نظرسنجی/ یحیی، درویش یا بازیکنان: کدام یک مقصرند
شاید استفاده از واژه بحران چندان منطقی نباشد، اما برای تیمی که طی شش بازی رنگ برد را ندیده و از جمع مدعیان فاصله دارد و البته از آسیا حذف شده، شما چه توصیفی دارید؟
به گزارش “ورزش سه”، باخت مقابل الدحیل برای پرسپولیس شاید آخر دنیا باشد؛ چرایی‌اش را می‌توان در عصیان و خشم باورنکردنی هواداران این تیم در لحظه سوت پایان و پرتاب تمامی اشیای در دسترس به سمت کادرفنی و بازیکنان و دشنام به مدیریت کاملا حس کرد.
تیمی که همین چند ماه قبل توانسته بود سه‌گانه ایران را فتح کند، الان به جایی رسیده که با ناکامی طی شش بازی اخیر خود، از پس تیم دوم و حذف‌شده الدحیل هم در استادیوم آزادی برنمی‌آید. اما اکنون در این نظرسنجی قصد داریم ببینیم چه عواملی در ناکامی این فصل سرخ‌ها تاثیرگذار بوده است.
یحیی، درگیر حواشی سریالی
سرمربی پرسپولیس هفته‌های پایانی فصل گذشته را با شکست برابر سپاهان و از دست رفتن قهرمانی دنبال می‌کرد. او اما در بازگشتی بزرگ و همان‌طور که خودش اعتراف کرد، بیش از هر زمان دیگری وقت صرف آماده‌سازی تیمش برای یک بازگشت بزرگ کرد و نتیجه آن را هم با قهرمانی در سه جام به چشم دید.
فصل جدید اما اختلاف بزرگ و البته شکافی غیرقابل‌حل بین مدیریت و اعضای فنی شکل گرفت؛ موضوع از پرداختی‌ها و اردوی آماده‌سازی و نقل و انتقالات ناکام استارت خورد و در نهایت با نامه پایان همکاری گل‌محمدی پیش رفت. درست در روزهایی که همه اعتقاد داشتند گل‌محمدی علی‌رغم تمام زاویه‌ای که با مدیریت پیدا کرده، تیمش را در این شرایط تنها نخواهد گذاشت، نتایج ضعیف سرخ‌ها هم استارت خورد. شش بازی بدون برد! این آمار برای یحیی گل‌محمدی هم در دوران سرمربیگری‌اش شاید قفل باشد. فارغ از مسائل مربوط به مصدومیت و... اما مطمئنا گل‌محمدی هم به‌خوبی آگاه است که تیمش به تمرکز نیاز دارد. جای هیچ تشبیهی نیست اما در همین لیگ و با بازیکنانی گمنام‌تر هم ضمن ارائه نمایش فوتبالی برتر، جایگاه جدولی مناسبی نیز در اختیار گرفته‌اند.
گل‌محمدی نشان داده که در بیشتر اوقات با تصمیمات احساسی خود، شرایط را سخت می‌کند. عاملی که قطعا در نتایج چند وقت اخیر این تیم – فارغ از مشکلات مدیریتی و مصدومیت بازیکنان – بی‌تاثیر نبوده است. درست است که آنها یاسین سلمانی را به همراه مرتضی پورعلی‌گنجی و وحید امیری در اختیار ندارد، اما از خاطر نبریم که برابر تیم‌هایی نتیجه نگرفتند که مسلما از در اختیار داشتن تک ستاره‌های پرسپولیس نیز محروم بودند. توقف در آزادی برابر نفت آبادان، از دست دادن امتیاز مقابل استقلال تاجیکستان که اگر بیرانوند در شب درخشان خود نبود قطعا اوضاع بدتر هم قابل پیش بینی بود، در کنار توقف برابر ملوان، النصر 10 نفره و شکست برابر الدحیل با حضور نیمکت‌نشینان قطعا بخشی از آن به شرایط رفتاری و تاکتیکی یحیی گل‌محمدی مربوط است.
