«نامه‌نیوز» گزارش می‌دهد؛
واکنش‌ها به دانسته‌های آقای روحانی
نامه حسن روحانی از سوی برخی مورد استقبال قرار گرفت اما در عین حال با انتقاداتی نیز همراه بود.
نامه نیوز - رد صلاحیت حسن روحانی در انتخابات مجلس خبرگان رهبری و دلایلی که شورای نگهبان برای آن ذکر کرد، حسن روحانی را دست به قلم کرد و نامه‌ای که وی در پاسخ به شورای نگهبان نوشت نیز از دیروز تا حالا سر و صدای بسیاری به پا کرده است. کاربران ائم از فعالان سیاسی و رسانه‌ای یا کاربران واقعی و فیک و معمولی در شبکه‌های اجتماعی خاصه توییتر واکنش گسترده‌ای به این نامه نشان دادند.
روحانی در این نامه که اسمش را «دفاع از جمهوریت» گذاشته‌اند، نوشته: «رؤسای‌جمهور آینده (اگر چنین مقام و نهادی باقی بماند) باید بدانند که با این کیفرخواست دیگر حتی آنان آزادی سیاسی ندارند و قادر به انجام وظایف قانونی خود نیستند و به جای قانون اساسی باید تابع شورای نگهبان باشند و از ریاست‌جمهوری اسلامی به ریاست قوه مجریه، آن هم در حدّ برخی امور اداری کفایت کنند. در غیر این صورت تردید نکنند که مقام ریاست‌جمهوری در پایان دوره مسئولیت (یا حتی نیمه راه) سقف و آخرین مسئولیتی خواهد بود که برای آن احراز صلاحیت می‌شوند.»
آنچه روحانی در این نامه آورده است و انتقاداتی که به شورای نگهبان دارد، برای اهل سیاست در ایران عجیب و غریب نبود زیرا پیش‌تر هم در مواردی که یک رد صلاحیت جامعه را به شوک فرو برد مثل فقره لاریجانی، شاهد نامه‌نگاری‌های اعتراضی از این دست بودیم.
نامه روحانی اما بیش‌تر مورد توجه قرار گرفت زیرا حسن روحانی هشت سال رئیس جمهور بود و همواره در حالی که از سوی حامیانش در جریان اصلاحات تشویق به سخن گفتن از موانع و مشکلات می‌شد، سکوت کرد اما بعد از اتمام دوره ریاست جمهوری و افزایش انتقادات به عملکرد او در بزنگاه‌هایی لب به سخن گشوده و بعضا هم این طور هیاهو به پا کرده است.
نامه روحانی از سوی رسانه‌های آن طرف آبی و طیفی که در سال‌های اخیر رسما خود را برانداز می‌خوانند مورد استقبال قرار گرفت اما از سوی برخی دیگر مورد انتقاد واقع شد . دلیل این انتقادات که از سوی حامیان سابق و بعدا پشیمان شده وی ، مطرح شد این بود که او اولا خیلی دیر شروع به سخن گفتن کرده، دوما هنوز آنطور که آنها انتظار دارند شفاف نمی‌گوید و گرد و خاک نمی‌کند.
مثلا کاربری در توییتر نوشت: «کاش یکی که دستش میرسه به حسن روحانی بگه: آدم با چهارتا نامه پرت و پلا اپوزوسیون نمیشه. ما هنوز بوی باروت و بنزین آبان ۹۸ ت تو دماغمونه دلاور، حرف وزیرکشورت که میگفت <به سر زدیم به پا هم زدیم> تو گوشمون وزوز میکنه. افتخارت، دوربینهای نظارتیت هنوز آدم میکشه. تو تا ابد اونور جوبی...»
نکته مورد انتقاد دیگر این بود که روحانی در این نامه به اندازه لازم شفاف نبوده و هنوز هم در لفافه می‌گوید. شاهد این مدعا آن است که کانال تلگرامی روزاروز نوشت: «روحانی نامه نوشت و گفت من می‌دانم. حسن روحانی، رئیس‌جمهور دو دوره مملکت، که صلاحیتش برای انتخابات مجلس خبرگان پیشین تایید نشده بود و نامه‌نگاری‌هایش برای روشن شدن دلایل این ردصلاحیت هم نتیجه چندانی نیافت در نامه سرگشاده‌ای به انتقاد از شورای نگهبان پرداخت و گفت که این اعتراض و نامه را نه به دفاع از خود که برای دفاع از جمهوریت انجام داده. روحانی نوشته «من می‌دانم که علت حساسیت برای حضور برخی از منتخبان تأثیرگذار ملت در مجلس خبرگان رهبری به ویژه در این دوره چیست و چرا بسیاری از مجتهدان، یا انگیزه ثبت‌نام در انتخابات خبرگان را نداشتند یا ردصلاحیت شدند یا تخریب شدند. من می‌دانم که چرا وجود یک جریان مستقل و منتقد در دوره ششم خبرگان تحمل نشد. من می‌دانم دوره‌ی ششم مجلس خبرگان رهبری دوره‌ای مهم و سرنوشت‌ساز و حضور من و افرادی چون من در آن از نظر فقهای شورای نگهبان نگران‌کننده است.»
