چرا روحانی به جنوب شرق آسیا سفر کرد؟/ تحلیل رامین مهمانپرست را بخوانید
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
چرا سفر آقای دکتر روحانی و در سطح ریاست جمهوری به سه کشور ویتنام،مالزی و تایلند حائز اهمیت است؟
ارتقای روابط هر کشوری، در ابعاد مختلف تعریف می شود که در زمینه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، همکاری هایی تکنولوژیک، علمی و دانشگاهی یا زمینه های دیگر می تواند توسعه پیدا کند . معمولا مسئولین دو کشور، تصمیم‌هایی مبنی بر توسعه هرچه بیشتر روابط می‌گیرند، هیات هایی بین دو کشور مبادله می شود و در نهایت در سطوح بالاتری این روابط را تنظیم می‌کنند . وقتی رئیس جمهور این دو کشور در یک سفر با هم ملاقات کنند، نشان دهنده بالاترین حد روابط، انگیزه و اراده مسئولین دو کشور برای استفاده از همه ظرفیت ها و به کارگیری تکنولوژی های مختلف، دانش فنی و مشارکت در توسعه برنامه های مختلف است . مسئله‌ای که می تواند رفاه و پیشرفت دو کشور را به دنبال داشته‌باشد . از این جهت سفرهای رئیس جمهور بسیار حائز اهمیت است و معمولا دستاوردهای بزرگی را به همراه دارد .
به صورت خاص‌تر سفر به این سه کشور از جمله مالزی چه دستاوردهایی می‌تواند داشته باشد؟
در کل جنوب شرق آسیا ظرفیت های بسیار خوبی برای همکاری با کشور ما دارد . ما مشترکات فراوانی با کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا به خصوص مالزی، تایلند، اندونزی و کشورهایی که در آن منطقه هستند، داریم . همین که آنها آسیایی هستند، مسلمان‌اند و اقتصاد رو به رشد دارند می توانند ظرفیت های مهمی برای شرکت های خصوصی ما فراهم کنند . ارتباطی که بین کشور ما و کشورهای جنوب شرق آسیا برقرار می شود، می تواند دو منطقه مهم را به هم وصل و زمینه سازی هر چه بیشتر روابط را برای ما فراهم کند .
ایران با این روابط به دنبال توسعه بیشتر روابط خود در منطقه است؟
سیاست خارجه نظام ما از ابتدا پیروزی انقلاب اسلامی بر مبنای توسعه هر چه بیشتر روابط با کشورهای دوست بوده‌است . شعار مسئولان ما در همه دوره ها داشتن بهترین روابط با همسایگان و کشورهای دوست بوده‌است . خیلی از موضوع‌هایی که در دوران بعد از انقلاب بین ما و همسایگان ما اتفاق افتاده است بیشتر ناشی از سیاست هایی بوده که مسئولان این کشورها داشته اند . در این راه ممکن است آنها سیاست هایی در پیش گرفته باشند که شاید مناسب روابط دو جانبه نبوده یا در حالت دیگر به نفع مجموعه منطقه ما نباشد . توصیه ما همواره به مسئولان و سایر کشورها این است که ما پیشرفت همسایگان را پیشرفت خودمان و امنیت آنها را امنیت خودمان بدانیم . ما آمادگی داریم همه ظرفیت‌های کشورمان را برای ارتقای وضعیت مردم منطقه به کار بگیریم . طبیعی است که در این جهت هم تلاش‌های فراوانی کرده ایم اما بعضی از موضوعات برای مسئولان کشورهای همسایه ممکن است سیاست‌های خارج از تصمیمی باشد که ما دنبال می‌کنیم . به عنوان مثال اگر کشورهای همسایه تحت تاثیر کشورهای فرامنطقه‌ای قرار بگیرند، نباید امنیت و توسعه و رفاه مردم منطقه را اولویت اول خودشان بدانند . نکته‌ای که کشورهای منطقه باید در نظر داشته‌باشند این است که دست دوستی که جمهوری اسلامی ایران دراز کرده است، می تواند زمینه ای برای توسعه هر چه بیشتر آنها باشد . امیدواریم با درک بهتر شرایط منطقه، نیازی که در حال حاضر ما و در واقع جهان اسلام دارد و آن هم وحدت است، هر چه سریع تر حاصل شود . کشورهای منطقه می توانند در این زمینه از ظرفیت های جمهوری اسلامی ایران حداکثر استفاده را داشته باشند .
تاثیر سفرهای اخیر رئیس جمهوری را چطور می‌بینید؟
دیدگاه تان را بنویسید