سرمربی پرسپولیس قطعا با تمرکز پایین‌تری طی هفته‌های اخیر کار را در جمع سرخپوشان دنبال می‌کند. دو تعویض پایانی پرسپولیس برابر الدحیل شاید نمود این موضوع باشد. در دقیقه 86 و در شرایطی که قابل‌پیش‌بینی است در بدترین حالت، داور 6 دقیقه وقت اضافه اعلام کند و سرخ‌ها برای کامبک رویایی 10 دقیقه حداقل فرصت دارند (با توجه به اعلام 13 دقیقه تلف شده، این تیم 17 دقیقه فرصت داشت) یحیی تصمیم به حضور دو بازیکن جوان و کم‌سابقه می‌گیرد که یکی از آنها حتی دقایقی در لیگ نیز برای این تیم به میدان نرفته بود. فارغ از ضعف کیفی نبیل باهویی، قطعا تعویض این مهاجم از نظر بار فنی می‌توانست تاثیر بیشتری روی روند بازی در دقایق پایانی داشته باشد. حتی اگر مصدومیت علی نعمتی در سمت چپ را نیز عاملی برای حضور جوان بی‌تجربه‌ای مثل مهدی احمدی بدانیم، قطعا تصمیمات بهتری با توجه به حضور سینا اسدبیگی، وحدت حنانوف و فرشاد فرجی نیز می‌شد گرفته شود و با تغییر نفرات در خط دفاعی، از دقایق باقیمانده به شکل بهتری بهره برد.
با این حال، شاید حرف زدن بدون اینکه از شرایط تیم در دقایق پایانی خصوصا اطلاع داشته باشیم آسان باشد. اما اصل موضوع اینجاست که در روند کنونی پرسپولیس نیز قطعا می‌توان سهم بزرگی به یحیی گل‌محمدی نیز داد. مربی‌ای که اگر صادقانه بخواهیم بگوییم سلیقه جذب بازیکن او نیز گاهی چالش برانگیز بوده و البته که حق در نهایت با کادرفنی در بحث جذب بازیکن است.
بازیکنان پرسپولیس: قدر پیراهن‌تان را بدانید
ترکیب 11 نفره پرسپولیس حداقل برای از پیش رو برداشتن حریفانی مثل نفت آبادان و ملوان، استقلال تاجیکستان و حتی تیم الدحیل در استادیوم آزادی که بیشتر ستاره‌هایش را نیمکت‌نشین کرده بود، نباید به این شکل با اما و اگر و سختی همراه شود و در نهایت نیز با ناکامی توام شود.
پرسپولیس مرتضی پورعلی‌گنجی را در اختیار ندارد، اما هم کنعانی‌زادگان و هم گولسیانی مسلما کم از این مدافع مصدوم ندارند. یاسین سلمانی حتی در لیست خرید یحیی گل‌محمدی هم قرار نداشت و در حال حاضر نیز در پست این بازیکن ستاره‌هایی نامدارتر حاضر هستند که کاملا مورداعتماد و تایید کادرفنی قرار دارند. علیرضا بیرانوند، دانیال اسماعیلی‌فر، گئورگی گولسیانی، محمدحسین کنعانی‌زادگان، علی نعمتی، میلاد سرلک، مسعود ریگی، مهدی ترابی، سعید صادقی، شهاب زاهدی، سروش رفیعی. ترکیبی 11 نفره که قطعا هر کدام از آنها مدعی دریافتی بالاتر از آنچه به خاطر پرسپولیس راضی به آن شده‌اند، هستند. با این حال آیا این تیم و در بُعد فنی و فردی، این بازیکنان توانستند نمایشی آنطور که باید تیم را از بحران شش هفته‌ای درگیر شده، از خود به جا بگذارند؟ هواداران پرسپولیس به جز چند پست و بازیکن، قطعا به دیگر بازیکنان لیگ غبطه می‌خورند و این وظیفه بازیکنان پرسپولیس است که با درک حضور در تیم قهرمان، به دنبال نمایش برترین توانایی خود باشند. عملکرد پراشتباه و غیرقابل دفاع برخی از آنها اما جای بحث زیادی دارد.
