اصل ماجرای رضایتنامه یک میلیون دلاری نیازمند!
اولین قرارداد این فصل فوتبال ایران همانطور که انتظار می‌رفت، فرصتی برای ایجاد مناقشه‌های جدید شد.
به گزارش "ورزش‌سه"، شب گذشته و در برنامه فوتبال برتر محمدحسین میثاقی مجری برنامه در صحبت‌هایی کنایه‌آمیز باشگاه سپاهان را متهم به این کرد، که بازیکن خود را با عددی نازل به باشگاه پرتغالی فروخته و در دو فصل مختلف به صورت قرضی و قطعی مبالغی گزاف را هزینه بازگرداندن او کرده است؛ اتفاقی که حتی باعث تعجب طرف پرتغالی شده است!
این مسئله در روزهای گذشته نیز مورد انتقاد و سوژه هواداران تیم‌های رقیب و به ویژه پرسپولیس بوده؛ آن هم در شرایطی که فدراسیون فوتبال اقدام به ایجاد محدودیت‌هایی برای ثبت قراردادهای گران‌قیمت در فوتبال ایران کرده و با قرار دادن سقف مجموع خرید در تابستان، قصد دارد از ایجاد حباب تورمی در نقل و انتقالات لیگ ممانعت کند.
نکته مغفول اما ساده در ماجرای نیازمند که مطرح کردنش برخلاف همه این نیش‌ها و کنایه‌هاست، مسئله گیر افتادن فوتبال ایران در میان افکاری است که هیچ نسبتی با فهم تجارت یا بازار آزاد در فوتبال جهان ندارد:
*اگر باشگاه سپاهان اقدام به خرید پیام نیازمند کرده، علتی جز نیاز این باشگاه به استخدام یک دروازه‌بان امتحان پس داده و با کلاس و یک مهره با ارزش در بازار نقل و انتقالات ندارد و سپاهان به جهت تقویت تیم خود و یورش به عنوان قهرمانی اقدام به عقد قرارداد با دروازه‌بانی کرده، که می‌‌توانیم فرض کنیم حتی یک میلیون دلار برایش هزینه رضایتنامه پرداخت شده است؛ چیزی که البته خودش سپاهان آن را نمی‌پذیرد.
*اگر سپاهان اقدام به خرید پیام نیازمند نمی‌کرد، ممکن بود باشگاهی مانند استقلال که در شرایط خاصی قرار دارد و به واسطه فشار برخی از هوادارانش تمام کاسه کوزه‌های شکست را سر حسین حسینی خراب کرده، دست به استخدام نیازمند بزند. آنها قبلا هم این کار را در مورد محبی انجام داده و این بازیکن را با پرداخت مبلغی برای انتقال قرضی به تهران کشانده و یک فصل از این بازیکن بوشهری نهایت استفاده را برده‌اند (پس بنابراین عجیب نبود که به جز سپاهان باشگاه دیگری برای خرید نیازمند دست به کار می‌شد).
پیام نیازمند در هفته ماقبل پایانی لیگ بیستم و خداحافظی با سپاهان در ورزشگاه نقش جهان پس از سه فصل حضور مداوم.
*تصور کنید سپاهان به جای اقدام برای خرید نیازمند فعلا درباره این موضوع دست روی دست می‌گذاشت و به عنوان مثال علیرضا بیرانوند آنچنان که در مصاحبه هفته قبل خود اعلام کرده با یک پیشنهاد اروپایی راهی خارج از ایران می‌شد؛ یا مثلا آنچنان که در شایعات گفته می‌شود، یک تیم عربستانی اقدام به خرید گلر شماره یک تیم ملی ایران می‌کرد، که با توجه به کیفیت او چیز عجیبی هم نیست. آنوقت می‌شد انتظار داشت که پرسپولیس برای پر کردن جای خالی بیرانوند، در بازار به دنبال گلر باشد و شاید اولین گلری که چشم یحیی گل‌محمدی را می‌گرفت، کسی جز پیام نیازمند نبود، که قبلا نیز بحث‌هایی درباره حضور او در پرسپولیس مطرح شده است. در آنصورت پرسپولیس هم می‌توانست یکی از تیم‌هایی باشد که در پی دریافت رضایتنامه نیازمند از تیم پرتغالی دست به جیب بشود، که البته آنها قبل‌تر با پول فروش بیرانوند ملبغ بیش از این به دست آورده و به راحتی می‌توانستند این مبلغ را پرداخت کنند ( البته این فقط یک فرضیه بود، اما روال کار فوتبال در بازار را نشان می‌دهد).
