چرا پوپولیست‌ها در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه پیروز نشدند؟ /روایت واشنگتن‌پست از دو فاکتوری که امانوئل مکرون را به کاخ الیزه رساند

پس از شوک رفراندوم برگزیت و پیروزی دونالد ترامپ، تحلیلگران در سراسر جهان توجه خود را به انتخابات ریاست جمهوری فرانسه به عنوان تحول پوپولیستی بالقوه بعدی جلب کرده بودند. اما این موضوع رخ نداد. به گزارش نامه نیوز به نقل از واشنگتن پست، امانوئل مکرون، نامزد میانه رو طرفدار اتحادیه اروپا، مارین لوپن راست گرای افراطی را در پیروزی تاریخی شکست داد. مکرون پس از پیروزی در جمع حامیانش گفت: همه به ما می گفتند که امکان پذیر نیست اما آنها فرانسه را نمی شناختند. اما چرا جناح راست پوپولیسم در این انتخابات شکست خورد، آن هم در کشوری که به نظر می رسد زمینه مناسبی برای پذیرش پوپولیسم دارد. نرخ بیکاری در فرانسه سال هاست که دو رقمی است، شاهد چندین حمله تروریستی در سال های اخیر بوده است که عمدتا از سوی اسلامگراها تدارک دیده شده بودند. و در سایه این خشونت ها، انتقادهای جدی علیه مهاجرت مطرح شده بود. اما تحلیلگران بر این باور هستند که در مقایسه با بریتانیا و آمریکا، دو فاکتور مهم و اساسی وجود دارد که میانه روها در فرانسه کمک کرد در انتخابات به پیروزی برسند: یکی تاریخ فرانسه و دیگری سطح پایین نابرابری در این کشور است. رای دهندگان در فرانسه به وضوح آماده بودند تا از یک سیاستمدار خارج از سیاست حمایت کنند، اما برای بسیاری حزب جبهه ملی، حزبی که لوپن رهبری آن را بر عهده دارد نماینده تغییر مشابه با آنچه ترامپ در آمریکا از خود به نمایش گذاشت نبود. یک تحلیلگر مسائل فرانسه و سیاست های اروپا در دانشگاه بوستون بر این باور است که دست رد مردم به لوپن دست رد آنها به سیاست های افراطی راست گرایان، سیاست های نژادپرستان و احساسات ضد مسلمانانه آنها بود. وی افزود: برای کشور که حضور راست گرایان در قدرت را در گذشته تجربه کرده بودند و رد لوپن در راستای رد ویشی است. دولت ویشی به حکومت فرانسه در زمان بین ۱۹۴۰ (شکست از آلمان نازی) و ۱۹۴۴ (آزادسازی فرانسه توسط متفقین و نیروهای مقاومت) گفته می‌شود. ریاست این دولت بر عهده مارشال پتن بود. پس از جنگ، مارشال پتن به جرم خیانت به کشور، به اعدام محکوم شد که این حکم توسط مارشال دوگل تبدیل به حبس ابد شد. در زمینه اقتصاد، تحلیلگران بر این باور هستند که برنامه پوپولیستی احتمالا در کشوری که دولت آن انواع منافع اجتماعی را برای مردم حفظ کرده است، جذابیت کمتری برای مردم دارد.