عطایی: یک روز به تیم ملی برمی‌گردم!
بهروز عطایی سرمربی مازندرانی فولاد سیرجان که دهمین قهرمانی خود در والیبال را جشن گرفت می‌گوید به تیم ملی باز خواهد گشت تا کار نیمه تمام خود را تمام کند.
به گزارش "ورزش سه"، بهروز عطایى با کسب سومین عنوان قهرمانى لیگ برتر والیبال ایران به عنوان سرمربى آنهم در سال بعد از کنار گذارده شدن از هدایت تیم ملى با چاشنى انتقادهاى خرد کننده بیشمار و بعضا غیرمنصفانه، موفق شد پنجمین قهرمانى در ایران و دهمین قهرمانى مهم زندگى خود را در فروردین ١٤٠٣ و قامت سرمربى جشن بگیرد.
سرمربى سابق تیم ملى والیبال ایران که بعد از مدت‌ها سکوت و تحریم هر نوع اظهار نظر رسانه‌اى به صورت اختصاصى سکوتش را با ورزش سه شکست، دو قهرمانى لیگ برتر را با عنوان بازیکن و هشت قهرمانى را به عنوان سرمربى در لیگ دسته یک کشور، لیگ برتر ایران و همچنین همراه تیم‌هاى جوانان و ملى بزرگسالان جشن گرفته است.
بهروز عطایى که ١٤ مرداد ١٣٤٩ به دنیا آمده زمان بازیکنى در پست سرعتى زن و دفاع وسط، پاى تور والیبال بازى مى‌کرد و پیراهن تیم‌هاى فجر آمل، جانبازان و نارنجستان مازندران، پاس، پرسپىولیس و پیکان تهران، لوله سازى اهواز، پاس بهشهر و فرماندارى مهاباد را برتن کرد و از سال ١٣٦٦ تا ١٣٧٤ لباس تیم‌هاى جوانان، امید و بزرگسالان ایران را پوشید.
١٣٨٦ و دانشگاه آزاد مازندران جایى بود که قباى سرمربیگرى برتن بهروز عطایى در رقابت‌هاى لیگ دسته یک ایران جاى گرفت، سال بعد کاله مازندران را براى اولین بار در همین رقابت‌ها قهرمان کرد و به لیگ برتر ایران آورد تا این تیم را هم قهرمان بالاترین سطح والیبال ایران کند و هم جام باشگاه‌هاى آسیا.
اوج هنر مربیگرى بهروز عطایى در والیبال با سه رکورد بینظیر، دست نیافتنى و غیر قابل تغییر به عنوان سرمربى تیم جوانان و ملى بزرگسالان ایران رقم خورد؛ جایى که اولین قهرمانى‌هاى ایران با یک سرمربى ایرانى در سه جام بسیار مهم رقم خورد و در دو جام ملتها و بازی‌هاى آسیایى تیم ملى بزرگسالان قبل از آن تنها با مربیان خارجى جام قهرمانى و مدال طلا را تصاحب کرده بود:
اولین قهرمانى تاریخ جوانان ایران در جهان ٢٠١٩
اولین قهرمانى در جام ملتهاى ٢٠٢١ آسیا
اولین قهرمانى در بازی‌هاى آسیایى ٢٠٢٢ هانگژو
بولت تراکتوربه نظر خیلى‌ها به انتظار نشسته بودند تا بهروز عطایى بعد از کنار گذاشته شدن از سرمربیگرى تیم ملى در ایران قهرمان نشود تا او را کامل له کنند.
من هم چنین احساسى داشتم براى همین با مصاحبه نکردن، سکوت و حرف نزدن سعى کردم خودکنترلى داشته باشم تا به شرایط غیرمنصفانه دامن زده نشود. تنها به هدف تیم فکر کردم و آن چیزى که ترسیم کرده بودم، همت بچه‌ها و مجموعه باعث شد به هدف برسیم.
