آلمانی‌ها و چینی‌ها در اقتصاد ایران

به گزارش نامه نیوز، روابط ایران و آلمان همواره در طول تاریخ روابط محکم و مستحکمی بوده است. به عبارت دیگر آلمان‌ها همواره سهم بالایی از بازرگانی با ایران را به خود اختصاص داده بودند که در دوران تحریم این موقعیت را به طور کامل از دست دادند.

آلمان‌ها از قدیم‌الایام در ایران از یک حیثیت قوی صنعتی برخوردارند و احساس می‌کنند با رفع تحریم‌ها می‌توانند برمبنای حُسن شهرت قبلی مجددا زمینه فعالیت مناسبی در صنایع ایران به دست آورند؛ خصوصا در صنایع سنگین و ابزار‌های دقیق زیرا صنعتگران ایرانی به تجربه مشاهده کرده‌اند که در دنیای صنعتی امروز کمتر کشوری دقت صنایع آلمان را دارد و می‌تواند با این کشور رقابت کند؛ از اتومبیل بنز تا عینک زایس آلمان در جهان صنعت مشهورند.

در دوران گذشته نیروگاه اتمی ما توسط شرکت زیمنس آلمان طراحی شده بود که البته بنا به دلیلی روس‌ها آن را به اتمام رساندند لذا می‌توان امیدوار بود در زمینه صنعتی آلمان‌ها بازهم با ایران به تفاهم برسند. آلمان‌ها در ایران سوء سابقه امپریالیستی مانند روس و انگلستان ندارند. البته دوستی با آلمان در جنگ دوم جهانی به ضرر ایران تمام شد و کشورمان از سوی متفقین به بهانه همکاری ایران با آلمان‌ها اشغال شد ولی به هر حال آلمان‌ها با ایران به خوبی همکاری می‌کردند و مسئول ساخت پروژه‌هایی مانند راه‌آهن و ذوب‌آهن درایران بودند.

صنایعی که کشورهای دیگر تا سالیان طولانی از انتقال آن به ایران خودداری می‌کردند. با این حساب این کشور اروپایی خاطره صنعتی و تجاری خوبی از خود در ایران به جا گذاشته و درکنار سایر کشورها که مشتاق به برقراری رابطه اقتصادی با ایران هستند در حال حاضر بزرگترین مشتری فرش ایران، آلمانی‌ها هستند و داد و ستد این دو کشور یکجانبه نیست و متقابل است البته ایران کمتر محصولی برای صدور به این کشور داشته است ولی اخیرا ما توانسته‌ایم محصولات پایین‌دستی صنایع پتروشیمی را وارد عرصه صادرات به آلمان کنیم.

بهره‌مندی از تجربیات صنعتی و فنی آلمان برای ایران یک دستاورد ارزشمند محسوب می‌شود. سرمایه‌گذاری در ایران چه از جانب آلمان‌ها باشد و چه از جانب کشورهای دیگر مثل چینی‌ها امر نیکویی است ولی سوال این است در سال‌هایی که چین به صورت انحصاری از بازار ایران بهره‌مند بود و در سایر نقاط جهان کارهای مشترکی انجام داده بود چرا در ایران سرمایه‌گذاری نکرد؟ چین در پاکستان یک بندرگاه عظیم ساخته است تا دروازه‌ای برای این کشور در آسیای مرکزی باشد ولی در ایران نمونه این کار انجام نشده است.

چینی‌ها در سطوح مختلف صنعتی متخصص هستند و می‌توان از آنها استفاده کرد. آنها در زمینه نفت به ما نیاز دارند ولی درگذشته با ایران همکاری سرمایه‌گذاری گسترده نداشتند و حتی یکی دو قرارداد با ایران را به مرحله ابطال رساندند.

این کشور متخصص بسیاری از صنایع است ولی در سرمایه‌گذاری مشترک با ایران تعلل می‌کند و لازم است در این موضوع دقت کافی صورت گیرد.

منبع: روزنامه آرمان