یورو 2016 و حکایت خروسهای آبی؛ فرانسه قهرمانی را نشانه گرفته؟

تورج عاطف - نامه نیوز، فرانسوی ها در عرصه های مختلف جامعه بشری نقش پررنگی دارند بعنوان مثال انقلاب کبیر فرانسه یکی از نهضت های بزرگ اجتماعی تاریخ جهان بوده و منبع الهام بخش بسیاری از حرکتهای اجتماعی بوده است و در سوئی دیگر فرانسه با حامان مستبدی چون لوئی چهاردهم و ناپلئون بناپارت نمونه های کاملی از دیکتاتوری را به جهان نشان داده است. بد نیست بدانیم مجسمه آزادی نشانه ای از میل به آزاده خواهی این ملت بوده که هدیه به آمریکا شده است و در سوی دیگر از زندان باستیل سخن می گوئیم جائی که یکی از خوفناک ترین زندان های بشری از آن یاد می شود.

فرانسوی ها در بسیاری از گوشه های تاریخ بشر جای دارند. آنها در ادبیات با هوگو و الکساندر دوما پدر و پسر و بالزاک و... سر آمد جهان می توانند باشند. آنها در علم رفتار شناسی ژان پل سارتر را و در نقاشی پیکاسو و در سینما الن دلون و ژرالد پار دیو و ژان گابن و بریژیدت باردو و ژولیت بینوش دارند و...

در ورزش براستی آنها استثنا هستند. فرانسوی ها ابداع کننده دو رویداد مهم جهانی هستند. بارون پیر دو کوبرتن مبدع المپیک مدرن است و ژول ریمه فرانسه کسی است که ایده جام جهانی فوتبال را به جهان هدیه داد. فرانسوی ها عاشق خودنمائی و معتبر با آن پاریس یگانه ای که دارند سابقه ای عجیب در عرصه فوتبال دارند آنها علی رغم این که پایه گذار جام ژول ریمه بودند اما هیچگاه برنده آن نشدند و روزگاری که به بیداری و خود باوری رسیدند در یک پروسه سه ساله آقای فوتبال جهان در بین سالهای 1998 تا 2000 شدند اما این اتفاق آسان به دست نیامد و شاید خود باوری از نوع فرانسوی توانست آنها را به این افتخار برساند.

ناپلئون بناپارت که از جزیره کرت به فرانسه رسید و اصلیتی ایتالیا تبار داشت با خود باوری که به ملتی درگیر جنگ و انقلاب داخلی داد توانست امپراطور فرانسه شود و تا مسکو را به قلمرو خود ملحق نماید و سر انجام توسط یک فرانسوی در لباس ولیعهد سوئد یعنی مارشال ژان برنادوت که فرانسوی بود نابود شد. فرانسوی ها در فوتبال هم این گونه بودند بارقه های فوتبال خوب فرانسه و حضور یک نسل خوب را در جام جهانی 1978 دیده شد جائی که فرانسه بازی های زیبائی به نمایش گذاشت اما نسلی که سردمدار آن میشل پلاتینی بود که در کنار بزرگانی چون ژان تیگانا و دیدیه سیز و ژول باتس و به مربیگری میشل هیدالگو بودند توانستند در جام جهانی 1982 بدرخشند اما به مدد اشتباه داوری در نیمه نهائی همان جام راهی فینال نشدند و شاید یک قهرمانی جام جهانی را از دست دادند اما همین نسل در سال 1984 توانستند قهرمان اروپا شوند و حتی می توانستند در مکزیک 1986 هم به موفقیت بزرگی دست یابند. وقتی که برزیل با آن همه ستاره چون سوکراتس و زیکو و... را شکست دادند اما باز هم جام جهانی به آنها پشت کرد و آن نسل نتوانست موفق باشد با این که ایده بزرگ شدن را توسط بزرگانش داشت.

سالها گذشت و در گیری دیوید ژینولا و اریک کانتونا در آخرین مسابقه انتخابی جام جهانی 1994 آمریکا که منجر به حذف فرانسه توسط بلغارستان شد باعث شد که فرانسوی ها نسلی نو را پایه ریزی کنند نسلی که به همت پرفسور فوتبال یعنی امه ژاکه در یورو 1996 آغاز به کار کرد و بعد در 1998 قهرمان جام جهانی شد که ایده ابداعش فرانسوی بود و بعد توسط روژه لومه در سال 2000 قهرمان اروپا شدند و این بزرگی و بزرگ اندیشدن و ایمان به خروس آبی از فرانسوی ها این مدعی را ساخت.

سالها طول کشیده است تا فرانسوی ها باز هم به باور خود برسند و شاید یورو 2016 یکی از آنها باشد باز جام در خانه است چون سال 1984 و 1998 و شاید این بار متعلق به فرانسوی هائی شود که یکی از آن بزرگ مردان تیم ژاکه و لومه را روی نیمکت دارد. دیدیه دشامب می خواهد افتخار استادانش را با باور به خود تکرار کند همان گونه که زیدان دیگر مرد این اساتید حالا سر مربی تیم قهرمان اروپا است.

فرانسوی ها مردان بزرگی را دارند از آنتوان گریزمان که در فینال چمپیونز لیگ حضور داشت و ژیرو و پوگبا که 110 میلیون یورو قیمت دارد تا کومان و ....ولی این بار یک بزرگ مرد دیگر را معرفی می کند. دیمیتری پایت مردی که بی شباهت به یوری ژورکائف نیست مردی که با زیدان و دشامب و لیزارازو و دوگاری و بلان و باتس ... توانستند برای فرانسه بزرگی کنند. فرانسه در یورو 2016 به بزرگی می اندیشد تیمی که قهرمانی اروپا را نشانه گرفته و کسی چه می داند شاید قهرمانی در جام جهانی 2018 را می خواهد. وقتی پایت را معرفی می کند مردی که از وستهام می آید و آن گونه بازی می کند و هنگامی که در هر گوشه زمینش بازیکنان بزرگی دیده می شوند چه کسی می تواند باور نداشته باشد که شاید امپراطوری فوتبال فرانسه بار دیگر پس از نزدیک به دو دهه از خواب ناز بیدار شده باشد.

فاصله 1984 تا 1998 چهارده سال بود و حالا فاصله 2000 تا 2016 هم تقریبا این چنین است شاید این نسل فرانسه باز هم بخواهند بزرگی کنند باید به انتظار بنشینیم. فعلا ارتش ژنرال یوردانسکو در مقابل فرانسوی ها شکست خورد تا ببینیم در آینده چه رخ خواهد داد.