آرامش غافلگیر کننده/ احمدی‌نژاد به مجلس آمد،‌ گفت، نشنید و رفت

به گزارش نامه، حضور روز گذشته رییس جمهور در صحن علنی و نماندن او برای گوش دادن به سخنان نمایندگان تیتر امروز بسیاری از روزنامه ها بود. در همین راستا روزنامه بهار نوشت؛ آمد. گفت. نشنید. رفت؛ چهار فعل دیروز احمدی‌نژاد در مجلس است. «محمود احمدی‌نژاد» در نقش فاعلی تمام‌قد درِ مجلس حاضر شد؛ مجلس هم مفعول فعل‌های او؛ تا احمدی‌نژاد در مجلس بود که این‌گونه بود. عجیب نیست البته. او نشان داده مجال بیابد تمام فعل‌ها را در مجلس صرف می‌کند. شخص به شخص. زمان به زمان؛ گذشته، حال و آینده. مجهول و امری. دیروز اما روز هنرنمایی فعل‌های منفی بود: «نماندن» و «نشنیدن». ساعت که 15 دقیقه‌ای از هشت گذشت در پارلمان روی خبرنگاران باز شد. آوازه هیجان حضورهای ویژه احمدی‌نژاد در مجلس به رسانه‌های خارجی هم کشیده. گویا حضور احمدی‌نژاد در چهارشنبه‌سوری سال گذشته و شوخی‌های ویژه‌اش با نمایندگان به جای جواب به «سوال» کار خودش را کرده و جذابیت و ارزش خبری حضور رییس‌جمهوری اسلامی در مجلس و مواجهه ویژه‌اش با نمایندگان به سرعت بالا رفته. چند 10 نماینده‌ای به جایگاه هیات‌رییسه رفتند تا ببینند نامشان در بین پاسخ‌دهندگان به احمدی‌نژاد هست یا نه. انگار با خودشان واگویه می‌کردند که احمدی‌نژاد در مجلس می‌ماند و نشنیده مجلس را ترک نمی‌کند. ساعت از هشت و 30 که گذشت پچ‌پچ‌ها شروع شد که احمدی‌نژاد تا 10ونیم به مجلس نمی‌آید. پیش‌تر معاون پارلمانی‌اش گفته بود احمدی‌نژاد علاقه دارد ساعت 10‌و‌نیم به مجلس بیاید اما نمایندگان بر هشت و 30 اصرار کردند. خبرنگاران پچ‌پچ را رونق دادند. شاید چون عادت کرده‌اند احمدی‌نژاد کار خودش را بکند. اما شش دقیقه بعد رییس‌جمهوری از در وارد شد. «علی لاریجانی» هم فرصت نداد نمایندگان گرد او و وزیرانش درست و حسابی جمع شوند و بازار توصیه‌نامه داغ شود. سریع احمدی‌نژاد را صدا زد که پشت تریبون بیاید و «گزارش» بدهد. احمدی‌نژاد با «تشکر» از مجلس، شروع کرد. گفت «خدمت رسیدم» تا مشکلات و راه‌حل‌ها را بگویم. همه از این‌که او این‌گونه سخن بگوید متعجب شدند. خبرنگاران وا رفتند. انگار اصلا منتظر این همه «متانت» نبودند. با حرف‌های رسمی و مودبانه شروع کرد. اما با هر «اما»یی که در ادامه می‌گفت ضربان قلب‌ها بالا می‌رفت اما، «اما» گفتن‌هایش به هیجان ختم نمی‌شد. خبرنگاران دست از بالا و پایین شدن ضربان با «اما»‌ها شستند و دیگر قلبی با «اما»، «اما» گفتن‌های رییس‌جمهوری تند نزد. فرودی تا فرود دیگر طی می‌شد و بس. کمی از مقابله با تحریم‌ها گفت. از این‌که دور زدنشان در میان مدت به ضرر است و بعد وقتش را به جنگل‌داری و باغبانی و توصیه‌هایی در مورد دامداری و کاشت گل نرگس اختصاص داد. از شش‌میلیون تن «بلوط»‌ی که قدرش را نمی‌دانند و پای درختان می‌افتد گفت. مفصل هم گفت؛ چنان‌که انگار سخنرانی‌اش در مجلس بر مبنای «دکترین بلوط» باشد. البته از همان حرف‌های همیشگی هم زد که مثلا به او ‌گیر می‌دهند چرا اول، حرف‌ها را به مردم می‌زند و شکایت دولت از اتهام‌ها جایی برای رسیدگی ندارد. از همین حرف‌های تکراری با لحن احمدی‌نژادی. دقیقا یک ساعت بعد احمدی‌نژاد با گفتن «اجازه بدهید برای تغییر ذائقه چیزی