کد خبر: 349211
تاریخ انتشار :

دستور تاریخی یاسر عرفات درباره رهبر انقلاب

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

به گزارش نامه نیوز، عبدالباری عطوان، روزنامه‌نگار و تحلیلگر برجسته جهان عرب و سردبیر روزنامه رای الیوم در مقاله اخیر خود که تحت عنوان «روزی که یاسر عرفات از آیت‌الله خامنه‌ای دفاع کرده و یکی از وزرای متعرض خود را ساکت کرد؛ کاش جنبش فتح از میراث عرفات محافظت می‌کرد، از مواضع وی الگو می‌گرفت و وارد یک جنگ لفظی خارج از مرزهای دیپلماتیک با ایران نمی‌شد» در این روزنامه اینترنتی منتشر شده، آورده است:

«داستان از زمانی آغاز می‌شود که سیدعلی خامنه‌ای، رهبر انقلاب اسلامی ایران به شدت از پیمان اسلو انتقاد کرد و آن را افراط‌گرایی و خیانت برشمرد همان‌گونه که یاسر عرفات، رئیس وقت تشکیلات خودگردان فلسطین را نیز مورد حمله قرار داد؛ کسی که بر امضای پیمان مذکور نظارت داشت یا به عبارت بهتر هنگامی که این پیمان به امضای محمود عباس، طراح آن و شیمون پرز، وزیر امور خارجه وقت اسرائیل رسید، در فضای سبز کاخ سفید و در کنار اسحاق رابین، نخست وزیر پیشین اسرائیل و بیل کلینتون، رئیس جمهوری وقت آمریکا پشت میز امضا نشسته بود.

صحنه اصلی این رویداد در دفتر عرفات و در شبی از شب‌ها روی داد، جایی که گروهی از مسئولان از روی تعصب و اکثراً برای ریاکاری، دفاع از رهبر خود در برابر آیت‌الله خامنه‌ای که به وی و پیمان اسلو حمله کرده بود را برعهده گرفتند، آن‌هم با روشی که در شأن آنها و رهبرشان نبود.

یکی از این مسئولان که در حال حاضر از نزدیک‌ترین افراد به محمود عباس به شمار می‌آید، تمایل داشت در حمله به رهبر ایران از حد معمول فراتر رود و افراطی عمل کند و کار به جایی رسید که در بحبوحه هیجان خود، در توصیف وی واژه‌هایی به کار برد که شایسته نیست در اینجا ذکر شوند.

در این لحظه عرفات واکنش تندی از خود نشان داد و با خشم و در حالی که از چشمان از کاسه بیرون زده‌اش شراره‌های آتش می‌بارید، با بلندترین صدای ممکن از آن مسئول خواست که «خفه‌خون بگیرد» و به وی گفت که رهبر ایران نماینده انقلاب عظیمی است که سفیر اسرائیل را از تهران بیرون رانده و سفارت آن را به انقلابیون فلسطین تحویل داده، پس از آن نیز دستور داد که هیچ‌کسی در رسانه‌های فلسطینی حق ندارد به اظهارات آیت‌الله خامنه‌ای واکنش نشان دهند.

این داستان که دوستم فریح ابومدین، وزیر وقت داخلی و دادگستری تشکیلات خودگردان فلسطین و یکی از مسئولان حاضر در جلسه مذکور برای من تعریف کرد را در حالی به یاد آوردم که بحران رو به وخامت کنونی میان محمود عباس و دولت ایران در نتیجه دیدار چند روز پیش وی با مریم رجوی، رهبر «مجاهدین خلق» را دنبال می کردم.

حسین شیخ‌الاسلام، مشاور وزیر امور خارجه ایران هنگامی که در واکنش به دیدار مذکور، رئیس کنونی تشکیلات خودگردان فلسطین را به مزدوری سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا ( CIA ) متهم کرد و بدون آنکه هیچ‌گونه مدرک رسمی ارائه دهد، تاکید کرد که اسناد سفارت آمریکا در تهران نشان ‌ی دهند که وی در دهه‌های گذشته با سیا همکاری داشته است، خشم عباس و نزدیکان وی را برانگیخت.

جنبش فتح پاسخ مشاور ایرانی را با یک بیانیه تند و آتشین داد که همسان موضع‌گیری‌ها و بیانیه‌های مشابهی علیه رقبای عباس در فلسطینی و جهان عرب بوده و در آن نیز در اشاره به ایران آورده است: سخنان شیخ‌الاسلام بازتاب‌دهنده مفاهیم خیانت سازمان‌یافته سیاست نقش‌آفرینان خرابکاری، نابودی و ایجاد تفرقه میان فلسطینیان و آنهایی است که برای پاره پاره کردن امت اسلامی و عربی تلاش کرده و از کودتا و بروز شکاف در فلسطین و سراسر جهان عرب پشتیبانی می‌کنند.

