نباید بیش از حد روی مذاکره با آمریکا تکیه کنیم
از اعتماد بیش از حد به کشورهای شرقی تا تمرکز بیش از حد به مذاکرات با آمریکا بپرهیزیم.
«در شرایط کنونی سیاست خارجی ایران چه نباید کند؟» عنوان یادداشت روزنامه اعتماد به قلم پرهام پوررمضان است که در آن آمده:
یکی از خطاهای راهبردی که سیاست خارجی ایران در سال ۲۰۲۵ باید از آن پرهیز کند، تمرکز بیش از حد و یک‌جانبه بر مذاکرات با ایالات‌متحده امریکا به عنوان تنها مسیر حل چالش‌های بین‌المللی کشور است. درحالی که گفت‌وگو با واشنگتن به ویژه درباره موضوعات مهمی همچون برنامه هسته‌ای، تحریم‌ها و امنیت منطقه‌ای جایگاه مهمی در سیاست خارجی دارد، اما محدود کردن ظرفیت‌های دیپلماتیک ایران به این مسیر، هم از منظر تاکتیکی و هم از نظر راهبردی آسیب‌زاست. سیاست خارجی امریکا به‌شدت تحت تاثیر تغییر دولت‌ها، لابی‌ها و نهادهای قدرت در واشنگتن قرار دارد. تجربه خروج یک‌جانبه امریکا از برجام در سال ۲۰۱۸ و عدم بازگشت کامل در دولت‌های بعدی نشان داد که حتی اگر توافقی حاصل شود، پایداری آن وابسته به ساختار ناپایدار سیاست داخلی امریکا است و نه به اراده حقوقی یا سیاسی دایمی.
یکی دیگر از خطراتی که سیاست خارجی ایران باید از آن اجتناب کند، اعتماد و تکیه بیش از حد بر کشورهای شرقی، به ویژه چین و روسیه، بدون انجام ارزیابی دقیق و عمیق از منافع متقابل و تعادل در روابط است. گرچه نگاه به شرق به عنوان یک راهبرد مهم در سیاست خارجی ایران مطرح است و همکاری با این قدرت‌ها فرصت‌های اقتصادی و سیاسی قابل‌توجهی به همراه دارد، اما بدون توازن و ارزیابی دقیق، این رویکرد می‌تواند به وابستگی‌های استراتژیک و آسیب‌پذیری‌های جدی منجر شود. روابط بین کشورها بر پایه منافع است و این منافع همیشه به طور مساوی بین طرفین تقسیم نمی‌شود. کشورهای بزرگی مانند چین و روسیه گاهی ممکن است به دنبال تامین اهداف ژئوپلیتیک و اقتصادی خود باشند که لزوما با منافع راهبردی ایران همسو نیست. بدون ارزیابی دقیق، ایران ممکن است در موقعیتی قرار گیرد که به عنوان یک شریک درجه دوم یا ابزاری برای پیشبرد اهداف آنها تلقی شود.درنهایت باید بیان کرد که در شرایط پیچیده و حساس مذاکرات ایران و امریکا در سال ۲۰۲۵، اتخاذ سیاست خارجی هوشمندانه و مبتنی بر اصول راهبردی امری حیاتی است. یادداشت حاضر با بررسی مهم‌ترین خطاها و اقدامات ممنوعه در سیاست خارجی ایران نشان داد که پرهیز از پذیرش توافق‌های نابرابر و بدون تضمین اجرایی، اجتناب از تمرکز صرف بر مذاکرات با امریکا، خودداری از تهدید یا خروج شتاب‌زده از معاهدات بین‌المللی، رعایت اجماع داخلی و بهره‌مندی از خرد جمعی نخبگان و همچنین حفظ توازن و ارزیابی دقیق در روابط با کشورهای شرقی، از مهم‌ترین الزامات موفقیت در دیپلماسی معاصر ایران به شمار می‌روند./ اعتماد
دیدگاه تان را بنویسید