*درباره پورتیموننس هم حرف بزنیم. باشگاه پرتغالی میان رده‌ای که ملک ژاپنی‌اش در ژاپن زندگی می‌کند و اساسا درآمد بزرگی به جز خرید و فروش بازیکن وفضا دادن به بازیکنان برزیلی، آسیایی و ... برای درخشش و سپس فروش آنها ندارد. بنابراین اگر پورتیموننس دو فصل پیش اقدام به خرید پیام نیازمند کرده، نه فقط برای استفاده از این دروازه‌بان که به قصد سرمایه‌گذاری روی یک گلر آسیایی این کار را کرده. نیازمند در پورتیموننس چندان به میدان نرفت و در بسیاری از مسابقات نیمکت نشین بود، اما مشخص بود به عنوان گلر دوم فوتبال ایران خیلی سریع از کشور مبدا به دنبال بازگرداندن او خواهند بود. پورتیموننس هم در انتظار همین اتفاق از سرمایهگذاریاش پول مناسبی به دست آورده است ( دو ضربدر دو: چهار).
سنگربان ملی‌پوش سپاهان در پرتغال خیلی فرصت بازی به دست نیاورد، اما در همان یک فصل در مسابقات جام حذفی عملکرد خوبی از خود نشان داد.
*حالا تصور کنید که در فوتبال ایران شما بازیکنی را از خارج خریداری کرده و به قصد سرمایه‌گذاری در فصل اول به او کمتر بازی بدهید. به عنوان مدیر باشگاه هفته‌ای نخواهد بود که از سوی هواداران، رسانه‌ها، مجریان تلویزیونی و پیشکسوتان طعنه‌های شدیدی بشنوید که چرا یک بازیکن خارجی جای جوانان ایرانی را تنگ کرده و غیر ذلک ... (صحبت‌هایی مشابه از این دست در حافظه تاریخی فوتبال ایران انباشته است). بنابراین استخدام یک بازیکن خارجی به خودی به خود یک امر مخاطره آمیز در فوتبال ایران محسوب می‌شود، که به خاطر قیمت ارز و همچنین انتظارات غیرمعقول هواداران، این موضوع را تبدیل به یک دردسر همیشگی برای مدیران باشگاهی می‌کند، که بعدها باید حتی به نهادهای مختلف مثل سازمان بازرسی هم پاسخگو باشند.
*پس در معادله‌ای که در فوتبال ایران تعریف شده، پیام نیازمند هرگز نباید به باشگاه پورتیموننس می‌رفت، در آنجا کسب تجربه می‌کرد و به ایران بازمی‌گشت. البته که ممکن است هزینه رضایتنامه نیازمند عدد سنگینی باشد، اما باشگاه سپاهان این دروازه‌بان ممتاز فوتبال ایران را که از سال 2019 گلر دوم فوتبال ایران محسوب می‌شود را به صورت قطعی استخدام کرده و فعلا دغدغه‌ای بابت یکی از مهم‌ترین خطوطش نخواهد داشت. این جنبه‌ای است که این خرید را قابل توجیه می‌کند و البته به یادمان می‌آورد که به واسطه همین نگاه و همین سیاست‌هاست که در تابستان امسال کمتر از بازار فصل گذشته، جابجایی‌های بزرگ و هیجان انگیز در انتظار فوتبال ماست، چرا که از تعداد بازیکنان شاخص، تاثیرگذار، گران قیمت و البته پرهوادار کم شده است.
*پایه همه چیز اقتصاد است و بر اقتصاد قوانین طبیعی و نرمال بازار حکومت می‌کند. هر وقت فکر کردید که می‌توانید با دخالت‌های بیرونی این توازن را برهم بزنید، به ضرر خودتان عمل کرده‌اید (این واقعیت باشگاه‌داری در دنیای امروز است. باید پول بدهید، و باید پول دربیاورید و باید حق‌تان را از دیگران طلب کنید. بدون کسب درآمد مشروع (مثلا حق پخش تلویزیونی) همواره باید پاسخگوی انگ ولخرجی و بی‌مبالاتی باشید. حتی اگر این حق شما نباشد).
دیدگاه تان را بنویسید