کنایه عضو حزب اعتدال و توسعه به اصولگرایان مجلس؛ از کابینه دوم روحانی سهم‌خواهی نکنید، بی‌انصافی است /روحانی و عارف به توافق سازنده خواهند رسید

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

امید کرمانی‌ها: برخلاف ادوار گذشته ریاست جمهوری، شاهد هستیم مجلس منتظر معرفی وزاری پیشنهادی نمانده و فراکسیون های سیاسی اعم از اصلاح طلب، اعتدالی و حتی طیف منتقدان اصولگرای دولت در مجلس آستین ها را برای لابی گری درباره چینش کابینه بالا زده اند تا پیش از نهایی شدن لیست وزرا، در حد توان روی نظر رئیس جمهوری تأثیرگذاری کنند اما غلامعلی دهقان عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه می گوید عزم و اراده فراکسیون ولایی برای لابی‌گری بر سر کابینه امری غیرمنطقی است فراکسیون امید هم باید حد تعامل را نگه دارد و وارد سهم خواهی نشود.

مشروح گفتگوی نامه نیوز با این چهره حزب اعتدال و توسعه را در ادامه بخوانید؛

****

فراکسیون های سیاسی مجلس حتی فراکسیون ولایی -که در گذشته دلواپسان و امروز طیف نزدیک به جمنایی ها هستند- کمیته تعامل برای رایزنی درباره چینش کابینه دولت آینده تشکیل دادند، نظر شما چیست؟ آیا اقدام آنها عرف سیاسی است یا پدیده ای جدید محسوب می شود؟

از آنجا که رئیس جمهور منتخب، لیست وزیران پیشنهادی را به مجلس معرفی می کند تعامل یا لابی گری قبل از رأی گیری پدیده غیرمترقبه و جدیدی نیست. در ادوار گذشته نیز چنین رویکردی را شاهد بودیم و به نظر می رسد در کشورهایی که باید پارلمان نظر نهایی را بدهد پدیده مرسومی است.

در مجموع تا این حد کارکرد فراکسیون ها می تواند برای تعامل با رئیس جمهور قابل قبول باشد. آنچه پسندیده نیست و می تواند مورد نکوهش و ملامت قرار گیرد سهم خواهی های غیرمنصفانه است. برای مثال اگر فراکسیونی که در رأی 24 میلیونی آقای روحانی نقشی نداشته است بخواهد وارد این بازی شود به نظر می رسد نوعی بی انصافی است اما قابل قبول است که فراکسیون هایی که اعضای شان در ایام انتخابات تلاش وافری داشتند آقای روحانی در استان ها رأی بالایی بیاورند بتوانند حداقل براساس شناختی که از صاحب نظران و متخصصین فن در هر زمینه ای متناسب با وزراتخانه خاص دارند دیدگاه های خود را منتقل کنند اما این دوستان هم نباید فراموش کنند که رأی آقای روحانی، رأی جناحی نبود.

پذیرفته است که اصلاح طلبان تمام قد از آقای روحانی حمایت کردند و انتظار دیگری هم از دوستان اصلاح طلب نمی رفت و اگر غیر این بود باید در اصلاح طلبی دوستان شک کرد اما فراموش نکنیم رأی تشکیلاتی هر جریان خاص در ایران تقریبا مشخص است و در ادوار دیگر هم شاهد بودیم برای مثال یک جریان سیاسی همانند اصلاح طلبی یا اصولگرا رأی سقف خود را داشت آنچه انتخابات ادوار 76 ، 84 و 92 را متمایز می کند حضور آرای خاکستری است که نوعی سیالیت در آن وجود دارد و می تواند متناسب با شعارها و فضای انتخاباتی به گزینه های مختلف سوق پیدا کند. آنچه مسلم است رئیس جمهور منتخب نباید به بخش قابل توجهی از آرای خود که از همین آرای خاکستری است بی توجه باشد و باید این اقشار را هم از خود راضی کند تا در آینده این بخش که تأثیرگذاری زیادی دارد همچنان به نظام سیاسی خود وفادار و میل به حضور در انتخابات را داشته باشد.

خلاصه آنکه اصل تعامل پذیرفته است اما خواست غیرمنطقی و سهم گیرانه قابل پذیرش نیست و طبق قانون اساسی رئیس جمهور منتخب مردم باید حرف آخر را بزند و در نهایت او هم نشان داده که به رأی مجلس تمکین می کند همان طور که در سال 92 وقتی وزرای خود را معرفی کرد 3 وزیر پیشنهادی رأی نیاوردند و بعد از مدتی افراد دیگری به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی شدند. امیدواریم با تعاملات در پیش گرفته شده کابینه کارآمد، فراجناحی، ملی، متخصص و متعهد به آرمان های بزرگ انقلاب شکل بگیرد.

در واقع شما می گویید اینکه فراکسیون مستقلان و امید کمیته تعامل برای چینش کابینه آینده تشکیل بدهند امری پذیرفته شده است اما فراکسیون ولایی امر غیر منطقی می دانید؟

بله، همین است. البته فراکسیون ولایی هم بخشی از مجلس را تشکیل می دهد و مورد احترام است اما بالاخره رویکرد فکری و سیاسی آنها نشان داد که با رویکرد فکری-سیاسی آقای روحانی یکسان و هم افق و هم جهت نیست بنابراین نباید انتظار زیادی هم داشته باشند.

