چك سفيد امضاي مردم در جيب مجلسي‌ها

كوه نتواند شدن سد ره مقصود مرد همت مردان برآرد از نهاد كوه گرد در اولين نشست پس از پيروزي، دكتر با ظرافت به ذكر خاطره‌اي از دوران كودكي خود پرداخت و سپس آن را به شرايط امروز گره زد. پدر دكتر عارف كه از قضا از كسبه خوشنام يزدي بوده گهگاه براي وصول مبالغي كه از هم‌صنفان يا بازاريان ديگر مي‌خواسته يا طلب داشته، فرزند خويش محمدرضا را براي گرفتن آن وجه به بازار مي‌فرستاده است. در مواردي برخي از بازاريان رقم پرداختي را فراموش مي‌كردند؛ لذا چك سفيدامضايي به ايشان مي‌دادند. محمدرضا تمام مسير بازگشت به خانه با نگراني فراوان بارها جيب خود را بررسي مي‌كند تا از وجود چك مطمئن باشد. وي نگران و دغدغه‌مند بوده كه مبادا چك سفيد امضا گم شود، دست نااهلان افتد و خداي ناكرده در دنيا و آخرت مديون شود. (دكتر چنان با هيجان اين بخش از خاطره را روايت مي‌كرد كه همه تحت تاثير بيان توأم با احساسات وي قرار گرفته بوديم.) حال بعد از عبور از گردنه‌‌هاي بحراني كه تفكر اصلاحات درگير آن بود پيروزي حاصل آمده است. صبر و ظفر هر دو دوستان قديمند بر اثر صبر نوبت ظفر آيد به تعبير دكتر اين‌بار مردم به وي اطمينان كرده‌اند و چكي سفيد امضا در جيب ايشان گذاشته‌اند و اين مسووليت سخت و خطيري است كه جز با ياري خدا، همراهي مردم و هوشمندي و كارداني مجلسي‌ها به سرانجام نمي‌رسد. اميدواريم مجلسي‌هاي محترم اين چك‌هاي سفيد‌امضا را به درستي به منزل رسانده و جواب اطمينان مردم را بدهند.

منبع: روزنامه اعتماد