ریاست جمهوری رییسی به مثابه یکدست شدن اصولگرایی نیست

گروه سیاست نامه نیوز – تا شروع دولت ابراهیم رئیسی بیش از یک ماه زمان مانده و خیلی‌ها امیدوار هستند که او بتواند با عمل به وعده‌های انتخاباتی و فرصت همسویی با مجلس و سایر نهادهای حاکمیتی، زمینه رضایت و احیای اعتماد مردم را فراهم کند. 

امیدواری‌ها به رئیسی اما به همین‌جا ختم نشده و برخی نیز تصور می‌کنند که او می‌تواند از این پس و با اتکا به جایگاهی که دارد نقش قابل توجه‌تری در جریان اصولگرایی ایفا کند. نه از این رو که جبهه اصولگرایی تماما مشتاق نقش آفرینی رئیسی در این جریان آن هم به شکل محوری باشد، بلکه از این رو که رئیسی برای موفقیت بیشتر نیاز به افزایش حمایت‌ها از خود و شمار هوادارانش دارد. او رئیس جمهور شده اما رای کثیری از مردم را نگرفته است. نه فقط اصلاح‌طلبان و یا مخالفان همیشگی مشارکت، بلکه برخی از اصولگرایان نیز به او رای نداده‌اند و این مساله در صورتی که مورد غفلت قرار بگیرد، برای وی چالش‌ساز خواهد بود.

آنطور که عباس سلیمی‌نمین چند روز قبل در تحلیلی به «نامه نیوز» گفت بخشی از آرای باطله این دوره از سبد سعید جلیلی ریخته است! به این معنا که هواداران او بعد از انصراف وی حاضر نشده‌اند به ابراهیم رئیسی رای بدهند! فقط این نیست و خوشمان بیاید یا نیاید، می‌دانیم که احمدی‌نژاد در جامعه بدنه رای قابل توجهی دارد و این بدنه در این انتخابات پای صندوق رای نیامدند. توجه به نکاتی این چنینی سبب می‌شود که تصور کنیم رئیس دولت سیزدهم از این پس یک چالش مهم پیش رو دارد و برای افزایش ضریب موفقیت خود در دولت، باید گام اول که همان همراه کردن اکثریت جریان اصولگرایی است را کلید بزند.

مساله اما اینجاست که برخی تصور می‌کنند او در این راستا توفیق چشم‌گیری نخواهد داشت. مثلا منصور حقیقت‌پور فعال سیاسی اصولگرا معتقد است که اختلافات و فاصله‌ها در جبهه اصولگرایی به این سادگی‌ها قابل رفع نیست و به «نامه نیوز» می‌گوید: «جریان اصولگرا یک حزب نیست تا چارچوب مرامی و رفتاری و یا ساختار تشکیلاتی داشته باشد. این جریان به صورت محفلی اداره می‌شود. همین انتخابات ریاست جمهوری اخیر را نگاه کنید. آن همه نامزد آمدند. اندازه یک اتوبوس نامزد اصولگرا ثبت نام کردند. در نهایت هم برخی کنار کشیدند و برخی نه. در حالی که اگر حزب بود و ساختار داشت وضعیت فرق می‌کرد. مثلا در آمریکا حزب دموکرات از ماه‌ها قبل رقابت‌های درونی خود را انجام داده و می‌دانست که بایدن وارد خواهد شد، جایی هم که نیاز بود فردی را در کنار او قرار دادند که بتواند به او کمک کند. در اینجا اما وضعیت فرق دارد.»

این فعال سیاسی اصولگرا با تاکید بر اینکه «به دست گرفتن قدرت در جریان اصولگرا آن هم توسط برادری که می‌گوید مستقل آمده است، مقدور نیست» گفت: «نباید رییس‌جمهور شدن آقای رییسی را به مثابه یکدست شدن جریان اصولگرا دانست. این جریان برای رسیدن به چنین وضعیتی باید تجدیدنظرهای ساختاری انجام دهد و به همین راحتی نیست. اینکه همه طیف‌های اصولگرا با محوریت رییسی کنار هم جمع شوند، خیلی کار سختی است. به خصوص که اینها طیف‌هایی نیستند که با مختصری نرمش، سازش کنند و کنار هم جمع شوند. چطور انتظار داشته باشیم که پایداری با جریان جلیلی یا احمدی‌نژاد همراه شود؟! اصلا ذائقه این‌ها یکی نیست. نگاه جامعه مهندسین با موتلفه فرق دارد. به نظر من شاید بهتر باشد که اصلا بر یکی و یکدست شدن این جریان اینقدر اصرار نکنیم».

وی یک بار دیگر همین انتخابات اخیر را مثال زد و گفت: «اگر یکی شدن در این جریان ممکن بود چرا شورای وحدت و ائتلاف یکی نشدند؟ وزنشان هم که کم نبود . یک سو آقای حداد و سوی دیگر  هم جامعه روحانیت. این یعنی که ایجاد وحدت ساده نیست. یک مثال دیگر اینکه حتی در دوران آقای مهدوی کنی هم وحدت ایجاد نشد و آقای ولایتی نپذیرفت و نهایتا اصولگرایان با چند نامزد وارد عرصه شدند».

حقیقت‌پور ضمن اینکه ایجاد وحدت و همراه کردن طیف‌های مختلف اصولگرایی را خارج از توان رئیسی ارزیابی کرد، گفت: « این را هم نباید فراموش کنیم که وظیفه رئیسی این نیست. او رئیس جمهور شده تا مشکلات مردم را حل کند نه اینکه مشکلات جریان اصولگرا را. او حالا دیگر رئیس جمهور همه اعم از اصلاح طلب و اصولگرا ها و حتی آنهایی که رای ندادند است، لذا برای موفقیت قبل از همراه کردن جریان اصولگرا باید به وعده های خود و حل مشکلات مردم توجه کند».