برخی اصلاح طلبان برای تغییر کابینه درصد تعیین می کنند و می گویند 50 درصد یا دو سوم کابینه باید تغییر کند به نظر شما این حد از تغییرات ضرورت دارد؟

آنچه مسلم است آقای روحانی با توجه به تجربه دیرینه ای که در مدیریت کشور دارد و با توجه به حضور در متن معادلات سیاسی کشور، به یکی از افرادی است که شناخت کافی و وافی از عرصه سیاسی و مدیریت کشور دارد و می تواند متناسب با فضای سیاسی کشور در سال 96 و همچنین جایگاه ایران در روابط بین الملل، بهترین ها را انتخاب می کند. آقای روحانی نگاهی ملی و فراجناحی دارد.

در کابینه اول اصلاح طلبانی همچون آقای ربیعی و خانم ابتکار، اعتدالیونی همچون واعظی، نوبخت و جنتی و اصولگرایانی همچون رحمانی فضلی حضور داشتند. با توجه به اینکه گسل سیاسی کشور همچنان اعتدال و افراط است و خطر تندروی به خاطر پایگاه هایی که داخل کشور دارد می تواند سریع منسجم شود و یک رقیب بالقوه و بالفعل به حساب می آید کما اینکه در انتخابات ریاست جمهوری رأی 16میلیونی آورد که نشان از توان بالای مجموعه تندروها دارد، به نظر می رسد کابینه دوم آقای روحانی در قدوقواره کابینه اول باشد. اما کسانی که آماده هستند و آستین ها را بهتر بالاتر می زنند و پاشنه ها را بهتر ور می کشند باید بیایند. وضعیت کشور ایجاب می کند مدیران توانمند، جوان، چابک، کارآمد و به روز مسئولیت ها را به عهده گیرند. اینکه چند درصد کابینه تغییر می کند و اعدادی که هرروز بیشتر بیایند می شود به نظر می رسد گمانه زنی جریانات سیاسی است و باید منتظر دو هفته آینده تا مراسم تحلیف و تنفیذ باشیم چون فرهنگ دقیقه نودی هم بر کشور ما حکام است.

برخی حزب اعتدال و توسعه را به سهم خواهی متهم می کنند و می گویند چون تمرکز خود را بر انتخابات ریاست جمهوری گذاشت الان دنبال آن است که از تغییرات کابینه بیشتری سهم و منفعت را ببرد شما به عنوان حزب اعتدال و توسعه آیا چنین برداشت و برنامه ای وجود دارد؟

مشی اصلی کابینه دوم آقای روحانی همانند کابینه اول روحیه اعتدال گرایی است. اعتدال یک مشی و سلوک بوده که هم می تواند اصلاح طلب، اصولگرا و مستقل در این مسیر قرار گیرند. معتقدم مجموعه برجامیان اعم از اصلاح طلبان معتدل، مستقل ها و اصولگرایان میانه رو می توانند جبهه بزرگی را تحت عنوان جبهه اعتدال همچنان پیگیر باشند. حزب اعتدال و توسعه نشان داده که به منافع ملی بیش از منافع جناحی می اندیشد و در خواست اضافه و سهم گیرانه نداشته و نخواهد داشت و به رأی و نظر رئیس جمهور پایبند و تمکین لازم را داشته و خواهد داشت و از حزب اعتدال و توسعه که از احزاب پیشرو مشی و سلوک اعتدالی در سال های غربت این مشی بود غیر از این هم انتظار نمی رود. مولانا می فرماید «آرزو می خواه ولیک اندازه خواه». این توصیه مولانا را برای جریانات سیاسی دیگر هم توصیه می کنیم.

آقای عارف در بحث چینش کابینه آیا انتظارات شما را برآورده کرده است؟ چون دو دیدار با رئیس جمهور اخیرا داشت و گویا از دیدار اول خود زیاد راضی نبود که مواضعی انتقادی اتخاذ کرد. نظر شما درباره رویکردی که آقای عارف دارد دنبال می کند چیست؟

آقای عارف شخصیتی است که حسن نیت خود را در عرصه سیاسی کشور ثابت کرده است و آن هم انصراف تاریخی او در سال 92 بود که باعث شد آقای روحانی همان مرحله اول به پیروزی دست پیدا کند و رئیس جمهور شود. به نظر می رسد تعامل آقای عارف با رئیس جمهور موضوعی عادی باشد با توجه به شناختی که از آقای عارف وجود دارد بیشتر نوعی تعامل سازنده و نوعی پیشنهاد برخی شخصیت هایی که ممکن است از آنها غافل باشد در این دیدارها صورت گیرد. به نظر می رسد با توجه به مجموعه فضای سیاسی کشور این دو بزرگوار در نهایت به توافق سازنده و مثبتی خواهند رسید. آنچه مهم است نتیجه نهایی بوده و جای نگرانی وجود ندارد.