بگویم» همه گوش‌ها را تیز کرد. خاطره اما یخی را آب نکرد که هیچ، امید به هیجان را به صفر رساند. احمدی‌نژاد که به یکی ‌دو جمله آخر رسید نامه‌ای به دستش رسید. «محمدحسن ابوترابی»، نایب‌رییس مجلس که رابطه خوبی با احمدی‌نژاد دارد برایش نامه نوشت که در مجلس بماند و حرف نمایندگان را بشنود. پاسخ مشخص بود و کوتاه: «نه». نه را که گفت دستی برای نمایندگان تکان داد و راه خروج در پیش گرفت. علی لاریجانی هم ترجیح داد تا احمدی‌نژاد از در بیرون نرفته صدای اعتراضش را به گوش او برساند. احمدی‌نژاد اما سرگرم حال و احوال با نمایندگانی بود که برای خروج همراهی‌اش می‌کردند و نامه‌هایی را به دستش می‌دادند. نشان می‌داد که «مجال شنیدن» ندارد. احمدی‌نژاد دنبال کارش رفت. آن‌گونه که او می‌گفت گرفتار کار است بعید است، حتی روی موج رادیو مجلس هم فعل نمایندگان در مجلس را دنبال کرده باشد. نمایندگان اعتراض می‌کردند چرا احمدی‌نژاد نمانده و از رفتارهای اقتصادی دولت انتقاد کردند. چنان‌که انگار نه انگار احمدی‌نژاد یکی از آنان است و دولتش دولت اصولگرایی. احمدی‌نژاد که رفت، مجلس فاعل شد. فاعل فعل‌های «نشستن» و «گفتن». زنگ مجلس خورد؛ صرف «نشستن» و «گفتن» هم تمام شد. صرف فعل‌های احمدی‌نژاد در مجلس هر روز حسابش بالاتر می‌رود. شوخی کردن. سر به سر گذاشتن. بی‌توجهی کردن. حالا هم که «نماندن» و «نشنیدن». در همین راستا روزنامه تهران امروز نیز در مطلبی با تیتر «13 پاسخ به سخنان 90 دقیقه ای رییس جمهور» نوشت: دیروز ساعت مجلس 8:35 را نشان می داد که احمدی‌نژاد با اکثریت اعضای کابینه خود و در بین استقبال نمایندگان پا به درون صحن علنی مجلس گذاشت تا پس از بحث های فراوان و جلسات غیر علنی و فراکسیونی نمایندگان درباره مسائلی که محورهایش را از قبل اعلام کرده بود سخنرانی کند.شاید این اولین بار پس از آغاز مجلس نهم بود که تمامی نمایندگان در جلسه علنی مجلس حضور داشتند و نظمی خاص بر جلسه حاکم بود. هر چند تعدادی از نمایندگان در ابتدای جلسه با اجتماع در هیات رئیسه و ثبت نام خواستار سخنرانی بعد از رئیس جمهور شدند اما اعتراض‌ها و تذکرات نمایندگان درباره انتخاب سخنرانان در ابتدای جلسه و قبل از حضور احمدی نژاد خبر از این داشت که اجماع نظری درباره منتخبین مجلس وجود نداشت. پس از ورود احمدی‌نژاد هنوز خوش و بش نمایندگان با کابینه دولت و رئیس‌جمهور ادامه داشت که به دعوت علی لاریجانی رئیس مجلس ، محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور به تریبون مجلس دعوت شد تا نمایندگان سخنرانی اش را استماع کنند. احمدی نژاد در سخنان روز گذشته خود گرچه بارها عنوان کرد که قصد گله‌گزاری و تذکر ندارد اما با این حال انتقاداتی را به عملکرد قوه‌مقننه کشور وارد دانست. سخنانی که گاه و بیگاه با احسنت‌های برخی نمایندگان همراه بود.وی در بخشی از سخنان خود در دفاع از عملکرد دولت برآمد و تاکید کرد برخی از مرز نقد عبور می‌کنند و یکی از صادق ترین دولت‌ها را متهم می‌کنند و حتی یکی از ایراداتی که به من وارد می‌کنند این است که چرا حرفها را به مردم می‌زنی؟ دولت حرف محرمانه ندارد! رئیس جمهور در تشریح چرایی اجرا نکردن برخی از قوانین مصوب مجلس نیر دلایلی را مطرح و با اشاره به اساس اصل 121 قانون اساسی گفت:رئیس جمهور در تمام اقدامات و مسئولیت ها باید حفظ و حراست از مرزها، استقلال سیاسی و اقتصادی کشور را در نظر داشته باشد و اگر در مواردی بداند خلاف این موضوعات پیش می آید شرعا باید از اجرا و امضای اینگونه موضوعات خودداری کند.پایان سخنرانی احمدی نژاد و عزم وی برای خروج از مجلس به دلیل برنامه های کاری، با وجود اینکه ابوترابی از وی در یادداشتی خواسته بود که در مجلس بماند و به سخنان نمایندگان گوش دهد، با اعتراض نمایندگان همراه شد اما در نهایت رئیس دولت و اعضای کابینه دولت که وی را همراهی می کردند، از مجلس خارج شدند تا نمایندگان انتقادات خود را در حالی ایراد کنند که صندلی مخاطبانشان خالی مانده بود. با وجود اینکه 13 نفر از نمایندگان پس از رئیس دولت در جایگاه ناطقان قرار گرفته و انتقاداتی را مطرح کردند، اما در نهایت محور سخنان اکثریت آنها از دو محور اجرای نادرست طرح هدفمندی در فاز اول و لزوم اجرایی نشدن فاز دوم این طرح و تاخیر دولت در ارائه بودجه تجاوز نکرد با اینکه انتظار می رفت که حاصل جلسات مشترک و رایزنی های انجام شده نمایندگان، سخنانی مستند و آمارهایی دقیق از عملکرد دولت ، تخلفات انجام شده و مشکلاتی است که کشور این روزها به آن دچار شده است. سنگر مشترک مجلس و دولت محمود احمدی نژاد در ابتدای سخنان خود بر سنگر مشترک بین دولت و مجلس تاکید کرد و بیان کرد که مجلس و دولت در یک مسیر حرکت می‌کنند و اهداف مشترکی را پیش رو دارند از این رو تاکید کرد که برای بیان مهم‌ترین مسائل کشور و راه‌حل‌ها به مجلس آمده است تا نشان دهند که ذهنیت و اراده مشترکی در بین مجلس و دولت در این زمینه شکل گرفته است. تاکید بر افزایش تعامل دولت و مجلس از سوی رئیس جمهور گرچه با عدم حضورش در مجلس مورد انتقاد نمایندگان ناطق قرار گرفت و عنوان شد که اگر هدف از برگزاری جلسه تعامل بیشتر بود، رئیس جمهور می‌بایست سخنان نمایندگان را استماع می کرد، اما با این وجود مورد تاکید رئیس مجلس نیز قرار گرفت و علی لاریجانی پس از خروج احمدی نژاد از مجلس گفت: ما قبول داریم که شرایط کشور، شرایط حساسی است؛ در شرایط کنونی هم وضعیت اقتصادی و هم وضع تحریم‌ها در کشور فشار می‌آورد و این خیلی مهم است.من با رئیس جمهور هم عقیده‌ام که نباید به دست دیگران بهانه داد و باید به این موضوع توجه کرد که نباید دیگران از کارهای ما سوء‌استفاده کنند. در این میان بیشترین انتقاد به نوع رفتار دولت با مجلس را مسعود پزشکیان بیان کرد سخنانی که با احسنت‌های نمایندگان همراه بود و گویا نمایندگان از سخنان وی به وجد آمده بودند.پزشکیان، که از ناطقان بعد از سخنرانی رئیس جمهور بود گفت: اگر ما قرار است با یکدیگر متحد باشیم باید صحبت‌های هم را گوش دهیم و اینکه ما بعد از صحبت خود مجلس را ترک کنیم و بعد مدعی شویم که باید با هم متحد شویم و دست به دست هم دهیم یک تناقض است و هر کسی از این اتفاق درمی‌یابد که این مجلس و دولت ممکن است با هم مشکل داشته باشند؛ چرا که رفتار اینگونه نشان می‌دهد و نمی‌شود گفت در زبان متحد باشیم اما در عمل حرف مردم را گوش نکنیم. چه چیزی مهمتر از این است که دولت و مجلس با هم همپیمان شوند و با تلاش و کوشش مشکلات مردم را حل کنند؟ موضوع تحریم تاثیرگذار است تاکید نمایندگان مجلس همواره بر این مسئله استوار بوده است که اگر مدیریت مناسبی در زمان تحریم از سوی مدیران اجرایی کشور صورت می‌گرفت ، کشور می‌توانست به راحتی مسئله تحریم ها را مهار کند و ثبات و آرامش را در کشور جاری سازد.مقام معظم رهبری نیز همواره به مدیریت مناسب برای مهار تحریم‌ها تاکید داشته اند. با این حال رئیس‌جمهور روز گذشته در سخنان خود مسئله تحریم‌ها را تاثیرگذار دانست و تاکید کرد: حتما موضوع تحریم تاثیر گذار خواهد بود اما باید آن را مدیریت کنیم. وی گفت: امروز دو موضوع اساسی و مهم در برابر ما قرار دارد که اول روند رشد کشور است و دوم تحریم هایی که از سوی دشمنان در برابر حرکت رو به رشد ملت اعمال می شود. بهانه دشمنان برای مقابله با ما موضوع هسته ای و حقوق بشراست. در ارتباط با موضوع هسته ای که بارها توضیح داده ایم و اقدامات زیادی برای روشن شدن مسائل در این حوزه انجام شده است. وقتی از حقوق کشور دفاع می کنیم معنایش ضایع شدن حق نیست البته به طور طبیعی برای ما که یک حکومت اسلامی هستیم حتی یک مورد ضایع شدن حق دیگران هم اضافی است اما وضع خود آنها و دنیا در حقوق بشر چگونه است ؟ آنها به این بهانه ها می خواهند بر ملت فشار بیاورند برای همین بنا به گفته های خودشان سنگین ترین تحریم ها را نظیر تحریم نفت، بانک مرکزی و مبادلات پولی علیه ملت ایران اعمال کرده اند. نقطه ضعف های اقتصاد و راه حل عبور از مشکلات احمدی نژاد با تاکید بر اینکه 4 نقطه ضعف اصلی در اقتصاد کشور داریم و دشمن بر روی این نقطه ضعف ها طراحی می کند از تمرکز ثروت و سرمایه در مراکز، منحصر شدن اقتصاد در دست سه و چهار هزار نفر از افراد خاص به دلیل ضعف سیستم بانکی ، اتکای بودجه دولت به نفت و اتکا به مدلهای اقتصادی اقتباسی را از عوامل و نقاط ضعف اقتصاد ایران بر شمرد و برای راه‌حل برون رفت از این مشکلات راهکارهایی را چون گردش ثروت در کل کشور، محدود کردن فعالیت های کاذب اقتصادی، مردمی کردن اقتصاد و استفاده حداکثری از منابع بومی و سرزمینی و در نهایت قطع وابستگی بودجه هزینه دولت به درآمدهای نفتی را پیشنهاد کرد. پیشنهاد دولت برای جایگزین درآمد نفتی وی با بیان اینکه دولت پیشنهاداتی برای جایگزین کردن درآمدهای نفتی دارد، گفت: پیشنهاد اول ما استفاده از زمین، بالاترین ثروت خدادادی ملت ایران است. حدود 45 میلیون هکتار زمین قابل کشت داریم که تنها 14 میلیون از آن کشت می شود و 4 میلیون هم آمایش است یعنی حداقل 27 میلیون هکتار زمین قابل کشت در کشور وجود دارد. می‌گویید آب کم است، برای تامین آب آن هم راهکار داریم و باید برگردیم به راهکار دوم حل مشکلات اقتصادی یعنی مردمی کردن اقتصاد. احمدی‌نژاد پیشنهاد استفاده از معادن را پیشنهاد دوم دولت برای قطع هزینه های دولت از درآمدهای نفتی دانست و در تشریح راه‌حل سوم ، هدفمندی یارانه‌ها، بیان کرد: در طرحی که صحبت شد، قرار شد در درآمد خانوارها به‌نفع طبقات کم برخوردار تعدیل ایجاد کنیم و قرار بود بین بنگاه ها تعادل ایجاد کنیم و از بنگاه‌های ناکارآمد به بنگاه‌های کارآمد، و قرار بود تعدیلی در بودجه دولت انجام شود که خوشبختانه با همکاری‌ای که صورت گرفت هر سه اینها در بودجه آمد. وابستگی روزافزون به نفت تهدیدی برای اقتصاد به شمار می‌آید. کشور احتیاج به نقدینگی دارد و بیشترین درآمد نیز از نفت حاصل می‌شود.