عاشقانه‌ترین قصه قهرمانی در تاریخ المپیک‌ها
گاهی اوقات نوشتن تاریخچه ورزش تنها به یک لحظه زمان نیاز دارد.
به گزارش "ورزش سه"، ماتیاس اشتاینر، قهرمان وزنه‌برداری، چند هفته مانده به المپیک ۲۰۲۴، به گذشته و مسیری که با ضربات سرنوشت برای او هموار شد، نگاهی می‌اندازد.
این لحظه اتفاقی بود که دقیقاً در ۱۹ آگوست ۲۰۰۸ برای ماتیاس اشتاینر در المپیک پکن رقم خورد. او در آن زمان، در سومین تلاش خود موفق به مهار کردن وزنه ۲۵۸ کیلویی شد (کاری که این وزنه‌بردار هرگز پیش از آن انجام نداده بود) و بدین ترتیب، مدال طلای خود را قطعی کرد!
از آن زمان همه چیز برای این ورزشکار ۴۱ ساله تغییر کرده است. او در مصاحبه‌ای گفت: «بعد از پیروزی در المپیک، کل زندگی من مسیر کاملاً جدیدی پیدا کرد.» و به زمانی اشاره می‌کند که وزن او در مسابقات حدود ۱۵۰ کیلوگرم بود.
ماتیاس اشتاینر با عکسی تاریخی بر بام المپیک
پکن، ۲۰۰۸. ماتیاس اشتاینر وزنه‌بردار آلمانی در رقابت تنگاتنگی برای کسب مدال قرار داشت. او پیش از آخرین تلاش خود، مدال را قطعی کرده بود اما هدفش تنها یک چیز بود: طلا! برای رسیدن به این هدف باید وزنه ۲۵۸ کیلوگرمی را بالای سر می‌برد که تا به حال موفق به انجام آن نشده بود.
ثانیه‌های پر استرس برای اشتاینر 25 ساله آغاز شد. او با دقت به وزنه خیره شد و سپس پشت آن ایستاد. روحیه جنگندگی در چهره‌اش هویدا بود. زمانی که حدود ۳۰ ثانیه به شروع تلاشش باقی مانده بود، میله را گرفت و روی شانه‌هایش گذاشت. وزنه بسیار سنگین بود، اما تسلیم شدن برای او گزینه‌ای نبود. با تمام قدرت وزنه ۲۵۸ کیلوگرمی را بالا برد و بالای سرش نگه داشت.
به محض اینکه هالتر روی زمین آمد اشتاینر از خود بی‌خود شد. این واقعا طلا بود! او با فریادهای هیجان‌زده، روی زانو افتاد، به هوا پرید و مربی سابق خود، فرانک مانتک را در آغوش کشید. در مراسم اهدای جوایز، او عکس همسر فقیدش، سوزان را در دست داشت؛ عکسی که تاریخ المپیک را تغییر داد.
لحظات عجیب و غریب در المپیک برای ماتیاس اشتاینر
ماتیاس اشتاینر، قهرمان وزنه‌برداری آلمان، لحظات عجیبی را به یاد می‌آورد که بعد از مراسم اهدای مدالش در بازی‌های المپیک برایش رقم خورد. او گفت: «بعد از مراسم اهدای مدال به محض تمام شدن، برای کنفرانس مطبوعاتی رفتیم و این کنفرانس تنها بعد از دو سوال به پایان رسید، چون من باید برای تست دوپینگ می‌رفتم.» او همچنین گفت: «کسی در همان حال که من مشغول پاسخ دادن به سوالات بودم مرا بیرون کشید. کاملاً عجیب بود.»
با این حال، پیروزی او در المپیک زندگی‌اش را کاملاً دگرگون کرد. او گفت: «تجربیات زیادی در برنامه‌های تلویزیونی به‌دست آوردم، تجربیات جدیدی روی صحنه برایم رقم خورد.» او در این مسیر با همسرش، اینگه، آشنا شد که «دو فرزند شگفت‌انگیز» نیز به او هدیه داد. اشتاینر را هنوز هم می‌توان به‌طور منظم در تلویزیون آلمان دید.
