گزارش اختصاصی نامه نیوز درباره آغاز مذاکرات هسته ای ؛
توافق موقت به جای توافق جامع / سه کشور عربی حامل پیام و ضامن توافق
خبرنگار نامه نیوز درباره حرف و حدیث ها پیرامون مذاکرات جدید گزارش می دهد.
گروه سیاست خارجی نامه نیوز : پس از سخنان شب گذشته دونالد ترامپ مبنی بر اینکه «مذاکرات با ایران آغاز شده»، فضای رسانه‌ای منطقه بار دیگر تحت تأثیر گمانه‌زنی‌ها درباره کانال‌های ارتباطی تهران–واشنگتن قرار گرفته است. هرچند این ادعا در تهران تاکنون تأیید یا حتی تلویحاً تأیید نشده، اما برخی رفت‌وآمدهای غیرمستقیم در سطح منطقه‌ای در جریان است؛ رفت‌وآمدهایی که بیشتر ماهیت «ارزیابی» دارد تا «مذاکره رسمی».
در ساعات اخیر برخی رسانه‌های خارجی مدعی شده‌اند ولیعهد عربستان که در آمریکا به سر می برد حامل پیامی از دولت پزشکیان برای آمریکایی‌ها بوده ، البته هیچ منبع رسمی در تهران این خبر را تأیید نکرده و حتی نزدیکان دولت نیز از چنین ادعایی اظهار بی‌اطلاعی کرده‌اند.
با این حال، آنچه برخی واسطه‌های منطقه‌ای نقل می‌کنند بیانگر این است که ریاض یکی از مسیرهای انتقال پیام‌های فنی و غیرسیاسی بین ایران و غرب بوده؛ نقشی که پیش از این قطر ، عمان و مصر هم برعهده داشتند.
در این میان خبرنگار نامه نیوز به اطلاعاتی در این مورد دست یافته است:
پیشنهادی که در حال بررسی است، ماهیت «توافق موقت» دارد؛ نه یک توافق جامع مانند برجام.
ویژگی‌های این مدل توافق موقت عبارت است از:
تعیین سقف مشخص برای غنی‌سازی
سطح بازرسی‌های فنی آژانس
فریز روند افزایش تحریم ها و برقراری گشایش‌های اقتصادی
نقش‌آفرینی سه کشور عربستان، قطر و مصر به‌عنوان تضمین‌کننده‌های منطقه‌ای. این سه کشور قرار است ضامن اجرای متقابل تعهدات باشند؛ مدلی که به گفته واسطه‌ها، در حال بررسی اولیه بین طرف‌های درگیر است.
گره اصلی: مواد هسته‌ای ذخیره‌شده
بزرگ‌ترین چالش مذاکرات غیرمستقیم همچنان حجم و نوع مواد هسته‌ای موجود در ایران است.
آمریکا و اروپا خواهان انتقال و یا رقیق‌سازی تولید مواد با غنای بالا هستند، اما ایران تأکید دارد که این مسئله خط قرمز امنیتی و فناورانه است و قابل مذاکره نیست.
خطوط قرمز تهران؛ تغییر ناپذیر و روشن
بر اساس اطلاعات خبرنگار ما، ایران در کانال‌های غیررسمی چند پیام صریح فرستاده است:
هیچ توافقی که به توقف صنعت هسته‌ای منجر شود قابل قبول نیست.
هیچ گفت‌وگویی درباره توان موشکی انجام نخواهد شد.
پرونده منطقه‌ای ایران خط قرمز است و وارد معامله نمی‌شود.
هر توافقی—حتی موقت—باید مبتنی بر تضمین‌های واقعی باشد، نه وعده‌های شفاهی.
این رویکرد نشان می‌دهد تهران با وجود باز بودن درِ تعامل، مایل به هیچ مدل «برجام‌گونه» بدون تضمین عملی نیست.
دیدگاه تان را بنویسید