فوتبال در دو راهی؛ مردم یا مردن؟

تورج عاطف - نامه نیوز، هفته گذشته بازیکنان نفت اعتصاب کردند و مشکل مشخص بود؛بازیکنان طلب خود را می خواهند اما مدیری وجود ندارد. سیاه جامگان فریاد بی پولی می زند و خداداد از بازیکنی می گوید که تنها چند هزار تومان در جیبش وجود دارد. مدیر عامل باشگاه پرسپولیس چاره ای دیگر ندارد و از مردم تقاضای گلریزان می کند. پرسپولیس قرار است با گلریزان ادامه دهد. در باشگاه استقلال بازیکنان یک هفته تمرین نمی کنند و عضو هیات مدیره که معلوم نیست کیست و از کجا سر از فوتبال در آورده رو به روی بازیکنان ایستاده است. استقلال خوزستان در گروهش در آسیا صدر نشین است اما پول بلیط هواپیما و هتل ندارد و با پول دستی به تهران و عمان رفته است و ...

این فوتبال دولتی است. سالها است که می گوئیم فوتبال دولتی ره به جائی نمی برد فوتبال دولتی که مدیران در بند مثل زنجانی و هدایتی و ... دارد. فوتبال دولتی است که پول ندارد و نقشه هم برای در آمد سازی نمی تواند داشته باشد. تلویزیون بخاطر فوتبال دولتی است که حق فوتبال را نمی دهد که هیچ تازه طلب کار هم از فوتبال است.

فوتبال دست به دامان مردم است. در همه دنیای این مردم هستند که صاحب فوتبال می شوند. این مردم هستند که از فوتبال بهره می گیرند اما فوتبال دولتی به مردم چه داده است؟ فوتبال دولتی همین فوتبال تعلیق و کسر امتیاز و بدهکاری است. مدیران اسبق تراکتور سازی و پرسپولیس و استقلال و نفت و ... کجا هستند؟

فوتبال دولتی پاس تهران را به جائی می رساند که حالا برای نخواستنش دعوا است در فوتبال دولتی است که اجازه می دهند هر کسی سر مربی و مدیر عامل شود تا در بازی ملوان و نساجی قائم شهر زمین بازی را با گود چاله میدان اشتباه بگیرند. فوتبال دولتی محکوم به شکست است تاریخ فوتبال این را می گوید.

فوتبال دولتی همان فوتبالی است که در شوروی سابق و بلوک شرق وجود داشت، فوتبالی که حتی برای تشویق کردن هم باید اجازه می گرفتند. ورشکستگان کاملی بودند. فوتبال علم است و پول ساز است. چینی ها اقتصاد اول جهان را با فاصله دارند و حالا آنها بیشترین هزینه را برای فوتبال می کنند آن گونه که غول های اقتصادی آسیا نظیر کره و ژاپن و سنگاپور و مالزی .. سالها پیش کردند.

فوتبال را باید به مردم بسپارید. این مردم هستند که می توانند به فوتبال پول دهند و هیات مدیره خودشان را از افراد با سواد و خلاق و کم گوی و خردمند انتخاب کنند.

فوتبال ایران اگر به دست مردم نرسد مرگ را بزودی به آغوش می کشد. فوتبال دو راه بیشتر ندارد نابودی یا هدایت توسط صاحبان اصلی آن یعنی مردم. فوتبال دولتی تز ورشکسته ای است که دیگر توان ادامه حکایت پر از اشتباهش را ندارد.