یک جور تسویه حساب با زمانى که سرمربى تیم ملى بودى؟
دقیقا بعضى خیلى تمایل نداشتند که ما خوب نتیجه بگیریم و مى‌خواستند ثابت کنند که نتایج آخر تیم ملى از عدم توانایى یک جریان یا این آدم یعنى بهروز عطایى بود.
بولت تراکتورچه اتفاقى افتاد که به دهمین قهرمانى تاریخ زندگى‌ات اینبار بار با فولاد سیرجان رسیدى آنهم با شکست تیم قدرتمند شهداب یزد به عنوان مدافع عنوان قهرمانى.
یک سرى بازیکن با انگیزه، باشگاهى ایده آل با مدیریت خوب دکتر ابراهیمى و کمک‌هاى آقاى فیض بخشان، سرپرستى چون آقاى شریف، کادرفنى زحمت کشى که کمک حال من بودند، کاپیتانى تمام عیار و البته رقیبان و تیم‌هاى قدرتمند و پرتلاشى که انگیزه ما را براى بهتر و بهتر کار کردن بالا مى‌بردند. من همیشه گفته‌ام و معتقدم تیم قهرمان باید تیم خیلى خوبى باشد و این در دنیا ثابت شده اما باشگاه‌هاى خیلى خوب دیگه‌اى هم هستند که قهرمان نمى‌شوند و اینجا تفاوت‌ها مشخص مى‌شود، این تیم‌ها با خوب و توانمند بودن مثل شهداب یزد به ما براى قهرمانى کمک کردند.
به نظر با نوع جواب‌هایت انگار از سطح کیفى و فنى لیگ راضى هستى و آن را بالا مى‌دانى.
در رقابت‌هاى پلى آف از شش بازى چهار مسابقه را ٣ بر ٢ بردیم و این توانمندى تیم‌ها و رقیبان را نشان مى‌دهد که به شدت قابل احترام است. من حتى از بردن تیم‌ها در مرحله مقدماتى احساس نگرانى مى‌کردم چون مى‌دانستم در مراحل بالاتر و حذفى بازی‌ها سخت‌تر مى‌شود و انگیزه‌ها هم متفاوت، شهداب واقعا مجموعه و تیم قدرتمندى بود بازیکنان بزرگى چون مسعود غلامى که مى درخشید یا میثم صالحى و محمدرضا حضرت پور یا بازیکنان خارجى خیلى خوب، ما هم قدرتمند بودیم و وجود رقباى قوى باعث شد عملکرد بچه‌ها متفاوت باشد. از ٣١ بازى لیگ ٢٥ بازى را بردیم و این آمار قابل بررسى است که سطح لیگ با کیفیتى بالا قابل دفاع بوده، چهار تیم فولاد سیرجان، شهداب یزد، پیکان و ارومیه در مرحله پایانى درخشیدند، ما از ١٠ بازى توانستیم ٩ بازى را ببریم و یعنى عملکردى متفاوت که حقانیت ما را براى قهرمانى به اثبات مى‌رساند البته با احترام کامل به رقیبان.
برسیم به یک نام بزرگ یعنى کاپیتان تیمت و تیم ملى یعنى سیدمحمد موسوى
رهبر و فرمانده‌اى تمام عیار در زمین، در مرحله مقدماتى خیلى خوب بازى مى‌کرد اما در پلى آف و مراحل پایانى فرمانده و رهبرى تمام عیار بود که جریان بازى را تغییر مى‌داد.
تعارف ندارم حتى براى من کمک فنى بود، او را فرمانده تمام عیارى مى‌دانم که هر مربى آرزو دارد چنین بازیکنى را در ترکیب خود داشته باشد. سیدمحمد موسوى خیلى خوب بلد است در زمین مدیریت کند و آرامش را به تیم هدیه دهد. باید بگویم او کابوسى بود براى رقبا.
