الجزیره: شاهد شکست اسرائیل در ایران بودیم

ایرنا، در ادامه این نوشتار آمده است: بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در بیانیه‌ای که آتش‌بس را تأیید می‌کرد، ادعا کرد که اهداف اسرائیل محقق شده‌اند. چنین ادعایی، به بیان ملایم، مشکل‌دار به نظر می‌رسد؛ در آغاز این جنگ کوتاه‌مدت، او دو هدف «نابودی برنامه هسته‌ای» و «تغییر رژیم» را اعلام کرده بود.

آیا برنامه هسته‌ای نابود شد؟ پاسخ به احتمال زیاد منفی است. به نظر می‌رسد ایران مواد شکافت‌پذیر را از تأسیسات فردو، که توسط ایالات متحده مورد حمله قرار گرفت، خارج کرده است. این ذخایر مهم‌ترین بخش برنامه هسته‌ای هستند، بنابراین «نابودی» ظاهراً با شکست مواجه شده است.

آسیب احتمالی که اسرائیل به برنامه هسته‌ای ایران وارد کرد چیست؟ این موضوع نیز نامشخص است. اسرائیل موفق شد ایالات متحده را متقاعد کند تا با استفاده از بمب‌های سنگرشکن، تسلیحات نفوذگر عظیم (MOPs)، به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله کند، اما ایالات متحده کمک چندانی به تهاجم اسرائیل نکرد. ارزیابی میزان تخریب دشوار است، زیرا بعید است ایران اجازه دسترسی خارجی را بدهد.

آیا اسرائیل در ایران «تغییر رژیم» ایجاد کرد؟ پاسخ کوتاه این است که کاملاً برعکس عمل کرده است. اسرائیل تلاش کرد با کشتن رهبران نظامی ساختارهای امنیتی مختلف ایران، قیامی علیه رژیم برانگیزد. این استراتژی مبتنی بر اعتقاد راسخ اسرائیل است که بهترین راه برای بی‌ثبات کردن دشمن، ترور رهبران ارشد است. این روش هرگز موفق نبوده است. تنها استثنای احتمالی، تأثیر شهادت سید حسن نصرالله بر حزب‌الله در لبنان بود، اما این موضوع به شدت به پویایی‌های سیاسی داخلی لبنان مرتبط بود. در همه موارد دیگر، ترورهای اسرائیل نتوانسته‌اند تغییر سیاسی عمده‌ای ایجاد کنند.

در مورد ایران، این ترورها باعث شد مردم حول دولت متحد شوند. اسرائیل فرماندهان ارشد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (IRGC)، که شاید قدرتمندترین عنصر در سیاست کنونی ایران باشد را ترور کرد. با این حال، بسیاری از ایرانیانی که خود را مخالف سرسخت جمهوری اسلامی و به‌ویژه سپاه می‌دانند، از آن حمایت کردند. ایرانیان دیدند که کل ایران، و نه فقط «ساختار سیاسی »، مورد حمله قرار گرفته است.

تلاش‌های اسرائیل برای بمباران «نمادهای رژیم» تنها اوضاع را بدتر کرد. بمباران «روزشمار نابودی اسرائیل»، که اسرائیلی‌ها اغلب از آن به‌عنوان نشانه‌ای از تعهد ایران به نابودی اسرائیل استفاده می‌کنند، صرفاً اقدامی مضحک بود.

بمباران شبکه دولتی صداوسیمای ایران (IRIB) نیز پوچ بود. اسرائیل ادعا کرد که این اقدام برای محدود کردن تلاش رژیم برای انتشار پروپاگاندا انجام شده است. همان‌طور که بسیاری از اسرائیلی‌ها اشاره کردند، این بمباران به ایرانیان بهانه‌ای داد تا ایستگاه‌های تلویزیونی اسرائیل را نیز تهدید کنند.

اگر اسرائیل نتوانست اهداف اعلام‌شده جنگ خود را محقق کند، آیا دست‌کم موفق شد جهان را پشت سر خود متحد کند، افکار عمومی را از غزه منحرف کند و دوباره اسرائیل را به‌عنوان مبارزی برای هدفی عادلانه معرفی کند؟ این موضوع در بهترین حالت مشکوک به نظر می‌رسد. درست است که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده، و آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران حمله کردند. با این کار، آن‌ها چندین قانون مهم بین‌المللی را نقض کردند. این احتمالاً پیامدهای بلندمدتی خواهد داشت. با این حال، ترامپ به جنگ در کنار اسرائیل نپیوست. بلافاصله پس از حمله، بمب‌افکن‌های استراتژیک به ایالات متحده بازگشتند.

ترامپ پیش و پس از انجام بمباران، بارها و بارها تمایل خود را برای توافقی بین ایالات متحده و ایران، تکرار کرد. به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور ایالات متحده به اسرائیل کمک کرد تا منافع خود و متحدانش در خلیج‌فارس را تأمین کند.

در حالی که چندین رهبر جهان، به‌ویژه فردریش مرتس، صدراعظم آلمان، به‌سرعت از حملات ایالات متحده و «حق اسرائیل برای دفاع از خود» حمایت کردند، هیچ‌کس فهرست سخت‌گیرانه مطالبات اسرائیل را، که شامل این بود که ایران به هیچ وجه نباید قادر به غنی‌سازی اورانیوم باشد، نپذیرفت. جهان به فرمول «عدم تولید سلاح هسته‌ای» بازگشت، که ایران پیش‌تر اعلام کرده بود مایل به رعایت آن است.

از نظر تحولات عملیاتی خاورمیانه، به نظر می‌رسد جهان ایران را شریکی مشروع برای تجارت می‌داند. این یک شکست برای اسرائیل و یک پیروزی برای ایران است.

خسارات بسیار واقعی به قلب اسرائیل نیز باید در نظر گرفته شود. اسرائیل به‌سرعت برتری هوایی بر ایران را به دست آورد و تقریباً به دلخواه خود حمله کرد. با این حال، موشک‌های ایرانی بارها موفق شدند به سیستم دفاع هوایی مشهور اسرائیل نفوذ کنند، به قلب اسرائیل و سراسر این کشور ضربه بزنند، آن را به حالت تعطیل درآورند و تعداد بی‌سابقه‌ای تلفات و همچنین تخریب گسترده‌ای به بار آورند. اسرائیل با کمبود موشک‌های رهگیر مواجه شد و امیدی به تأمین فوری نداشت. اقتصاد اسرائیل به‌سرعت در حال توقف بود. این نیز پیروزی دیگری برای ایران بود.

ایران از جنگ، زخمی و بمباران‌شده بیرون آمد، صدها تلفات متحمل شد و از بمباران بی‌وقفه در سراسر کشور آسیب واقعی دید. اما جمهوری اسلامی حتی در برابر نیروی عظیم اسرائیل فرونپاشید. موشک‌های ایرانی به هدف اصابت کردند، تصویر ایران مخدوش نشد، بیشتر جهان ایران را قربانی حمله اسرائیل دید و گزینه‌های ایران برای پاسخگویی به شدت محدود نشد. ایران با هشدار قبلی درباره «تلافی» خود برای حمله ایالات متحده به پایگاه نظامی‌اش در قطر، با موفقیت تنش را کاهش داد.

ایران به اندازه کافی قدرتمند بود که ترامپ را متقاعد کرد به اسرائیل هشدار دهد پس از نقض ظاهری آتش‌بس، حمله نکند. ایران همان‌طور که ترجیح می‌دهد، همچنان پابرجا و با پتانسیل برای آینده ظاهر شد.