کد خبر: 391975
تاریخ انتشار :

۴ نکته محض یادآوری به سعید جلیلی /رسیدن به پاستور از مسیر تخریب دستاوردهای هسته‌ای دولت

۴ نکته محض یادآوری به سعید جلیلی /رسیدن به پاستور از مسیر تخریب دستاوردهای هسته‌ای دولت
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

خدیجه غبیشاوی: نزدیک به 4 سال از روی کار آمدن دولت اعتدال گرایان می گذرد و رفته رفته، حسن روحانی و رقبایش خود را برای کارو زار انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم در اواخر اردیبهشت ماه سال آینده آماده می کنند، این در حالی است که برجام را می توان بزرگترین دستاورد دولت یازدهم خواند، دستاوردی که با تصمیم و موافقت نظام و به کار گیری متخصصان به بار نشست و اکنون کشور رفته رفته فضای پسابرجام و میوه آن را مشاهده می کند، مزایایی که نه یک شبه که با گذشت زمان پدیدار خواهند شد.

درِ مواضع سعید جلیلی و هم طیفانش اما همچنان بر یک پاشنه می چرخد و برجام همچنان رمزِ مشترکی برای زیر سوال بردن دستاوردهای دولت است، اما جای تعجب دارد که چرا اقایان درباره برجام اظهاراتی را عنوان می کنند که بارها و بارها جزء به جزء آن از سوی رئیس جمهور و دستگاه دیپلماسی کشور موشکافی و ابهامات موجود برطرف شده است.

در ادامه به 4 نکته مهم درباره این اظهارات اشاره می کنیم:

نکته نخست: جلیلی عنوان کرده است که سال 92 در آلماتی ما می توانستیم هر آنچه طرف مقابل پیشنهاد داد را بپذیریم و نزدیک انتخابات اعلام کنیم با این توافق "تحریم ها ترک خورد" اما وظیفه ما دفاع از حقوق مردم بود نه نمایش بازی کردن، سوالی که اینجا مطرح می شود این است که آیا جلیلی نمیداند که مذاکره کنندگان کشورمان هرآن چیزی که طرف مقابل گفته است را نپذیرفته اند و اگر با شروطی در این توافق موافقت کرده اند، یک جاده دو طرفه بوده و طرف مقابل نیز متعهد و ملزم به انجام اقداماتی بوده، آقای جلیلی نمی داند که اگر روحانی قصد کار نمایشی داشت بهتر بود مذاکرات را ملغی کند و می توانست هر مشکل و کم و کاستی در کشور بود را بر سر تحریم ها بشکند؟ خوب است بدانیم که روحانی وعده حل و فصل مساله هسته ای را داد و مردم به این وعده رای دادند و روحانی در این مقطع به وعده اش عمل کرد، وعده ای که خواست مردم بود.

نکته دوم: وی می افزاید: بتون ریختن در اراک و جمع کردن سانتریفیوژها که نیاز به این همه مذاکره نداشت، این کار را هر کسی بلد بود انجام دهد که در اراک بتون بریزد و تحریم ها هم باقی بماند تا جایی که امروز همچنان یک سفارتخانه ما در سراسر دنیا نمی تواند حساب دلاری داشته باشد؛ نکته جالب توجه اینجاست که اقای جلیلی به هیچ کدام از تحریم هایی مرتبط با فعالیت هسته ای ایران که برداشته است توجهی ندارد و تنها توجه خود را معطوف به یکی از تحریم های باقی مانده کرده است، اقای جلیلی برداشته شدن تحریم های نفتی را نمی بیند؟ برداشته شدن تحریم های هواپیمایی، بیمه ای، مالی، تجاری، بانکی، برداشته شدن قطعنامه سنگین شورای امنیت سازمان ملل متحد علیه ایران اهمیتی ندارد؟

نکته سوم: این مقام سابق پرونده هسته ای ایران در ادامه همچنین گفت: در اخیرا می گویند برجام اگر هیچ فایده ای نداشت حداقل توانست قطعنامه های قبلی شورای امنیت سازمان ملل را لغو کند! اما من از شما خواهش می کنم تا برای بررسی این ادعا، بند 37 برجام یا همان مکانیزم ماشه را بخوانید؛ در آنجا صراحتا بیان شده که اگر طرف مقابل به وعده اش عمل نکند و ایران بخواهد نسبت به خلف وعده طرف مقابل شکایت کند...اقای جلیلی اینجا هم فراموش کردند که برجام تصمیم نظام بود و نه خواست یک دولت و جناح، رئیس جمهور کشورمان چندی پیش در سخنرانی خود موکدا اعلام کردند که بند بند توافق برجام به تایید مقام معظم رهبری رسیده است و تصمیم در این باره گرفته نشده است مگر اینکه به تایید رهبری رسیده باشد، با این وجود تکرار این ادعاها و برداشت های شخصی از برجام چه نتیجه ای می تواند برای جلیلی و هم فکرانش داشته باشد مگر اینکه دستاورد مهم و حیاتی چون برجام را در نگاه مردم تخریب کند؟

نکته چهارم: جلیلی در ادامه گفت: امروز امنیت ما در منطقه به خاطر فلان لبخند دیپلماتیک نیست و اگر امروز آنها برای شرکت امریکا در نشست آستاانه واسطه می فرستند به خاطر عواملی است که اقتدار ما را در منطقه موجب شده است...جلیلی نه عامل دیپلماسی و ظریف و اعتدال بلکه تنها قدرت نظامی ایران را موجب برتری امروز تهران در منطقه می داند، اما مگر غیر از این است که اگر ظریف مرد دیپلماسی نبود و کشورهای غربی را به رسمیت شناختن حقوق ایران وادار نمی کرد، غرب چگونه با چهره اعتدال گرایانه مبتنی بر گفت وگوی ایران آشنا می شد که امروز خواهان حضور در نشست آستانه باشند؟ اگر ظریف با تخصص و هوشمندی و درایت خود در منطقه عمل نمی کرد امروز غرب تهران را بخشی از راه حل نمی خواند، نه آقای جلیلی تهران امروز با دوبال نظامی و سیاسی خود در منطقه خودنمایی می کند و اگر نبود ظریف و قاسم سلیمانی، تهران قطعا موفقیت های امروزش را نیز نداشت.

دیدگاه تان را بنویسید

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها

    پیشنهاد ما

    دیگر رسانه ها