در همین راستا حسن نمک‌دوست، فعال رسانه‌ای نوشت: «آقای حسن روحانی در یک پاراگراف نامه اعتراضی‌شان به شورای نگهبان سه بار نوشته‌اند: «من می‌دانم ...» البته ما آدم‌های کف خیابان اصولا عددی نیستیم که این چیزها را بدانیم، اما اگر ایشان فقط یکی از این دانسته‌‌های‌شان را با مردم به اشتراک می‌گذاشت نامه‌شان خیلی خواندنی و ماندنی می‌شد.»
نکته دیگری که برخی از حامیان سابق روحانی مطرح کردند ناشی از عدم اعتماد به روحانی و بر این مبنا بود که احتمالا اگر وی تایید صلاحیت شده بود، چشم بر همه آنچه اکنون در نقد ساختار می‌گوید ، می‌بست. مثلا مهسا جزینی در صفحه توییتر خود نوشت: «به نظرتون اگه روحانی برای خبرگان تایید صلاحیت شده بود،«نقض حقوق سیاسی شهروندان» «در محکمه‌هایی بدون هیأت منصفه، وکیل با گزارش چند مأمور امنیتی» و «پرونده‌سازی‌های با آمیزه‌ای از تحلیل‌های جناحی و شنودهای تقطیع شده» براش محلی از اعراب یا اصلا وجود خارجی داشت!؟»
برخی نیز با اشاره به مسئولیت‌های پیشین روحانی به نقش خود او در شکل گیری وضع مورد انتقاد او پرداختند. مثلا کاربری نوشت: «موقعی که در هیأت رئیسه‌ی مجلس پنجم و با کمک ناطق نوری داشتید پیچ‌های نظارت استصوابی را سفت می‌کردید، باید می‌دانستید، آثار چنین اختیاراتی فقط دامنِ رقبای شما را نخواهد گرفت، بلکه برکات آن نصیب شما نیز خواهد شد. »
حامیان سابق روحانی اما نقدهای دیگری را هم مطرح کردند، مثلا عباس عبدی نیز در صفحه توییتر خود نوشت: «نقطه ضعف متم روحانی این است که اصل نامه شورای نگهبان را منتشر نکرده است. اگر هم مهر محرمانه دارد ناظر به رعایت حقوق گیرنده نامه است که می‌تواند منتشر کند یا نکند. همان کاری که لاریجانی انجام داد و منتشر کرد. در این صورت افراد زیادی هستند که در نقد آن نامه بنویسند.»
برخی دیگر از واکنش‌ها به نامه روحانی اما نه از باب انتقاد بلکه از باب تفکر بود و عمدتا حول محور «نداشتن بینش سیاسی» ! مثلا بهروز عزیزی فعال رسانه‌ای نوشت: «سوالی ذهنم را درگیر کرده ، اگر حسن روحانی با ۵ دوره سابقه نمایندگی مجلس، ۲۰ سال عضویت در مجمع تشیخص، نزدیک به دو دهه دبیری شعام، دو دوره ریاست جمهوری و بیش از دو دهه نمایندگی رهبر انقلاب در شعام و نائب رئیسی مجلس ، بینش سیاسی ندارد،چه کسی دارد؟»
واکنش‌ها به نامه روحانی البته خیلی بیش از این حرف‌ها است و اشاره به همه آنها مقدور نیست. انتقادات حامیان سابق روحانی که دیگر از وی روی برگردانده‌اند تنها یک روی سکه است. روی دیگر حملات طیف مخالف روحانی که به هر بهانه‌ای به او می‌تازد. البته از تعریف و تمجیدهای برخی که نامه روحانی را یک سند ثبت شده در تاریخ و قابل توجه و مهم توصیف کردند نیز نباید غافل شد.
دیدگاه تان را بنویسید