وقتی اوکراین ابزار معامله آمریکا می شود!

نکته جالب توجه اینکه کسینجر در ظاهر مواضع خود، تلاش کرده است تا صراحتا از تسلیم اوکراین سخنی به میان نیاورد اما جوهره و سوابق سخنان وی، دقیقا همین رامی گوید. کیسینجر گفته رهبران اروپایی در خواب به سمت جنگ جهانی اول رفتند که میلیونها کشته برجا گذاشت و معاهده ورسای ساختار شکننده تری نسبت به چیزی که جایگزین آن شد برجای گذاشت. آیا جنگ در اوکراین در نقطه عطف مشابهی قرار دارد؟این دیپلمات آمریکایی در ادامه گفت، زمان ایجاد تغییرات استراتژیک و ادغام آنها در یک ساختار جدید برای دستیابی به صلح از طریق مذاکره است. اوکراین باید به ناتو مرتبط شود و سخن از وضعیت بی طرفی دیگر بی معنی است مخصوصا بعد از پیوستن سوئد و فنلاند به ناتو.کیسینجر پیش از این نیز خواستار عقب نشینی روسیه به مرزهای قبل از شروع تهاجم به اوکراین شده بود اما گفته بود که کریمه باید مرکز مذاکره باشد. وی گفته مذاکرات جدید باید آزادی اوکراین را تضمین کند و یک ساختار بین المللی جدید تعریف کند. 

صورت مسئله اینجاست که کسینجر، استقلال کریمه را جزء لاینفک هر گونه معامله ای میان روسیه و اوکراین بر سر ایجاد صلح درجنگ جاری تلقی می کند، ضمن آنکه وضعیت دونتسک و لوهانسک نیزدر این وضعیت، قابل مذاکره است و نمی توان باقی ماندن حاکمیت اوکراین بر این مناطق را در طرح پیشنهادی وی دارای اطلاق دانست. در این نگاه،ممکن است دونتسک و لوهانسک تبدیل به مناطقی "خودمختار" شوند .موضوع دیگر، مسئله پیوستن اوکراین به ناتو است. کسینجر تاکید کرده است که اوکراین نمی تواند بازیگری بی طرف در ساختار جدید( پساجنگ اوکراین) باشد و در این خصوص بر روابط خاص کی یف و ناتو صحه گذاشته است، اما برهمگان مسجل است که در اینجا نیز منظور کسینجر، پیوستن اوکراین به ناتو به عنوان یک عضو دائم و ثابت نیست! در این معادله، اوکراین درنهایت می تواند حکم یک "شریک بااولویت" را برای آتلانتیکی ها ایفا کند که البته این مسئله نیز از سوی روسیه قابل قبول نیست. 

یکی ازمواردی که زلنسکی و همراهان را نگران ساخته است، مربوط به واکنش منفعلانه دولت بایدن و اعضای ارشد دو حزب دموکرات و  جمهوریخواه در قبال پیشنهادات ( طرح ) اخیر کسینجر است. همین مسئله ، شائبه از پیش تعیین شده بودن این پیشنهادات را به اذهان متبادر می سازد، خصوصا آنکه هنری کسینجر هنوز حکم یک فرد تصمیم ساز را در حوزه سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا دارد. همین موضوع، بیش از پیش ذهن سیاستمدارانی مانند زلنسکی رئیس جمهور اوکراین را آشفته ساخته است. 

برای مذاکرات صلح میان روسیه و اوکراین تا کنون به شکست انجامیده است. کرملین می‌گوید که اوکراین باید الحاق مناطقی در شرق و جنوب این کشور از جمله شبه جزیره کریمه به خاک روسیه را به رسمیت بشناسد اما کی یف می‌گوید تمام نظامیان روس باید خاک این کشور از جمله شبه جزیره کریمه را ترک کنند. کریمه در سال 2014 با برگزاری یک همه پرسی به روسیه ملحق شد. در هر حال  بازنده  اصلی این بازی کسی جز زلنسکی نیست ، رئیس جمهوری که هرگز تصور نمی کرد روزی در برابر طرح کسینجر مبنی بر رهاسازی بخشی از خاک کشورش در مقابل پایان دادن به جنگ قرار گیرد.آن هم جنگی که ایالات متحده آمریکا و ناتو به صورت خودخواسته،کی یف را وارد آن کرده اند.