کد خبر: 764092
تاریخ انتشار :

تعرفه‌های ترامپ جایگزین دیپلماسی شدند

دونالد ترامپ در جریان مبارزات انتخاباتی ۲۰۲۴، متعهد شد که از تعرفه‌ها برای احیای صنعت آمریکا، بازگرداندن مشاغل به داخل کشور و کمک به عظمت دوباره آمریکا استفاده کند، اما با گذشت بیش از شش ماه از آغاز دولت او، کارشناسان می‌گویند جنگ تجاری به عنوان یک چماق سیاسی به جای اشکال سنتی‌تر دیپلماسی، به کار گرفته می‌شود.

تعرفه‌های ترامپ جایگزین دیپلماسی شدند
پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

به گزارش نامه‌نیوز، هند، هدف فعلی رئیس‌جمهور آمریکا، نتوانسته است به یک توافق تجاری دست یابد و به نظر می‌رسد ترامپ آماده است تا تهدید خود را برای اعمال تعرفه ۲۵ درصدی دیگر بر دهلی‌نو و رساندن مجموع تعرفه این کشور به ۵۰ درصد، عملی کند. این بالاترین نرخ تعرفه است که ترامپ برای هند و برزیل وضع کرده است.

این رفتار، یک چرخش ناگهانی نسبت به چند ماه پیش است که به نظر می‌رسید دولت ترامپ قصد دارد به تلاش چند ساله دو حزبی برای تعمیق روابط با هند به عنوان یک وزنه تعادل ژئوپلیتیکی در برابر چین ادامه دهد. این بخشی از روندی است که نشان می‌دهد چگونه از تعرفه‌ها به عنوان تهدیدی علیه کشورهایی که سرکش تلقی می‌شوند، استفاده می‌شود. ترامپ به جای ابزاری برای اجبار اقتصادی، از تعرفه‌ها به عنوان یک سلاح سیاسی استفاده می‌کند.

پنج دور مذاکرات تجاری بین دو طرف، هند را به پذیرش خواسته‌های آمریکا برای گشودن بخش‌های وسیع بازار کشاورزی و لبنیات خود نزدیک‌تر نکرده است. مذاکراتی که برای اوایل هفته آینده برنامه‌ریزی شده بود، به طور ناگهانی لغو شد، زیرا نارندرا مودی، نخست وزیر هند، با درخواست ترامپ مبنی بر توقف خرید نفت از روسیه توسط هند دست و پنجه نرم می‌کند.

این درخواست که دهلی‌نو خود را از نفت روسیه که حدود ۳۵ درصد از کل واردات نفت به هند را تشکیل می‌دهد، جدا کند، با هدف اولیه اعلام شده رژیم تعرفه ترامپ یعنی بازگرداندن تولید به آمریکا و متعادل کردن کسری تجاری در تضاد است.

دکتر استوارت رولو از مرکز مطالعات امنیت بین‌المللی در دانشگاه سیدنی می‌گوید: تعرفه‌ها هدف بسیار مشخصی برای محافظت از صنعت داخلی در برابر رقابت دارند. این واقعا موضوع بحث نیست. این به نوعی به ابزاری برای اجبار ژئوپلیتیکی تبدیل شده است.

خود ترامپ نیز به این موضوع اعتراف کرده است. رئیس‌جمهور آمریکا علاوه بر تهدید به اعمال تعرفه اضافی ۲۵ درصدی بر هند به تلافی ادامه خرید نفت روسیه، تعرفه ۳۵ درصدی کانادا را به رسمیت شناختن کشور فلسطین توسط این کشور گره زده است.

در مورد برزیل که مازاد تجاری نادری با آمریکا دارد، به این معنی که بیشتر از آنچه می‌فروشد، خرید می‌کند، ترامپ گفته است که تعرفه سنگین ۵۰ درصدی به دلیل محاکمه متحد سیاسی‌اش، ژایر بولسونارو، است که پس از شکست در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۲ به توطئه کودتای نظامی متهم شده است. پیتر ناوارو، مشاور ارشد تجاری رئیس‌جمهور آمریکا، حتی اصطلاح جدید «تعرفه‌های امنیت ملی» را برای این تهدیدهای تجاری صریحا سیاسی دارد.

کریس مورفی، سناتور دموکرات، با صراحت بیشتری در آوریل در روزنامه فایننشیال تایمز نوشت که این تعرفه‌ها به عنوان سیاست اقتصادی طراحی نشده‌اند، بلکه به عنوان «وسیله‌ای برای وادار کردن به وفاداری به رئیس‌جمهور» هستند.

رولو می‌گوید: «این راهی است که آمریکا برای وادار کردن هرچه بیشتر جهان به همسویی با رهبری جهانی خود در زمانی که وزن و جاذبه واقعی آن در حال کاهش است، به کار می‌گیرد.»

از برخی جهات، این امر جدیدی نیست؛ دولت بایدن از محدودیت‌های تجاری برای محدود کردن دسترسی چین به نیمه‌رساناهای پیشرفته در زمان تنش‌های ژئوپلیتیکی شدید استفاده کرد. اما دواشیش میترا، استاد اقتصاد دانشگاه سیراکیوز، می‌گوید برای بسیاری در هند، تهدیدی که بر سر خرید نفت روسیه با آن مواجه است، نامنسجم و نسنجیده بوده و می‌تواند هند را به چین نزدیک‌تر کند. هند، آمریکا را متحد خود می‌دانست. هند کشوری بود که آمریکا به عنوان رقیب چین در آن منطقه به آن تکیه می‌کرد. بنابراین اهمیت ژئوپلیتیکی زیادی داشت، اما به نظر نمی‌رسد که ترامپ برای هیچ یک از این‌ها ارزشی قائل باشد.

وزیر امور خارجه چین، اخیرا برای مذاکرات به دهلی‌نو سفر کرد و انتظار می‌رود مودی در پایان ماه به شانگهای برود که اولین سفر او در هفت سال گذشته است. این بخشی از الگوی اخیر تحکیم روابط میان کشورهای عضو بریکس شامل برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است که ۴۰ درصد از تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می‌دهند و کارشناسان می‌گویند پاسخی به سیاست‌های تجاری تهاجمی ترامپ است.

بر اساس گزارش گاردین، برای دولت‌های آینده آمریکا، جلب اعتماد مجدد برخی از این کشورها می‌تواند دشوار باشد، زیرا جنگ تجاری فزاینده ترامپ همزمان با برچیدن ابزارهای دولتداری جهانی توسط دولت او روی می‌دهد. از اخراج‌های گسترده در وزارت امور خارجه گرفته تا کاهش برنامه‌های کمک‌های خارجی در سازمان توسعه بین‌الملل، جعبه ابزار دیپلماتیک آمریکا به شدت کوچک شده است.

دیدگاه تان را بنویسید

 

نیازمندی ها