تحلیل دیگران؛
وعده‌های انتخاباتی؛ بهشت یا برزخ؟
چگونه می‌توان در چنین فرصت کوتاهی برنامه برای همه حوزه‌ها تنظیم کرد و مدعی درستی و قدرت آن بود؟ مگر اینکه بگوئیم آنچه برخی نامزدها به نام برنامه ارائه داده‌اند و گل و بلبل نشان دادند بیشتر از نوع انشای علم بهتر است یا ثروت بوده و چندان قابل اعتنا نیست.
نامه نیوز - کامبیز نوروزی ، حقوق‌دان با انتقاد از برخی وعده‌های عجیب و غریب نامزدهای انتخاباتی نوشت: «می‌خواهید از تهران به شهری دیگر بروید. مثلا به شیراز. کسی با خودرویی نه‌چندان سالم می‌گوید شما را به سرعت و ۳ ساعته از تهران به شیراز می‌رساند. در طول مسیر هم از شما با کیک و شیر و شربت و چلوکباب پذیرایی می‌کند. می‌خواهد قبل از حرکت کرایه‌اش را بدهید. می‌گوید سالهاست که راننده جاده است، اگرچه در همه جای خودرو حتی سقف آن جای تصادف پیداست. حتما به این فکر می‌کنید که او لاف می‌زند و دروغ می‌گوید تا پول شما را بگیرد. یا اگر هم راست بگوید، با سرعتی که می‌خواهد برود عاقبت یا زیر تریلی خواهید رفت یا ته دره و هرچه دارید و جانتان را از دست می‌دهید. آیا با چنین خودرو و راننده‌ای از تهران به شیراز می‌روید؟»
وی ادامه داد: « در مبارزات انتخاباتی وعده دادن برای رأی گرفتن همیشه رایج است. اما این وعده‌ها چقدر واقعی‌اند؟ در انتخابات کنون نیز نامزدها برای جلب نظر رأی دهندگان وعده‌ها می‌دهند. وعده‌های ۴ نماینده اصولگرا شامل شعارهایی بسیار بزرگ و عجیب است. مثلآ برنامه ۵ فوریتی که یک ساله اجرا شود، دادن ۲۰۰ متر زمین به رایگان، تحویل ۷۵ متر آپارتمان به زوجهای جوان،توزیع طلا بین مردم، یک جهان فرصت برای جهش ایران، لغو سربازی اجباری و چیزهای دیگر. این وعده‌ها چقدر و چگونه قابل تحقق‌اند؟ چقدر در حدود اختیارات رئیس جمهوراند؟ چقدر پول برای این کارها لازم است و دولت آیا پول این را دارد؟ آیا می‌شود این راه طولانی را در مدتی بسیار کوتاه با چنین مرکب و راننده‌ای طی کرد؟»
او در حمایت از پزشکیان نوشته: «در بین نامزدها فقط پزشکیان را دیدم که وعده باغ و گلستان نداد. صادقانه پا بر زمین واقعیت گذاشت و با تاکید بر اجرای قانون وعده نفروخت. آنچه او گفت حل تدریجی و آرام مشکلات بود. سنگ بزرگ‌نشان نداد که علامت نزدن است. بهشت نشان نمی‌دهد که بعد همه را به برزخ بکشاند. اگر او می‌گوید "در حد خود و تا آنجا که می‌توانم" یعنی می‌داند چه خواهد کرد و بی دروغ و ریا اوضاع را بهبود بخشد.»
نوروزی همچنین نوشته: «از سقوط بالگرد و فوت مرحوم آقای رئیسی ۴۰ روز بیشتر نمی‌گذرد. از ثبت نام نامزدهای ریاست جمهوری هم حدود ۳۰ روز می‌گذرد. می‌شود به راحتی حدس زد که همه نامزدها حداکثر ۲۰-۳۰روز فرصت داشتند که برای تبلیغات خود برنامه‌ای تنظیم کنند. ایران کشوری بزرگ با دولتی عظیم و پیچیده و ساختار حکومتی بسیار بزرگ و جامعه‌ای ریشه‌دار است. چگونه می‌توان در چنین جامعه و حکومتی و مشکلات متعددی که ۵ خود نامزدها گزارش دادند، در چنین فرصت کوتاهی برنامه برای همه حوزه‌ها تنظیم کرد و مدعی درستی و قدرت آن بود؟ مگر اینکه بگوئیم آنچه برخی نامزدها به نام برنامه ارائه داده‌اند و گل و بلبل نشان دادند بیشتر از نوع انشای علم بهتر است یا ثروت بوده و چندان قابل اعتنا نیست.»
دیدگاه تان را بنویسید