اینترنتی جهشی بیش از انتظار داشت.
در حالی که نرخ مصوب همچنان پایینتر از بازار آزاد است، واقعیت این است که بخش مهمی از مصرفکنندگان به دلیل دسترسی، نظافت و سهولت خرید، ناچار به پرداخت قیمتهای بالاتری در بازار آنلاین و مغازههای سطح شهر هستند.
قطعات کلهپاچه؛ کدام بخشها بیشترین افزایش قیمت را داشتند؟
در بازار امروز، قطعاتی مانند زبان و مغز بیش از سایر اجزای کلهپاچه تحت تأثیر افزایش قیمت قرار گرفتهاند. این بخشها که هم عرضه محدودتری دارند و هم بهدلیل حساسیت بهداشتی، هزینه پاکسازی بالاتری نیاز دارند، بهتدریج به کالاهای لوکس تبدیل شدهاند.
جگر، دل و قلوه نیز با وجود مصرف عمومی بالاتر، در آبان ۱۴۰۴ به محدودههایی قیمتی رسیدهاند که برای بسیاری از خانوارها سنگین محسوب میشود.
چرا کلهپاچه گران شد؟
افزایش قیمت کلهپاچه را نمیتوان به یک عامل محدود کرد. رشد شدید قیمت نهادههای دامی، افزایش هزینه واکسیناسیون و نگهداری دام، بالا رفتن هزینه حملونقل بین دامداری و کشتارگاه و همچنین افزایش هزینه بستهبندیهای بهداشتی، همگی در افزایش قیمت نهایی نقش داشتهاند.
از سوی دیگر، نوسانات ارزی نیز بهصورت غیرمستقیم هزینه تجهیزات، ماشینآلات و مواد مصرفی بستهبندی را بالا برده است؛ عاملی که در نهایت به سفره مصرفکننده منتقل شده است.
اختلاف قیمت رسمی و بازار آزاد؛ مسألهای که حل نشد
هرچند نرخهای مصوب در میادین شهرداری بهعنوان کف قیمت در نظر گرفته میشود، اما واقعیت بازار چیز دیگری است. مغازههای سطح شهر بهدلیل هزینه اجاره بالا، حقوق کارکنان و هزینه سربار، قیمتهای بالاتری را اعمال میکنند. فروشگاههای اینترنتی نیز با افزودن هزینه بستهبندی و ارسال، شکاف قیمتی را عمیقتر کردهاند.
این اختلاف قیمت در برخی موارد به بیش از ۳۰ تا ۵۰ درصد رسیده و باعث شده مصرفکننده سردرگم شود؛ نه میتواند از خرید این غذای سنتی کاملاً صرفنظر کند و نه توان پرداخت قیمتهای جدید را دارد.
آینده بازار کلهپاچه چه خواهد شد؟
بررسیها نشان میدهد در صورت تداوم روند فعلی در بازار نهادههای دامی و افزایش هزینههای تولید، انتظار کاهش قیمت کلهپاچه در کوتاهمدت واقعبینانه نیست. فقدان سیاستهای مؤثر در تنظیم بازار و نظارت ناکافی بر زنجیره توزیع، میتواند این محصول را بیش از پیش از سفره اقشار متوسط و ضعیف دور کند.
کارشناسان میگویند تنها راه کنترل بازار، شفافیت در نرخگذاری و حذف واسطههای غیرضروری است. در غیر این صورت، کلهپاچه که روزگاری غذای صبحانه طبقات مختلف جامعه بود، به کالایی خاص و محدود تبدیل خواهد شد.
دیدگاه تان را بنویسید