چه می‌شد اگر بیرانوند به استقلال می‌رفت
یک سال پس از چند هفته پرماجرا، مدیرعامل سابق استقلال و دروازه‌بان سابق پرسپولیس در دادسرای فرهنگ و رسانه با یکدیگر روبه‌رو شدند.
به گزارش "ورزش سه"، این ملاقات یادآور چند هفته پر تب و تاب در بازار نقل و انتقالات فوتبال ایران در فصل گذشته بود؛ جایی که باشگاه استقلال به درستی خیزی بلند به سمت جذب یکی از مهمترین ستاره‌های فوتبال ایران برداشته و قصد داشت با این انتقال ترکش‌های شکست در فینال جام حذفی را از ذهن هوادارانش پاک کند.
این همان کارکردی است که فصل نقل و انتقالات در بسیاری از باشگاه‌ها دارد و به همین دلیل بسیاری از آنها خیلی زود و بلافاصله پس از پایان لیگ دست به کار می‌شوند تا خلأ ایجاد شده در دل هواداران را از بین ببرند. این نوعی از خدمات است که یک باشگاه به می‌تواند به هوادارانش ارائه بدهد و در جهت امیدوار کردن آنها به فصل پیش رو بکوشد.
فصل پیش استقلال با سرمربی پرتغالی‌اش ریکاردو ساپینتو اگرچه بازی‌های چشم‌نواز و دوران خوبی داشت اما فصل را با شکست در دربی تمام کرده و این برای طرفداران قابل تحمل نبود. تا آنجا که قطع همکاری با ساپینتو که نتایج فوق‌العاده‌ای با استقلال کسب کرده بود هم هیچ حساسیتی در ذهن طرفداران ایجاد نکرد اما وقتی اسم بیرانوند وسط آمد انگار آنها داشتند یک دربی جدید را بازی می‌کردند تا آن را به سود خود به پایان برسانند. این همان واقعیت همیشگی فصل‌های فصل نقل و انتقالات است. اگرچه مبالغ گزاف در آن جابه‌جا بشود که فضای کنترلی حاکم بر فوتبال ایران تلاش بسیاری دارد که مانع از آن بشود.
پارسال درباره پیشنهاد استقلال به بیرانوند حرف‌های بسیاری مطرح بود و اعداد مختلفی از منابع مختلف به عنوان حق تغییر پیراهن بیرانوند از قرمز با آبی مطرح می‌شد. کف این اعداد ۶۰ میلیارد و سقف آن نزدیک به ۱۲۰ میلیارد تومان بود. خود بیرانوند در مصاحبه‌ای به گونه‌ای اغراق شده این عدد را شامل سکه و دلار و زمین و بالای ۱۲۰ میلیارد تومان عنوان کرد؛ در حالی که مدیرعامل وقت استقلال، حجت کریمی آن را تکذیب کرده و این عامل درگیری لفظی این دو چهره خبرساز فوتبال ایران شد.
کریمی به همراه علی امیری، معاون ورزشی باشگاه یکی دو هفته‌ای روی موضوع بیرانوند کار کردند و در نهایت با مخالفت‌های بیرونی بسیار از این کارت دست کشیدند. در آن زمان بیرانوند که به سرعت تبدیل به سوژه اول فوتبال ایران شده بود، کلیه افراد صاحب نفوذ تلاش می‌کردند این اتفاق رخ ندهد و با شناسایی حامی مالی این انتقال، اتفاقات به سمتی رفت که این فرد از کرده خود پشیمان بشود و با خالی کردن پشت مدیرعامل، شکست این جابه‌جایی را رقم بزنند. اگرچه پرسپولیس فسخ بیرانوند را قانونی نمی‌دانست.
نکته این بود که با وجود شکست انتقال بیرانوند هواداران استقلال در طول فصل بارها و بارها رقیب را از طعنه و کنایه در امان نگذاشتند و خود این مسئله فشار روانی بسیاری به پرسپولیس وارد کرد. آنها با اشاره به مبلغ پیشنهادی بیرانوند و توافق نهایی این بازیکن با پرسپولیس موضوع رعایت سقف قرارداد در باشگاه پرسپولیس را به سخره می‌گرفتند. اتفاقی که از سوی بازیکنان و کادر فنی این تیم نیز تکرار می‌شد. البته نیامدن بیرانوند آنچنان تاثیری در روند کاری استقلال نگذاشت و سیدحسین حسینی هم یکی از بهترین فصول خود را برای استقلال پشت سر گذاشت اما طبیعتاً حضور گلر شماره یک تیم ملی در استقلال نتایج و شرایط دیگری را ایجاد می‌کرد و موجب ایجاد حساسیت عجیب و غریب در فضای رقابت بین دو باشگاه می‌شد.
این چیزی بود که حجت کریمی در ذهنش بارها مرور کرده بود و به همین دلیل وارد معامله‌ای شد که مشخص بود مقاومت زیادی برای به نتیجه رساندنش ایجاد خواهد شد و در نهایت هم اتفاق نخواهد افتاد اما با حواشی بسیاری که این خبر در فوتبال ایران ایجاد کرد، هواداران فوتبال ایران نزدیک به یک ماهی سرگرم بوده و روزهای جالب و پرتب و تابی را پشت سر گذاشتند. نکته اینجاست که فوتبال به هر حال به جذابیت‌های این چنینی احتیاج دارد و نباید مقابل چنین روندهایی قرار گرفت و کار را به جایی رساند که در نهایت طرفین یک قرارداد گران‌قیمت احتمالی با گذشت چند ماه، کارشان به دادگاه و جلب رضایت از یکدیگر بکشد.
فوتبال با همین حواشی و سر و صدایش زیباست. همانطور که به عنوان مثال در فوتبال عربستان موضوع نقل و انتقالات و استخدام بازیکنان گران‌قیمت خارجی تفریحی بزرگتر از انجام خود مسابقات محسوب می‌شود... از رونق فصل نقل و انتقالات نترسیم. موضوع فقط گران‌تر شدن بازیکنان نیست؛ مسئله بالا رفتن سهام سرگرمی فوتبال در ایامی است که مسابقه‌ای برگزار نمی‌شود.
دیدگاه تان را بنویسید