پاسخ خرازی به یادداشت جنجالیِ کیهان

متن جوابیه کمال خرازی در نقد بخشی از یادداشت روز کیهان 4 آذر به شرح زیر است:

جناب آقای حسین شریعتمداری

سردبیر محترم روزنامه کیهان

با احترام، در یادداشت روز مورخ 4 آذر 1402 آن روزنامه، مطلبی تحت عنوان جنگ‌هراسی به قلم آقای سید محمدعماد اعرابی چاپ شده بود که متأسفانه خلاف واقع است و لازم است اصلاح شود. از آنجا که مطلب مزبور مرتبط با دوره مسئولیت اینجانب به عنوان وزیر امور خارجه است، بدینوسیله، عین یادداشت روزانه خود درباره آن واقعه و جلسه آن روز دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی را در اینجا می‌آورم تا شائبه مزبور برطرف گردد. امیدوارم، آن روزنامه در نقل وقایع تاریخی دقت بیشتری را مرعی دارد. لطفا این تذکر را در همان صفحه روزنامه برای اطلاع عموم منعکس نمایید.

1377/5/26- دیروز و امروز معاونین جلسه داشتند تا طرح سیاسی برخورد با قضیه کشتار دیپلمات‌های ما توسط طالبان را تهیه کنند. به نظر وزارت خارجه نمی‌توان قضیه را با دخالت نظامی حل کرد. امروز جلسه دبیرخانه شورای عالی داشتیم. دو تن از برادران سپاه، دری نجف‌آبادی و پورمحمدی از اطلاعات، من و بروجردی از وزارت خارجه و لاریجانی از صداوسیما در این جلسه حضور داشتند. لاریجانی و برادران سپاه مدافع دخالت نظامی و آزادسازی هرات بودند و اعتقاد داشتند که با چند گردان می‌توان از نیروهای خودی محافظت کرد. من پرسیدم که برای چه در افغانستان دخالت نظامی کنیم. هدف ما باید نگهداری مرزهایمان باشد و از موضع قدرت به کار سیاسی بپردازیم.

در حالی که بحث شدیدی در گرفته بود، صداها بلند و فضای جلسه هیجانی بود، آقای حجازی سر رسید و پیام رهبری را بدین صورت بازگو کرد که: «من به هیچ وجه به این تصمیم نرسیده‌ام که کشور را وارد جنگ کنم. آنچه من مطرح کردم تعلیق به محال است که آیا جبهه متحد می‌تواند تضمین کند که هرات را نگه دارد، این به این معنا نیست که ما بچه‌های خودمان را بفرستیم و جنگ تمام‌عیار در کشور پدید آید. فضای ذهنی من اصلا عملیات ورود به خاک کشور دیگر نیست.»

صحنه جالبی بود. برادرانی که خواستار تصرف هرات بودند، با شنیدن پیام رهبری همگی سکوت اختیار کردند و لذا در پایان جلسه برای رفع کدورت، همدیگر را بوسیدیم و بدین ترتیب، دخالت نظامی منتفی شد.

پاسخ کیهان:

ضمن تشکر از این اقدام جناب آقای خرازی باید گفت صدق گفته ایشان در مخالفتشان با جنگ برای ما کاملا روشن و مورد تأیید است و در یادداشت منتشر شده در کیهان نیز هیچ اشاره‌ای در تناقض با آن نداشته‌ایم. ما در آن یادداشت با آگاهی از اینکه رئیس‌جمهور و وزیر خارجه وقت مخالف اقدام نظامی بوده‌اند به جمع‌بندی تصمیم ‌نهائی شورا در یکی دیگر از جلسات دبیرخانه پرداخته بودیم. همان‌طور که در قانون اساسی مصرح شده، اعضای صاحب رأی در شورای عالی امنیت ملی متشکل از 10 نفر (رؤسای سه قوه، وزرای خارجه، کشور و اطلاعات، رئیس سازمان برنامه و بودجه، رئیس ستاد کل و دو نماینده رهبری) می‌شود. این ترکیب غالبا در دولت‌های مختلف 6 به 4 به نفع دولت بوده است و کاملا بدیهی است که اشاره کیهان نیز به تصمیم کلی این شورا فارغ از رأی افراد بوده است. سخن ما کاملا واضح بود که طیفی از جریان اصلاح‌طلبی آن زمان از جمله برخی دولتمردان خواستار اقدام نظامی در خاک افغانستان بودند

 اما این قسمتی کاملا فرعی از آن یادداشت بود.

گفتنی است که؛ برخی مدیران وقت در هفته‌های گذشته طی گفت‌وگو با دیگر نشریات اقدام به تحریف وقایع آن روزها کردند و برخی دیگر نیز سعی کردند با ارائه اطلاعات نیمه‌کامل، روایت تاریخی آن روزها را مبهم‌تر سازند که روزنامه کیهان پاسخ به آنها را لازم نمی‌داند.

منبع: کیهان