آنچه که به نظر می‌رسد قصه‌ای افسانه‌ای پس از ۱۶ سال از پیروزی المپیک او باشد، در واقعیت چیزی جز این نیست. راه رسیدن به قله جهان سخت و پر از موانع بود.
اشتاینر در واقع زیر پرچم کشور زادگاهش اتریش آغاز به فعالیت کرد. اما در سال ۲۰۰۵ اتفاق مهمی رخ داد. از آنجا که این وزنه‌بردار نتوانست وزن خود را زیر ۱۰۵ کیلوگرم نگه دارد، فدراسیون او را اخراج کرد. دلیل مشکل وزن این بود که اشتاینر در ۱۸ سالگی به دیابت نوع یک مبتلا شده بود.
مارتین شادل، معاون وقت فدراسیون اتریش، در آن زمان صریحاً اعلام کرد: «پس از این اقدام غیرورزشی جدید او، دیگر برایم مهم نیست که اشتاینر در آینده برای سوئد، آلمان، قزاقستان یا هر کشور دیگری مسابقه دهد.» سخنان تندی بود!
اشتاینر اجازه نداد این سخنان او را از مسیرش خارج کند و خیلی زود با سوزان، یک آلمانی اصیل، ازدواج کرد و برای دریافت تابعیت آلمان اقدام نمود. در میانه آماده‌سازی‌هایش برای المپیک 2008 پکن، ضربه سرنوشت‌سازی به او وارد شد. همسرش تابستان 2007 در یک سانحه رانندگی جان باخت. اشتاینر به ترک همه چیز فکر کرد اما در نهایت ادامه داد. او در آغاز سال 2008 موفق به اخذ تابعیت آلمان شد و در نهایت برای همسر فقیدش در بازی‌های المپیک طلا گرفت!
طلسم خوش‌یمنی اشتاینر در المپیک
اشتاینر، مانند بسیاری از ورزشکاران دیگر، قبل از مسابقات آیین‌های خاص خود را داشت. این وزنه‌بردار سابق می‌گوید: «قبل از مسابقات مهم، دو شب قبل خیلی کم می‌خوابیدم تا شب قبل از مسابقه بهتر بخوابم. این همیشه جواب می‌داد.» او همچنین هیچ چیز را به شانس واگذار نمی‌کرد. «من همیشه دو تا از همه چیز همراه داشتم: کفش وزنه‌برداری، لباس ورزشی، چسب و غیره.»
او در کودکی کلکسیونر سنگ‌های نیمه‌قیمتی بود و حتی نمایشگاهی در مدرسه برگزار کرد. بنابراین تعجبی ندارد که او همیشه یک آمتیست و یک چشم ببر به عنوان طلسم خوش‌یمنی همراه داشت.
اشتاینر، قهرمان المپیک، توصیه‌ای ویژه برای ورزشکاران حاضر در المپیک پاریس 2024 دارد. با این حال، او در کودکی آرزوی قهرمانی نداشت. او می‌گوید: «مدت‌ها می‌خواستم آشپز شوم تا اینکه مادرم گفت که این شغل من را مجبور می‌کند تا آخر هفته‌ها هم کار کنم و ساعات کاری سختی خواهم داشت.» به همین دلیل، وارد دنیای ورزش حرفه‌ای شد. با این وجود، او از دوران حرفه‌ای خود بسیار راضی است و معتقد است که این دوران او را به انسانی که امروز است تبدیل کرده است.
بازی‌های المپیک پاریس در پایان ماه جولای 2024 آغاز می‌شود و بسیاری از ورزشکاران برای اولین بار در این رویداد بزرگ شرکت خواهند کرد. اشتاینر در این باره می‌گوید: «قبل از المپیک به خودتان زمان کافی بدهید تا با فشارهای این رویداد بزرگ کنار بیایید. با این حال، بعد از آن تا حد امکان تمرکز کنید و به دیدن مسابقات دیگر نروید. المپیک فرصتی است که در زندگی هر ورزشکاری به ندرت پیش می‌آید.» اشتاینر معتقد است که این روش برای او بسیار موثر بوده است.
دیدگاه تان را بنویسید