چرا امیرکبیر چند کارخانه تاسیس کرد؟

به گزارش نامه نیوز مهمترین اقدام امیرکبیر در این زمینه تأسیس کارخانه های تصفیه شکر و قندسازی درمازندران و بلورسازی در تهران و اصفهان و قم و کاغذسازی در تهران و حریربافی درکاشان و تهیه ماهوت و چلوار ، کالاسکه،سماور، چدن ،سرب وکارخانه نخ ریسی و امثال آن بود، او تجارت داخلی و خارجی را در سایه امنیتی که پیش آمده و حمایتی که از بازرگانان می کرد رونق کلی داد صنایع داخلی را تشویق کرد و صنعتکاران را به تقلید مصنوعات خارجی واداشت،عده ای را برای آموختن حرف و صنایع به فرنگستان فرستاد،در بسط زراعت و آبادی کشور مساعی بسیار به خرج داد و در نتیجه نه تنها میزان دخل و خرج تعدیل یافت بلکه زمانیکه امیرکبیر عزل گردید مبلغی نیز در خزانه دولتی ذخیره داشت،امیرکبیر برای تشویق صنعتگران و صاحبان حرفه، اقدام به تأسیس نمایشگاه کالاهای صنعتی ایران در تهران نمود.

گرچه با غروب دولت وی نتایج این گونه مساعی نیز به همراه سایر برنامه های اصلاحی به تاریخ پیوست لکن تریدی نیست که سیاست های او در عرصه صنایع و معادن تحرک تازه ای به حیات اقتصادی بخشید و زمینه فعالیت های اقتصادی جدید را در ایران فراهم کرد و موفق شد نظام اقتصادی را که در کشاورزی بدوی بسر می برد متحول کرده و صنایع هرچند کوچک متناسب با نیاز و توان جامعه تاسیس نماید.

منبع: مفدا