ترامپ دوباره جنجال‌ساز شد!
دونالد ترامپ، ساعاتی پیش از دیدار با ولودیمیر زلنسکی و هیأتی از رهبران اروپایی در کاخ سفید، در پاسخ به انتقادات درباره نقش میانجی‌گری‌اش در جنگ روسیه و اوکراین ادعا کرد: «من شش جنگ را در شش ماه به پایان رسانده‌ام.» این ادعا که به بخشی ثابت از پیام‌های او در سخنرانی‌ها، اظهارات رسانه‌ای و پست‌هایش در شبکه اجتماعی تروث تبدیل شده، سؤالاتی را در میان کارشناسان برانگیخته است: کدام درگیری‌ها مدنظر ترامپ هستند؟ و چقدر این ادعاها با واقعیت همخوانی دارند؟
به نقل از ال‌پائیس، وب‌سایت خبری اکسیوس برای روشن شدن ادعای ترامپ، لیستی از درگیری‌ها را به کاخ سفید ارسال کرد تا تأیید کند آیا این‌ها همان جنگ‌هایی هستند که ترامپ ادعا می‌کند پایان داده است؟ پاسخ کاخ سفید شگفت‌آور بود: نه شش، بلکه هفت جنگ ظاهراً توسط ترامپ حل شده‌اند. اما بررسی دقیق این لیست، ابهامات بیشتری را به همراه داشت. این درگیری‌ها شامل موارد زیر بودند: ارمنستان و آذربایجان، جمهوری دموکراتیک کنگو و رواندا، اسرائیل و ایران، هند و پاکستان، کامبوج و تایلند، مصر و اتیوپی، و صربستان و کوزوو!
ترامپ در ژوئیه ۲۰۲۵ با افتخار اعلام کرد: «میانگین من یک جنگ در هر ماه است»، و آتش‌بس بین کامبوج و تایلند را به‌عنوان موفقیتی در سیاست خارجی خود معرفی کرد. اما بررسی‌ها نشان می‌دهد که این محاسبه چندان دقیق نیست. برخی از این توافق‌ها به دوره اول ریاست‌جمهوری او (۲۰۱۷-۲۰۲۱) بازمی‌گردند، برخی آتش‌بس‌های شکننده‌ای هستند که هنوز در جریان‌اند و در مواردی، نقش میانجی‌گری آمریکا مورد تردید طرف‌های درگیر قرار گرفته است.
توهم موفقیت‌های مشکوک
دو مورد از درگیری‌های ذکرشده توسط کاخ سفید به دوره اول ریاست‌جمهوری ترامپ مربوط می‌شوند: مصر و اتیوپی، و صربستان و کوزوو. در مورد مصر و اتیوپی، اساساً هیچ جنگی وجود نداشت که پایان یابد. این اختلاف بر سر ساخت سد النهضه در رود نیل بود که به تنش‌های دیپلماتیک منجر شد. در سال ۲۰۲۰، ترامپ تلاش کرد اتیوپی را به توافقی با مصر ترغیب کند، اما آدیس‌آبابا از مذاکرات خارج شد و هیچ توافق صلحی حاصل نشد.
در مورد صربستان و کوزوو، توافقی جزئی در سال ۲۰۲۰ در واشنگتن امضا شد که پس از اعلام استقلال یک‌جانبه کوزوو در سال ۲۰۰۸ به دست آمد. با این حال، تنش‌ها همچنان ادامه دارد. در مارس ۲۰۲۵، ناتو از هر دو طرف خواست تا با نشان دادن انعطاف‌پذیری و تعهد به مزایای بلندمدت، روابط خود را عادی کنند. مارک روته، دبیرکل ناتو، تأکید کرد: «برای پیشرفت گفت‌وگو، هر دو طرف باید انعطاف نشان دهند و تعهدات لازم را بپذیرند.»
دوره دوم: نمایش قدرت یا دیپلماسی شکننده؟
در دور دوم ریاست‌جمهوری‌اش که از ژانویه ۲۰۲۵ آغاز شد، ترامپ تلاش کرده تا با میانجی‌گری در چندین درگیری، قدرت دیپلماتیک آمریکا را به نمایش بگذارد. بیانیه کاخ سفید پس از دیدار با زلنسکی، بر «بازگشت رهبری آمریکا» و «تعهد بی‌وقفه» ترامپ به صلح تأکید کرد و با ستایش رهبران اروپایی همراه شد. این بیانیه نمونه‌ای از تلاش‌های ترامپ برای نشان دادن خود به‌عنوان یک میانجی جهانی و کاندیدای بالقوه جایزه صلح نوبل است.
اما برخی از این تلاش‌ها با انتقاداتی همراه بوده است. به‌عنوان مثال، آتش‌بس بین ایران و اسرائیل در ژوئن ۲۰۲۵، که به «جنگ ۱۲ روزه» معروف شد، پس از بمباران سه تأسیسات هسته‌ای ایران توسط خود آمریکا اعلام شد. این اقدام، که به‌عنوان بخشی از استراتژی فشار حداکثری ترامپ تلقی شد، سؤالاتی درباره روش‌های او برای دستیابی به صلح ایجاد کرد.
