دوئل قالیباف و پایداری | رئیس مجلس کدام طرف تاریخ می‌ایستد؟
اکثریت مجلس قصد تقابل با دولت و کابینه پیشنهادی را ندارد، اما اقلیت تندرو هم بیکار ننشسته‌اند. در این میان نقش قالیباف به عنوان رئیس مجلس بیش از قبل اهمیت پیدا کرده و باید دید که وی سنگ بنای تعامل مجلس و دولت را چطور خواهد گذاشت.
جلسات این هفته مجلس همان‌قدر که برای پزشکیان و دولت مهم است، برای قالیباف هم مهم خواهد بود.
رئیس مجلس حتما سهم مهمی در مدیریت فضای مجلس و کنترل تندرو‌ها خواهد داشت. آنچه از دیروز تا حالا و بعد از آن نطق تند ثابتی و تذکر رسایی در مجلس و فضای رسانه‌ای کشور - مجازی و غیر مجازی - بیش از همه نمود پیدا کرده انتظاری است که از قالیباف می‌رود.
پاسخ قالیباف در جلسه امروز به رسایی این امید را ایجاد کرد که در دوئل رئیس مجلس و پایداری؛ قالیباف پیروز خواهد بود. این پیروزی قطعا گام موثری در مسیر ایجاد وفاق ملی خواهد بود.
به خصوص حالا که حمایت‌های امثال ذوالنوری و کوثری از وزرای پیشنهادی دولت این امید را ایجاد کرده که شاید تغییراتی در سیاست‌گذاری‌ها ایجاد شود؛ ایفای نقش قالیباف در مجلس و کنترل رادیکال‌ها مهم‌تر از قبل خواهد بود.
آنطور که روزنامه فرهیختگان هم در سرمقاله امروز خود به آن اشاره کرده بود، قالیباف این هفته مشخص خواهد کرد که تعامل مجلس و دولت به چه صورتی خواهد بود. اینکه مجلس دوازدهم مثل مجلس تحت مدیریت لاریجانی با احمدی‌نژاد چالش داشته باشد یا مثل مجلس هفتم با دولت خاتمی مقابله کند؛ قطعا کار را برای دولت پزشکیان سخت خواهد کرد و فرصتی که برای حل مشکلات کشور، جلب اعتماد مردم و آشتی ملی فراهم شده را هدر خواهد داد.
دود این وضعیت، اما به چشم خود قالیباف هم خواهد رفت. او که در انتخابات اخیر فرصت کرد میزان رای آوری خود را بسنجند و حتی به اندازه جلیلی هم مورد استقبال اصولگرایان قرار نگرفت؛ بعید است که ناپختگی کرده و در دو راهی موجود جانب امثال «پایداری» و «کیهان» را بگیرد.
امید است که قالیباف توصیه اصولگرایانی مثل محمد مهاجری را جدی گرفته و طرف درست تاریخ را برای ایستادن انتخاب کند.
دیدگاه تان را بنویسید