در گفت و گو با نامه نیوز مطرح شد
ايرج ندیمی: دولت در مدیریت کرونا کم‌کاری نکرد/ برای قضاوت درباره مدیریت اقتصاد پساکرونا خیلی زود است
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :
به گزارش نامه نیوز، روزها از پی هم می‌رود و خبری از رفتن کرونا نیست. تداوم حضور این ویروس در دنیا مشکلات عدیده‌ای ایجاد کرده و دولت‌ها و ملت‌ها را به سختی انداخته است. زندگی مردم از جهات مختلف تحت تاثیر قرار گرفته و مهم‌تر از همه اقتصاد است. کسب و کارها خوابیده و آن گروهی که نان خود را روز به روز به دست می‌آوردند حسابی مایوس و نگران شده‌اند. دولت در این میان بیکار ننشسته و کمک‌هایی را در نظر گرفته است. کمک‌های معیشتی ماهانه برای اقشار آسیب پذیر و وام یک میلیونی و ... . مجموع این کمک‌ها مبلغ کلانی است که از جیب دولت می‌رود اما آنچه به هر نفر و خانواده تعلق می‌گیرد اما ناچیزتر از آنکه دردی را دوا کند. انتقادات بسیاری درباره عملکرد دولت در این زمینه تا کنون مطرح شده و برخی از این انتقادات نیز کارساز بوده است. مثلا همین انتقادات بود که دولت را از دریافت سود 12 درصدی در ازای وام یک میلیونی منصرف کرد. انتقادات بسیاری هم وجود دارد که کسی تا کنون به آن وقعی ننهاده است. مثلا اینکه آیا نمی‌شد در دریافت اقساط بانک مسکن هم مهلت دو، سه ماهه در نظر گرفته شود؟! با همه این‌ها کارشناسان معتقدند که هنوز برای قضاوت زود است و نباید از حالا دولت را متهم به کم‌کاری کرد. ابوذر ندیمی، کارشناس مسائل اقتصادی و نماینده پیشین مجلس یکی از همین افراد است. او در پاسخ به این پرسش ما مبنی براینکه «آیا کمک‌های تعریف شده دولت برای حمایت از آسیب‌دیدگان کرونا چقدر موثر و مفید است؟» گفت: «برای پاسخ به این پرسش باید به چند نکته توجه داشت. یک اینکه اصل اقدام ضروری بوده است. دو اینکه نیازها را باید مرتفع می کردیم. نمی توان انکار کرد که وزارتخانه‌هایی مثل بهداشت و درمان یا تمام دست اندر کاران مبارزه با کرونا در وزارت کشور و ... هزینه داشته‌اند. نکته مهم دیگر نیز بررسی مدیریت منابع است. اینکه آیا واقعا منابع به نحو درستی اولویت بندی شده یا خیر را باید در عملکرد ستاد مقابله با کرونا جست و جو کرد. زیرا ستاد باید بر اساس گزارش‌های وزارت بهداشت می‌گفت که با چه عناوینی از هزینه - درآمد رو به رو است. و بعد می‌شد گفت که این برداشت‌ها از صندوق توسعه ملی یا حساب بودجه عمومی سال 99 با آن منطبق بوده است یا خیر». وی افزود: «مساله مورد توجه دیگر برنامه‌های کوتاه و میان مدتی داریم که باید به تناسب برای آن تعریف هزینه می‌شد. مثلا پرستاری که کادر نیست و دعوت به کار شده و یا فردی که کادر است و مبالغ اضافه‌ای برای اقامت شبانه روزی او در نظر گرفته شده است همه موجب هزینه‌هایی است. دومین بحث قابل تامل بررسی آثار تبعی کرونا است. بسیاری از هزینه‌ها جاری، عمرانی و بخشی هم فی الحال و بخشی هم به مجموعه‌هایی بیرون از بیمارستان که کرونا آسیب دیده‌اند مربوط می‌شود. بنابراین در پاسخ به پرسش شما باید دخل و خرج را دانست و بر اساس آن قضاوت کرد». این نماینده پیشین مجلس در پاسخ به پرسش دیگری مبنی براینکه آیا عملکرد دولت در حوزه برنامه‌های میان مدت و حمایت از کسب و کارها و اقشار آسیب دیده قابل دفاع است؟ گفت: « در ارتباط با مشاغل ومجموعه‌های درگیر با کرونا با چندین گروه طرف هستیم. بخشی از این گروه‌ها کارفرمایی هستند مثل کارخانه‌دار، کشاورز، مشاغل خدماتی و بخشی هم گروه کارگری و کارمندی هستند که واحد و فعالیت آنان تعطیل شده یا کاهش درآمد داشته است. گروه های متضرر دیگری هم هستند که ضرر آنان به مدیریت کرونا - از قرنطینه تا محدودیت‌های دیگر - مربوط است. اگر مجموع این‌ها را در نظر بگیریم باید به این جمع بندی برسیم که ما در راستای مسائل مربوط به مدیریت کرونا در بخش اقتصادی و اجتماعی با هزینه‌های رو به روهستیم که می توانست به صورت کمک‌های بلاعوض، تامین بخشی از سود یا حذف سود و یا به صورت وام‌های کوتاه یا میان مدت و حتی در اختیار گذاشتن اقلام و خدمات ارائه شود. در هر حال آنچه مهم است این است که جامعه حادثه دیده از کرونا، انتظار کمک دارد و تامین این انتظار برای دولت هزینه دارد. به نظر می‌رسد که در شروع این جریان خوب عمل شده اما درباره مدیریت آن بیشتر صبر کرد. نمی‌توان فقط حسن شروع را در نظر داشت و باید ببینیم که آیا حسن نتیجه هم داریم یا خیر». وی تاکید کرد: «فرآیند باید به نحوی مدیریت شود که اهداف در عمل محقق شود. عملکرد دولت از نظر شروع قابل حمایت است اما از نظر جامعیت و شمول و نتایج از حالا قابل قضاوت نیست و باید منتظر ماند». ندیمی در پاسخ به اینکه آیا نمی‌شد اقدامات بهتری انجام داد؟ مثلا به جای مشروط کردن ارائه وام به کارفرما به عدم اخراج کارگران که این قشر را در حالتی از تعلیق و تهدید نگاه داشته است، می‌شد اقدامات دیگری انجام داد؟ گفت: « مسلما دست بالای دست و فکر بالای فکر بسیار است. ممکن است که افکار و ایده‌های بهتر و جامع‌تری وجود داشته باشد اما برای قضاوت باید توجه داشت که این حادثه نوپدید است. یعنی اینطور نیست که ما سوابقی از موضوع کرونا در ایران و جهان داشته باشیم و بتوانیم از تجربه گذشتگان استفاده کنیم.آن‌هایی که زودتر از ما با این پدیده مواجه شدند هم اطلاعات خود را به سرعت منتشر نکردند بنابراین ما از جهت اصل اداره این پدیده با ابهامات مواجه بودیم و به تعبیری به صورت روزآمد با مسائل مواجه شدیم. اینکه گستره بیماری چقدراست؟ مردم چقدر رعایت می‌کنند؟ چقدر تخت لازم است؟ نوع قرنطینه چطور باشد؟ چقدر مردم بیمه نیستند؟ و ده‌ها ابهام دیگر وجود داشت. از این رو نمی‌توان دولت، ستاد یا وزارتخانه را متهم کرد که می‌توانستید بهتر عمل کنید و نکردید». مشاور نوبخت در سازمان برنامه و بودجه ادامه داد: «این طور نبود که ایده‌ها از جهات جهانی و ملی به مدیران رسیده باشد و بهتر عمل نکرده باشند. یا اینطور نبود که اصلاحی در تصمیمات خود انجام نداشته باشند که دیدیم تکمیل تصمیم داشته‌اند. اتفاقاتی را مدیریت کردند، محدودیت‌ها را در نظر گرفتند و ... . به نظر من در مجموع نمی‌توان گفت که بهتر از این ممکن نبود زیرا تکامل بشری همیشه با ایده و نظر همراه است اما درباره اینکه بر اساس انتظار جهانی یا انتظار صاحب نظران عمل شده است یا خیر، باید گفت که به نظر نمیرسد که کم کاری محسوسی صورت گرفته باشد. این به معنای آن نیست که نمی‌شد بهتر عمل کرد کما اینکه الان خیلی بیش از ماه قبل می‌دانیم و بهتر می‌توانیم عمل کنیم.»
دیدگاه تان را بنویسید