وقت پرسیدن سوالى است که مى‌دانم کلى جنجال در پى دارد اما باید پرسیده شود آیا باز به سرمربیگرى دوباره تیم ملى والیبال ایران فکر مى‌کنى؟
قطعا فکر مى‌کنم، کار براى من ناتمام مانده که به تمام کردن آن مى اندیشم، البته الان نه شرایط موجود است و نه من انگیزه لازم را دارم. تیم ملى نیاز به ساختار جدیدى با مجرى گرى فدراسیون دارد و باید ساختار گذشته تغییر کند. آرزو هر مربى حضور در تیم ملى است، به موقع و در زمان مناسب باز به تیم ملى نگاه خواهم کرد تا کار نیمه تمام خودم را تمام کنم.
و این کار نیمه تمام؟!
کار نیمه تمام نمایش بهترین عملکرد در المپیک است، نگاه من این است که بهترین عملکرد را در المپیک داشته باشیم نه تنها فقط حضور و کسب سهمیه، اگر بتوانم روزى این مهم را محقق کنم بى شک به تیم ملى فکر مى‌کنم.
به نظرت به المپیک ٢٠٢٤ به پاریس خواهیم رسید؟
خیلى سخت است اما روى کاغذ مى‌شود هر چند احتمال و عدد تحقق آن کوچک ترسیم شود باید در لیگ ملتها عملکرد و کیفیت خیلى خوبى داشته باشیم. کارشناس، منتقد، صاحب نظران و مفسران باید دیدگاه متفاوتى نسبت به علاقمندان پرشور والیبال داشته باشند مشکل اینجاست که نگاه برخى کارشناسان و صاحب نظران مثل علاقمندان به والیبال است. والیبال ما در حال حاضر دچار چالش و گذار شده است که باید تحمل کرد و تغییر ساختار را در دستور کار قرار داد آنهم با تلاش مضاعف و پیشه کردن صبر و احساسى عمل نکردن. باخت‌هاى ژاپن از سال ٢٠١١ و ٢٠١٢ به ما شروع شد چون در دوران گذار قرار گرفت و این اتفاق را هفت هشت سال تحمل کرد. بردهاى ژاپن از ٢٠١٨ و ٢٠١٩ مقابل ما شروع شد، به این آمار توجه کنید مربى‌هاى خارجى قبل از من که سرمربیگرى تیم ملى را بر عهده داشتند با حضور همه ستاره ها از چهار بازى سه بازى را به ژاپن باختند. در لیگ ملتهاى ٢٠٢١ آلکنو با تیم ملى ٣-١ به ژاپن باخت در المپیک ٢٠٢٢ توکیو هم ٣-٢ به ژاپن بازى را واگذار کردیم.
پس الان ما از نظر تو حریف ژاپن نمى‌شویم
در حال حاضر والیبال ما وارد دوران گذار شده است و بى تعارف تیم ملى ما امروز حریف ژاپن نمى‌شود اینکه بگوییم ژاپن را مى‌بریم شعارى بیش نیست. بردن و شکست دادن ژاپن در حال حاضر کار آسانى نیست به خصوص با از دست دادن ستاره‌هاى بزرگى چون سعید معروف و مابقى. باید با حوصله پیش برویم و فدراسیون والیبال بدون کارهاى احساسى و شعار برنامه‌هاى درازمدت را تزریق کند.
یعنى والیبال ما با افت فاحش مواجه شده است؟
ما پتانسیل، ریشه و اساس کار را در والیبال کشورمان به خوبى داریم اما اینکه امسال یا سال بعد بخواهیم دوباره تیم اول آسیا شویم فقط شعار است. اما در سال‌هاى آینده مى‌توانیم و این توانایى وجود دارد که بتوانیم اول آسیا باشیم، کمیته‌هاى فدراسیون به ویژه کمیته فنى باید مستدل باشد شک نکنید که کلى گویى کمک کننده نیست و باید دوران گذار را پشت سر بگذاریم.
•قهرمانى‌هاى بهروز عطایى در والیبال:
دیدگاه تان را بنویسید