رضا درویش: ناکامی در نقل و انتقالات
از "درویش پرز" تا شعار "حیا کن رها کن" برای مدیرعامل پرسپولیس کمتر از یک سال زمان برده است. فصل گذشته او موفق شد با جذب ستاره‌هایی مثل مرتضی پورعلی‌گنجی، دانیال اسماعیلی‌فر، سروش رفیعی، سعید صادقی، گئورگی گولسیانی، یورگن لوکادیا، سینا اسدبیگی، عیسی آل‌کثیر و شیخ دیاباته در ابرها سیر کند و در نهایت نیز موفقیت بزرگ تیمش را در پایان فصل شاهد بود.
اما دو موضوع مهم در بحث درآمدزایی و سقف قرارداد باعث شد تا آنها در این فصل با کمترین توان در بحث نقل و انتقالات ظاهر شوند. پروسه جذب مهاجم خارجی به بدترین شکل پیش رفت و در نهایت نیز با اقدام خودسرانه درویش برای جذب نبیل باهویی که به هیچ عنوان نتوانسته در نقش مهاجم تاثیرگذار ظاهر شود، اتفاق معکوسی را برای مدیرعامل سرخ‌ها رخ داد.
درویش که بعد از قهرمانی تیمش، به واسطه فشار مالی ناشی از تعهدات باشگاه، با جمله "کاش قهرمان نمی‌شدیم" به استقبال آن رفته بود، بیش از گذشته موردهجمه قرار گرفت. اختلاف با کادرفنی و بازیکنان و عدم تامین منابع مالی لازم و نگاه ویژه به سپرده این باشگاه از بابت بورس، در نهایت پرسپولیس را با شرایط متفاوتی در این فصل به جنگ رقبا فرستاده است. شرایط تا جایی بد پیش رفت که حتی با اعتصاب بازیکنان و کناره‌گیری یحیی گل‌محمدی از این تیم مواجه شد. درویش ضمن اینکه نتوانسته نقل و انتقالات را طبق خواسته کادرفنی پیش ببرد، در آماده‌سازی تیم در پیش فصل (اردوی ترکیه) نیز همانند سال گذشته ناکام بود. عدم پرداخت مطالبات بازیکنان و مشکلات تغذیه بعد از تمرین، پرواز به عربستان، پاداش پیروزی‌ها، جریمه 10 درصدی بدموقع و... از دیگر نقاط سیاه مدیریت درویش در پرسپولیس محسوب می‌شود.
جایی که سپاهان با حمله به بازار نقل و انتقالات و جذب ستاره‌هایی که جذب بیشتر آنها حسرت سرخ‌ها و یحیی گل‌محمدی محسوب می‌شدند، درست است که با کسر 4 امتیاز مواجه شد اما این تیم الان با یک امتیاز بیشتر نسبت به پرسپولیس دو رتبه بالاتر از شاگردان یحیی گل‌محمدی قرار دارد و مهمتر از آن نیز صعود آنها به مرحله بعدی لیگ قهرمانان آسیاست!
اما شاید اگر درویش جمله "بازیکن آزاد در بازار نیست تا نسبت به جذب وی اقدام کنیم" را از روش نقل و انتقالاتی خود دور کند، تیم امروز با شرایط بهتری از نظر اسکواد در رقابت قرار داشت. در دنیای فوتبال قطعا تیم‌های مدعی نه صرفا به دنبال بازیکن خواهند بود و نه تنها نگاه آنها به آکادمی و بازیکنان جوان و ارزان قیمت تنها برای پر کردن لیست است. کافی است دو شکست اخیر پرسپولیس در رقابت با سپاهان را در همین مقوله به خاطر بیاوریم: رقابت با سانتاکلارا برای جذب و پرداخت رضایتنامه شهریار مغانلو و البته همین موضوع برای رضا شکاری.
در این سمت اما در فقر مهاجم، بعد از تایید کادرفنی برای اجازه خروج قرضی مهدی عبدی، باشگاه بدون اینکه دریافتی بابت این مهاجم داشته باشد، آن را در اختیار یکی از رقیبان قرار می‌دهد. قطعا این روش مدیریتی درستی نیست. نه در بحث نقل و انتقالات و نه در بحث تامین مالی تیمی مثل پرسپولیس.
شما بنویسید در روزهایی که تب داغ اعتراض به پرسپولیس داغ است، کدام‌یک از طرفین در این مسئله بیشتر مقصر هستند؟
دیدگاه تان را بنویسید