«نامهنیوز» گزارش میدهد
رابطه اصلاحطلبان و پزشکیان شکر آب شد
همزمان با ارائه لیست وزرای دولت چهاردهم شاهد افزایش انتقادات از سوی اصلاحطلبان هستیم و به نظر میرسد اختلافات بین این جریان سیاسی و پزشکیان خیلی زودتر از آنچه انتظار میرفت، شروع شده است.
آرزو فرشید- همزمان با قطعی شدن لیست وزرای پیشنهادی پزشکیان و ارائه آن به مجلس شاهد بالا گرفتن انتقادات از سوی پزشکیان هستیم و به نظر میرسد که رابطه این جریان سیاسی با دولت چهاردهم خیلی زودتر از آنچه که گمان میرفت شکر آب میشود.
به رغم استفاده از سازوکاری جدید برای انتخاب وزرای دولت چهاردهم، برخی رویکردهای پزشکیان خوشایند جریان حامی او در انتخابات نبود. استقبال از ایجاد دولت ائتلافی و روند تعاملی که پزشکیان با سایر جریانهای سیاسی و نهادها و مراکز قدرت پیش گرفت انگار برای جریان اصلاحات خوشایند نبوده است. همین است که شاهد افزایش گلایهها، قهرها و هشدارها هستیم.
تب شایعه
از هفته پیش تا کنون یک بار شایعه قهر محمدجواد آذری جهرمی را شنیدهایم و هم حالا صحبت از استفعای ظریف است! اگرچه که هر دو مورد در حد شایعه بوده و خبر رسمی درباره آن منتشر نشده است اما به قول محمدرضا عارف این شایعات برآمده از چیزکی است. معاون اول دولت پزشکیان دیروز گفته بود که چیزکی هست اما برخی به آن اضافه یا از آن کم میکنند و شایعات را در فضای مجازی میسازند ( نقل به مضمون).
نامهها و گلایهها
انتقادات و گلایهها خیلی واضح و عیان است. مثلا نامه دیشب جبهه اصلاحات به پزشکیان.
جبهه اصلاحات ایران در نامه اى خطاب به رئیس جمهور با بیان این که اخبار نگران کنندهای از چینش هیأت دولت شما به گوش میرسد، اعلام کرد: در مرحله اول شکلگیری هیأت دولت اجازه ندهید، ویژه گزینیها و روندهای ناصواب موجب حذف شایستگان و ناامیدی مردم از انتخاب خود شود که حتی تا روز رأیگیری برای آمدن پاى صندوق و رأی دادن به شما تردید داشتند.
این جبهه سیاسى با تأکید بر این که هیأت دولت شما باید نماد سلامت، شایسته سالاری، کارآمدی و از همه مهمتر نماد تغییر و اصلاح سیاستگذاریها و مدیریت کشور باشد و نه تداوم آن، در نامه خود به مسعود پزشکیان یادآور شد: هر گامی که در این مسیر در دولت شما برداشته شود، با پشتیبانی این تشکیلات جمعی و فراگیر و نیز حمایت مردم همراه خواهد شد.
در بخش دیگرى از نامه جبهه اصلاحات ایران آمده است: مجموعه فرآیندهایی که موجب پیروزی جنابعالی به عنوان چهاردهمین رئیس جمهور ایران شد، فرصت مغتنمی را هم برای اصلاح شیوه حکمرانی در کشور و هم ترمیم شکاف بیسابقه بین حاکمیت و ملت فراهم آورده است و این دستاورد زمانی میتواند به تحقق اهداف گفته شده بینجامد که گفتار، رویکرد و عملکرد دولت برآمده از این انتخابات بتواند در وهله اول در راستای خواست و مطالبات مردم و تامین حقوق همه شهروندان این کشور باشد.
توییتهای اعتراضی
برخی از اصلاحطلبان منتقد نیز به جای نامه روشهای به روزتری را انتخاب کرده و از فضای مجازی بهره میبرند. مثلا سعید شریعتی، فعال سیاسی دیروز در توئیتی در واکنش به لیست احتمالی برخی وزرای ریاست جمهوری نوشت: «کابینه کلاژ» با دولت وفاق فرق دارد. وفاق ملی جایی است که آن شصت درصد جامعه هم خود را در آن ببیند نه جایی که همان بیست و هفت درصد که به تغییر رای دادند هم راضی نباشند. آنها که با موانع خلاف قانون اساسی رییس جمهور را به سمت «کابینه کلاژ» میبرند اگر صلاحیت داشتند که وضع این نبود.