شاید شاخص‌ترین و جالب توجه‌ترین بخش در بیانیه جنبش فتح همان باشد که می‌گوید: حمله مشاور ایرانی، پلیدی نقش دست‌اندکاران خدمت به پروژه صهیونیستی با حملات سازمان‌یافته خود به رئیس ملت فلسطین و فرمانده جنبش ملی آزادیبخش آن و همچنین مسأله فلسطین را برای ما به اثبات می‌رساند.

این بخش را از آنجا جالب توجه می‌دانیم که برای دفاع از فردی صادر شده که با رژیم اشغالگر هماهنگی امنیتی دارد و بیش از ۴۰ هزار نیروی امنیتی را برای خدمت‌رسانی به این هماهنگی به کار گمارده است.

شکی در این نیست که سخنان شیخ‌الاسلام و حمله وی به رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین غیر دیپلماتیک و فاقد عرف و روال بود با این حال، اگر روی انتقاد سیاسی تمرکز می‌کرد و زبان به کار رفته در آن نیز بالاتر از برخی واژه‌ها و توصیف‌های غیر قابل قبول می‌بود، چه‌بسا شیواتر و دردآورتر از این می‌شد.

در این زمینه سیدحسن نصرالله، رهبر مقاومت لبنان الگوی مناسبی برای شیخ‌الاسلام به شمار می‌آید جایی که با وجود تصمیم تشکیلات خودگردان و جنبش حماس برای قرار گرفتن در جبهه مخالف، به هیچ وجه آنها را مورد حمله قرار نداده و از تعرض به آنها خودداری کرد.

این سخنان را در حالی می‌گوییم که ما به هیچ وجه در محکومیت دیدار عباس با رجوی آن هم در همان روز و با عبارت‌های شدیداللحن درنگ نکردیم، کار رئیس تشکیلات را اشتباه دانستیم، نسبت به منافع چنین دیداری برای مسأله فلسطین ابراز تردید نمودیم و به این مسأله نیز اشاره کردیم که احتمال دارد دیدار مذکور بنا به درخواست عربستان سعودی صورت گرفته باشد آن هم در چارچوب جنگ شعله‌ور میان این کشور و ایران که در حال حاضر در زمینه‌های رسانه‌ای، سیاسی و همچنین نظامی - به صورت نیابتی در خاک یمن، سوریه و عراق - در جریان است.

ما همزمان امیدوار بودیم که جنبش فتح نیز هنگام صدور بیانیه اخیر که به احتمال زیاد با تحریک شخص محمود عباس و برای دفاع از وی صادر شده، میراث یاسر عرفات، بنیانگذار فقید خود را به نمایش می‌گذاشت و از روی آوردن به واژه‌هایی خودداری می‌کرد که شایسته انقلابی نیستند که قرار است نماینده یک ملت در محاصره با سرزمین و مقدسات تحت اشغال باشد و به روابطی مناسب با تمامی کشورهای عرب و مسلمان نیازمند است و دست‌کم نباید آنها را به دشمن خود تبدیل کند به‌ویژه یک قدرت منطقه‌ای بزرگ همچون ایران که هیچ‌گونه روابطی با اسرائیلی‌ها ندارد و از دو مقاومت علیه آنها در لبنان و نوار غزه نیز با پول و اسلحه پشتیبانی کرده است.

کسی که نماینده یک جنبش آزادیبخش و یک مسأله مقدس همچون مسأله فلسطین است، باید دارای بالاترین سطح خویشتن داری و فرونشاندن خشم باشد و واژگان و پاسخ‌های خود را نیز با دقت هرچه تمام‌تر انتخاب کند، چراکه واژه همچون گلوله است، هنگامی که خارج شود بازگرداندن آن محال است.

سخن خود را با این گفته به پایان می‌بریم که خداوند شهید یاسر عرفات را بیامرزد، زیرا با وجود ملاحظاتی که نسبت به برخی از سیاست‌ها و موضع‌گیری‌های وی داریم، یک رهبر برجسته بود و می‌دانست که چگونه در راستای خدمت‌رسانی به مسأله کشور و ملت خود، بحران‌ها را مدیریت کند و هنگام سختی نیز از خود خویشتنداری و بردباری نشان دهد.»

منبع: شفقنا

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    پیشنهاد ما

    دیگر رسانه ها