یادداشت نامه نیوز ؛
آقای عارف، مردم از آرامش شما نگران‌اند
بازار، زیر پوستش می‌جوشد، و جامعه، لبخند تلخ می‌زند وقتی مسئولانش از «اطمینان» سخن می‌گویند.
گروه سیاسی نامه نیوز : در روزگاری که هر عدد در برچسب قیمت، ضربان قلب مردم را تندتر می‌کند، آقای عارف امروز در مجلس گفته اند : «مردم نگران نهاده‌های دامی نباشند، اوضاع تحت کنترل است.»
اما سؤال اینجاست: کدام کنترل؟ در کدام بازار؟ و با چه نشانه‌ای از اطمینان؟
آیا شما به عنوان معاون اول از افزایش وحشتناک قیمت مرغ و گوشت خبر دارید؟ لبنیات هر هفته نرخ تازه‌ای می‌گیرد و برنج به کالای قسطی بدل شده.
مردم البته فقط نگران نیستند. آنچه آزارشان می‌دهد نه گرانی، بلکه «بی‌حسی برخی مسئولان» در برابر گرانی است.
وقتی یک مقام رسمی با اطمینان از «کنترل بازار» سخن می‌گوید، گویی مدت هاست پایش به بازار باز نشده است. جامعه امروز، اقتصاد را در سبد خرید خود می‌سنجد، نه در نمودارهای بودجه و گزارش‌های کمیسیون‌ها. شما هم بلند شوید و روزی را در بازار بگذرانید ؛ در میان مردم .
بروید به دل بازار تهران ؛ بروید به میادین میوه و تره بار . اگر این سطور را هم جزوی از یک مخافت خوانی سیاسی تلقی نمی کنید لطفا این اقدام را انجام دهید. آنوقت ببینید مردم هم حس شما را نسبت به گرانی دارند؟ مثل شما به راحتی می گویند تقصیر دولت قبلی بود ؛ حالا یک مشکلاتی هست و قس علی هذا...؟
بازار در نگاه مردم، آیینه بی‌پرده سیاست است: هر نوسان قیمت، گزارشی از ضعف تصمیم است و هر وعده اصلاح، به مثابه سکوتی پیش از جهش بعدی.
جناب عارف، مردم نگران نهاده‌های دامی نیستند؛ نگران مسولانند تصمیم گیر در حوزه معیشت خود هستند.
جایی که معیشت مردم که در زنجیره‌ی بی‌پایان بروکراسی گم می‌شوند؛ از وزارتخانه تا کمیسیون، از کمیسیون تا مصوبه، از مصوبه تا هیچ.
مرغدار با نهاده گران مواجه است، دامدار از تأخیر در تخصیص ارز می‌نالد و مصرف‌کننده در پایان این زنجیره، سهمش را با قبض فروشگاه پرداخت می‌کند. این است معنای «بازار تحت کنترل»؟
متاسفانه همه ما به بیماری مزمن «فاصله از مردم» دچار شده ایم ؛ همان سندرومی که در دولت روحانی همه‌گیر شد — نشستن پشت میز، خواندن گزارش، و گفتن اینکه «اوضاع تحت کنترل است».
اما بازار با دستور و مصاحبه آرام نمی‌گیرد. بازار منطق خود را دارد: اگر عرضه دیر برسد، اگر نظارت نباشد، اگر تصمیم با تأخیر ابلاغ شود، قیمت نه از بخشنامه که از ترس بالا می‌رود.
بازار، زیر پوستش می‌جوشد، و جامعه، لبخند تلخ می‌زند وقتی مسئولانش از «اطمینان» سخن می‌گویند.
شاید بهتر باشد به جای تکرار جمله معروف «نگران نباشید»، برای یک‌بار هم که شده بگویید:
«بله، مردم حق دارند نگران باشند — و ما باید پاسخ بدهیم»
دیدگاه تان را بنویسید