پیش از او اما محمد فاضلی که از همان میزگرد فرهنگی پزشکیان یک چهره برسروصدا به حساب آمد نیز انتقادات خود را بیان کرده بود. او نوشته بود: «داشتن آدمهایی از همه کابینهها، توافقسازی یا ساختن دولت وفاق ملی نیست. خصوصا که برخی آدمهای همه دولتها، نمادهای بدی هستند، نماد آدمهایی که شخص شخیص «سرمایه اجتماعی» با شنیدن نامشان غش میکند، کهیر میزند و از دست میرود. برخی اسامی، فقط اسم نیستند، نمادند، نماد ناجور! نچسب!»
محمود صادقی هم دیروز با کنایه به پزشکیان توییت کرده بود: «قرار بود صدای بیصدایان باشید ، خودتان هم بی صدا شدید؟!»
شهیندخت مولاوردی نیز در توییتر نوشت: «هرچند مدیریت کشور با یکدست سازی و خالص سازی به بن بست نزدیک شد، اما این دلیل نمیشود این بار از آن طرف پشت بام بیفتیم. کابینه جای کسانی است که حداقل به اصل «توافق در داخل و تعامل با دنیا» پایبند باشند؛ سرمایهساز برای برخی و امیدآفرین برای برخی دیگر!» او این توییت را با هشتک وفاق ملی منتشر کرده است.
جواد امام سخنگوی جبهه اصلاحات ایران نیز در توییتر نوشت: «در آستانه معرفی کابینه دولت چهاردهم به مجلس، اخبار نگرانکنندهای درباره برخی اسامی بهگوش میرسد. برخی از آنها نه نسبتی با اصلاحات دارند و نه حتی به رویکرد اعتدالی نزدیک هستند. برخی دیگر هم اساساً به ضدیت با هر تغییر و اصلاحی شهره هستند. اگر قرار بر ادامه سکانداری نظامیان و شبهنظامیان بر سیاست و عدم تغییر رویکردهای امنیتی نسبت به فعالین سیاسی داخل نظام بود، چه ضرورتی به برگزاری انتخابات و تحمیل این همه هزینه به کشور و بازی با روح و روان مردم و بهویژه جوانان بود؟
جناب دکتر پزشکیان!
در نهایت، شخص رییسجمهور مسئول کابینه است و هیچ لابیگر و عنصر تحمیلگری حاضر نخواهد شد، مسئولیت دولت را بپذیرد. پس تا زمان هست، تجدیدنظر فرمایید.»
تاکیدها و هشدارها
ناگفته نماند که آذر منصوری، رئیس جبهه اصلاحات نیز انتقادات خود را محدود به نامه جبهه اصلاحات نکرد، او پیشتر در جمع اصلاحطلبان کیش به تفاوت دولت وفاق ملی و دولت ائتلافی اشاره کرده گفته بود: «دولت ائتلافی هیچ صاحبی ندارد و در شرایط فعلی هم شکل گیری آن نه تنها مشکلی از گره حکمرانی ما را حل نمیکند، بلکه موجی از ناامیدی را در جامعه و حامیان دولت چهاردهم نیز ایجاد خواهد کرد. حال آنکه دولت ملی، دولتی است که امکان حضور همه ایرانیان فارغ از تفاوتهای ناشی از جنسیت، قومیت و مذهب را فراهم مى کند تا بتوانند در کارآمدی آن ایفای نقش کنند و این میسر نمیشود مگر آنکه به این ویژه گزینیها خاتمه داده شود.»
آذر منصورى دولت پزشکیان را یک فرصت مغتنم برای مجموعه حاکمیت دانست تا شکافهای بوجود آمده را ترمیم کند و در ادامه افزود: «بنابراین باید اراده غالب در همه اجزاء حکمرانی همراهی و همکاری با این دولت باشد و نه سنگ اندازی! چرا که ایران امروز برای دور کردن تهدیدهای بیرونی و انسجام داخلی بیش از هر زمان نیازمند تحقق وفاق ملی است. البته این وفاق بیش از آنکه بین دو یا چند جریان سیاسی باشد، باید بین حاکمیت و جامعه ایران باشد.»
دیدگاه تان را بنویسید