این مسئله را میر کاظمی رئیس کمیسیون انرژی عنوان کرد و افزود: درآمد اصلی کشور از تبدیل دلارهای نفتی به ریال حاصل می‌شود، متاسفانه پایه پولی در چند سال گذشته به هم ریخته است. اگر بخواهیم کشور را از تورم خارج کنیم باید رشد اقتصادی باثبات داشته و به سمت اقتصاد غیرنفتی برویم. گام اول هدفمندی و تحقق عدالت احمدی نژاد با بیان اینکه گام اول هدفمندی یارانه ها به تحقق عدالت کمک کرد گفت: طبق آمار رسمی کشور نقدینگی در سال 89 نزدیک به 25 درصد بود و در سال 90 به 19.4 درصد رسید. بر همین اساس نقدینگی کاهش یافت.اظهارات رئیس جمهور درباره هدفمندی یارانه ها انتقادات زیادی را از سوی ناطقان مجلس به همراه داشت. نمایندگان بر این عقیده بودند که مجلس با نفس اجرای قانون هدفمندی یارانه ها مخالف نیست بلکه بر اجرای درست این قانون از سوی دولت تاکید دارد.ضمن اینکه نمایندگان تاکید داشتند اجرای قانون هدفمندی یکی از محور های طرح تحول اقتصادی بوده است اما بعد از اجرایی شدن این طرح موارد دیگر طرح تحول اقتصادی چون توجه به نظام ارزی و بانکی، گمرک، مالیات و شبکه توزیع به فراموشی سپرده شد و این بی‌توجهی سبب شد تا مشکلات اقتصادی در کشور افزایش پیدا کند. اشتغال و بیکاری ! احمدی نژاد افزود: بعضی از دوستان ایراد می گیرند که اگر یارانه نقدی بدهیم موجب بیکاری و تنبلی می شود، مگر در تمام دنیا بیمه بیکاری وجود ندارد و آیا مگر وقتی کسی بیکار می شود به او پول نمی‌دهند؟ این به این مفهوم است اگر کسی پول گرفت میلش به کار از بین می رود؟ چه کسی است که از پول بیشتر بدش می‌آید؟ اشاره احمدی نژاد به وضعیت اشتغال در کشور، گرچه خالی از آمار میزان بیکاران و وضعیت واحدهای تولیدی بود اما سبب شد نمایندگان براین مسئله تاکید کنند که تخصیص مناسب یارانه نقدی به بخشهای تولید سبب رونق این بخش و افزایش اشتغال در کشور می شد در حالی که بی‌توجهی به این مسئله بیکاری را در کشور افزایش داده و نگرانی‌هایی را در بین افکار عمومی ایجاد کرده است. محمد رضا باهنر نایب رئیس مجلس در این باره گفت: مسئله اشتغال روشن است و من نمی‌خواهم آمار بدهم اما نمایندگان با همه وجود احساس می‌کنند که بیکاری بسیاری از خانواده ها را آزار می دهد. بنگاه های تولیدی وضعیت خوبی ندارند و مسئله بیکاری و فروپاشی برخی از بنگاه های تولیدی اظهر من شمس است. جعفرزاده عضو کمیسیون بودجه نیز در سخنان اعتراضی خود عنوان کرد: نمایندگان و مردم در این جلسه منتظر گزارش رئیس‌جمهور در خصوص میزان تحقق وعده‌ها بودند. ایشان چند سال قبل وعده تک‌نرخی کردن نرخ تورم را داد ولی اکنون نرخ تورم به حدی بالاست که مردم تحت فشار قرار دارند. ایشان سخن از برملا کردن مافیای نفت به میان آورده بود، علاوه بر آن وعده کشاندن نفت بر سر سفره‌های مردم را داده بود اما خبری از این وعده‌ها نیست. به مردم وعده دادید هزار متر زمین ویلایی به آنها خواهید داد، اما شرایط مسکن و اجاره‌بها به قدری سخت است که مردم راضی به همان آپارتمان‌های کوچکند. قرار بود بیکاری خشکانده شود، ای کاش پنج شش میلیون جوان بیکاری که در حال آب شدن هستند را هم می‌دیدید، همانطور که از بین رفتن شش میلیون تن بلوط را دیدید