تعرفه‌ها به‌عنوان اهرم صلح
ترامپ از ابزارهای اقتصادی، به‌ویژه تعرفه‌ها، برای فشار بر کشورها در جهت پایان دادن به درگیری‌ها استفاده کرده است. در درگیری بین کامبوج و تایلند، او اعلام کرد که تا زمانی که دو طرف به درگیری پایان ندهند، تعرفه‌های تجاری را کاهش نخواهد داد. در ۲۸ ژوئیه، او با افتخار از آتش‌بس بین این دو کشور خبر داد و خود را «رئیس‌جمهور صلح» نامید. اما این آتش‌بس تنها دو روز پس از دست دادن رؤسای دو کشور در مالزی، شکنندگی خود را نشان داد. چین هفته گذشته از این دو کشور خواست تا راه‌حلی دائمی برای اختلافات مرزی خود پیدا کنند.
شکنندگی توافق‌ها: کنگو و رواندا
توافق صلح بین جمهوری دموکراتیک کنگو و رواندا، که در ژوئن ۲۰۲۵ در کاخ سفید امضا شد، نمونه دیگری از شکنندگی دستاوردهای ادعایی ترامپ است. ارتش کنگو و گروه شورشی M23، که از حمایت رواندا برخوردار است، یکدیگر را به نقض این توافق متهم کرده‌اند. این وضعیت نشان‌دهنده چالش‌های پایداری صلح در مناطقی با درگیری‌های پیچیده است.
تردید در نقش میانجی‌گری: هند و پاکستان
در مورد درگیری بین هند و پاکستان، که در ماه مه ۲۰۲۵ شدت گرفت، وزیر امور خارجه هند، ویکرام میسری، صراحتاً اعلام کرد که هیچ میانجی‌گری از سوی آمریکا وجود نداشته است. این در حالی است که ترامپ در تروث ادعا کرد که آتش‌بس پس از «شب طولانی گفت‌وگوهای میانجی‌گری آمریکا» به دست آمده است. این تناقض، اعتبار ادعاهای ترامپ را زیر سؤال می‌برد.
صلحی شکننده در قفقاز
یک هفته پیش از دیدار با ولادیمیر پوتین در آلاسکا، ترامپ با رهبران ارمنستان (نیکول پاشینیان) و آذربایجان (الهام علی‌اف) در کاخ سفید دیدار کرد و پیش‌توافقی برای پایان دادن به درگیری طولانی‌مدت بر سر قلمرو امضا شد. پاشینیان از ترامپ به‌عنوان شایسته جایزه نوبل یاد کرد و علی‌اف او را «عامل صلح در قفقاز» نامید. اما ایران و روسیه، با نگرانی از تغییر توازن ژئوپلیتیکی در منطقه، با این توافق مخالفت کرده‌اند و تردیدهایی درباره پایداری این صلح وجود دارد.
رویای دست‌نیافتنی نوبل
ترامپ بارها به‌طور مستقیم و غیرمستقیم به علاقه‌اش برای دریافت جایزه صلح نوبل اشاره کرده است. او در مصاحبه‌ای با فاکس‌نیوز ادعا کرد که پنج جنگ را پایان داده، اما مجری برنامه، شان هانیتی، این تعداد را به هفت افزایش داد و حتی تخریب تاسیسات هسته‌ای ایران را جزو دستاوردها ندانست. گزارش‌ها حاکی از آن است که ترامپ در تماسی با ینس استولتنبرگ، وزیر دارایی نروژ و دبیرکل پیشین ناتو، درباره جایزه نوبل صحبت کرده، هرچند استولتنبرگ این موضوع را تأیید نکرد و گفت که گفت‌وگو بر تجارت و تعرفه‌ها متمرکز بوده است.
ترامپ در ژوئن ۲۰۲۵ گلایه کرد که: «هر کاری که بکنم، از جمله نتایج در روسیه/اوکراین و اسرائیل/ایران، نوبل را نخواهم گرفت. اما مردم حقیقت را می‌دانند و این برایم کافی است.» با این حال، فرانک برونی، روزنامه‌نگار نیویورک تایمز، با طعنه نوشت: «به ترامپ نوبل بدهید! و یک امی. و یک اسکار.»
واقعیت پشت ادعاها
ادعای دونالد ترامپ مبنی بر پایان دادن به «شش یا هفت جنگ» در شش ماه، ترکیبی از بزرگ‌نمایی، بازتعریف موفقیت‌های گذشته و آتش‌بس‌های شکننده است. برخی از این درگیری‌ها، مانند مصر و اتیوپی، اساساً جنگ نبودند، و برخی دیگر، مانند صربستان و کوزوو یا کنگو و رواندا، همچنان با تنش‌های حل‌نشده ادامه دارند. در مواردی مانند هند و پاکستان، نقش میانجی‌گری آمریکا به‌طور کامل رد شده است. این ادعاها بخشی از تلاش ترامپ برای نشان دادن خود به‌عنوان یک «رئیس‌جمهور صلح» و کاندیدای جایزه نوبل است، اما واقعیت نشان‌دهنده دستاوردهایی شکننده و اغلب مبهم است. در حالی که او تلاش می‌کند رهبری جهانی آمریکا را احیا کند، پایداری این توافق‌ها و تأثیر آن‌ها بر صلح جهانی همچنان محل تردید است.
منبع: خبر فوری
دیدگاه تان را بنویسید