پاسخ عراقچی به هجمه منتقدان: محافظهکار نشدم
وزیر خارجه در پاسخ به برخی انتقادها از عملکرد خود میگوید: «ما از مجموع اختیاراتی که داشتیم استفاده کرده و طراحی انجام دادهایم. مذاکرات پیش از جنگ در وزارت امور خارجه طراحی شده بود و ما در چارچوب مشخصشده توانستیم جلو برویم. این چارچوب اجازه نمیدهد در مذاکره هر موضعی که بخواهید بگیرید، چون هدف مذاکره روشن است و نمیتوانید خارج از آن هدف حرکت کنید.»

به گزارش «انتخاب»؛ متن مشروح کفتگوی ایرنا با عراقچی به شرح زیر است:
آقای وزیر، شما در دو سوی میدان و دیپلماسی منتقدانی دارید؛ افرادی که معتقدند شما دچار خوشبینی سیاسی بودید، چه در پنج دور مذاکرات و چه در برخی موضعگیریهای دیگر، و گروهی که معتقدند شما بیش از حد محافظهکار شدهاید. بهویژه برخی اظهار نظرهای افراد سرشناس که با آنها سابقه همکاری دارید، در یک ماه اخیر مطرح شده و گفتهاند باید اختیارات بیشتری به وزیر امور خارجه داده شود. خیلی صریح به مردم بگویید، آیا دست شما بسته است؟
من قبلاً این موضوع را پاسخ دادهام؛ تصمیمات نظام فراتر از وزارت امور خارجه گرفته میشود و وزارت امور خارجه مجری این تصمیمات است. در اجرای این تصمیمات دست باز داریم و در زمان تصمیمگیری نیز میتوانیم نظرات و تحلیلهای خود را مطرح کنیم، که این هم به طور کامل امکانپذیر است. اما وقتی تصمیمی گرفته شود، دیگر مجری نمیتواند بگوید من دست باز میخواهم تا هر طور که دلم خواست عمل کنم. این با هیچ قاعدهای سازگار نیست؛ نه عقل و منطق، نه اصول حکومتداری و نه نظم سازمانی چنین اجازهای میدهد. مثل این میماند که در ارتش برای یک عملیات تصمیم گرفته شود، بعد یک سرباز وسط جنگ بگوید این عملیات را قبول ندارم و هر جور دلم خواست عمل کنم.
من معتقدم ما در حوزه وظایف و اختیارات وزیر امور خارجه، اختیارات کامل داشته و داریم. الان هم در تصمیمگیریها حضور مؤثر داریم و اتفاقاً تحلیلهای وزارت امور خارجه تأثیرگذار بوده و نظرات ما به آنها توجه شده است.
وزارت شما را محافظهکار کرده است؟ این سؤال شامل بسیاری از انتقادات به شما هم میشود. خودتان هم احتمالاً دیدهاید که در فضای مجازی هم مطرح میشود که آقای عراقچی، معاون وزیر امور خارجه و رئیس هیئت مذاکرهکننده در دوره برجام، در دوره وزارت محافظهکارتر شدهاند؟
معاون وزیر با وزیر چه فرقی دارد؟ چه معاون وزیر باشی چه وزیر، در یک چارچوب حرکت میکنی. آن دوستانی که چنین ادعایی دارند، خودشان هم در شرایط مشابه بودهاند و تجربه کردهاند که وزیر خارجه به طور خاص و دولت به صورت عام در سیاست خارجی نمیتواند هر مسیری که خودش تشخیص میدهد را دنبال کند. مسیر و تصمیمگیریها در مجموعه حاکمیت که فراتر از دولت است، صورت میگیرد و ما موظفیم در آن چارچوب حرکت کنیم.
قبول دارید که آنچه وزرای خارجه را متفاوت میکند، اجراست؟ یعنی نمیتوان همه سهم را به تصمیمگیری و تصمیمسازی داد. به هر حال ما وزرای خارجه متفاوتی داشتیم و آنچه عملکرد آنها را متمایز کرده، بخشیش همین نوع اجرا بوده است. میخواهم اینجا پاسخ دهید که آیا در اجرا محافظهکار هستید؟ یعنی آیا از برخی اختیاراتی که دارید استفاده نمیکنید؟
نه، اینطور نیست. ما از مجموع اختیاراتی که داشتیم استفاده کرده و طراحی انجام دادهایم. مذاکرات پیش از جنگ در وزارت امور خارجه طراحی شده بود و ما در چارچوب مشخصشده توانستیم جلو برویم. این چارچوب اجازه نمیدهد در مذاکره هر موضعی که بخواهی بگیری، چون هدف مذاکره روشن است و نمیتوانی خارج از آن هدف حرکت کنی. این را نمیتوان «احتیاط» نامید؛ این وظیفه است.
دیدگاه تان را بنویسید