طح قرمز و سبز آمریکا برای غزه
گاردین نوشت: طرح آمریکا غزه را تقسیم میکند و فلسطینیها را در منطقهای غیرقابل سکونت نگه میدارد
گاردین گزارش داده است که ایالات متحده در هفتههای اخیر در حال تدوین طرحی جدید برای مدیریت نوار غزه در مرحله پس از جنگ است؛ طرحی که بر تقسیم غزه به دو منطقه اصلی استوار است: «منطقه سبز» و «منطقه قرمز». منطقه قرمز که اکنون بیش از دو میلیون فلسطینی پس از جابجایی اجباری از سایر بخشهای غزه در آن زندگی میکنند ویران باقی خواهد ماند، بدون هیچ برنامه قابلتوجهی برای بازسازی یا ارائه خدمات پایه.
گاردین گزارش داده است که ایالات متحده در هفتههای اخیر در حال تدوین طرحی جدید برای مدیریت نوار غزه در مرحله پس از جنگ است؛ طرحی که بر تقسیم غزه به دو منطقه اصلی استوار است: «منطقه سبز» و «منطقه قرمز».
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: طبق این گزارش، اسناد برنامهریزی نظامی که روزنامه به آنها دست یافته نشان میدهد منطقه سبز تحت کنترل مستقیم نیروهای اسرائیلی و یک نیروی بینالمللی در حال تشکیل خواهد بود و تنها منطقهای است که پروژههای بازسازی در آن مجاز خواهد بود.
منطقه قرمز بدون بازسازی
طبق گزارش گاردین اما منطقه قرمز—که اکنون بیش از دو میلیون فلسطینی پس از جابجایی اجباری از سایر بخشهای غزه در آن زندگی میکنند—ویران باقی خواهد ماند، بدون هیچ برنامه قابلتوجهی برای بازسازی یا ارائه خدمات پایه.
«گریزی از تقسیم نیست»
این گزارش به نقل از مقامهای آمریکایی دخیل در طرح میگوید که «یکپارچهسازی دوباره نوار غزه» هدفی دور و «جاهطلبانه» است و تقسیم کنونی امری اجتنابناپذیر.
به باور آنها، حضور یک نیروی بینالمللی در منطقه سبز میتواند محیطی باثباتتر ایجاد کند که اجازه شروع بازسازی را بدهد و فلسطینیهای غیرنظامی را به مهاجرت داوطلبانه به این منطقه ترغیب کند؛ تحت تأثیر تفاوت چشمگیر خدمات و زیرساختها بین دو منطقه.
طرح آمریکایی امیدوار است این مهاجرت داخلی در بلندمدت به ادغام تدریجی غزه کمک کند، اما هیچ جدول زمانی مشخصی وجود ندارد.
این طرح همچنین بر پایه «نیروی بینالمللی تثبیت» است که بخش اساسی «طرح بیستنقطهای» اعلامشده توسط رئیسجمهور آمریکا، دونالد ترامپ، به شمار میرود.
درخواست تفویضی که با موانع روبهروست
واشنگتن در تلاش است تا از شورای امنیت سازمان ملل مجوز رسمی برای استقرار نیروهای خارجی در مناطق شرقی غزه بگیرد، اما این تلاشها با مخالفت روسیه و چین مواجه شده است.
در مورد ترکیب این نیرو، فرماندهی مرکزی آمریکا طرح اولیهای تدوین کرده که شامل قرار دادن نیروهای اروپایی در مرکز این ساختار است: از جمله تا ۱۵۰۰ سرباز بریتانیایی متخصص در عملیاتهای مهندسی و امداد نظامی، ۱۰۰۰ سرباز فرانسوی، و مشارکتهای لجستیکی و پزشکی از سوی آلمان، هلند و کشورهای شمال اروپا.
طرحی «وهمی»
اما منابع دیپلماتیک و اروپایی، طبق گاردین، این طرح را «وهمی» توصیف میکنند؛ زیرا بیشتر پایتختهای اروپایی آماده مشارکت در مأموریتی نیستند که ممکن است سربازانشان را در برخورد مستقیم با گروههای فلسطینی یا حتی اسرائیلی قرار دهد، یا آنان را متهم به حمایت از اشغال کند.
تا این لحظه، تنها ایتالیا آمادگی اولیه برای اعزام نیرو ابراز کرده است. اردن—که آمریکا آن را بهعنوان یکی از مشارکتکنندگان احتمالی با صدها سرباز و تا ۳۰۰۰ پلیس در نظر داشت—صراحتاً توسط ملک عبدالله دوم اعلام کرده است که هیچ نیرویی به غزه اعزام نخواهد کرد.
اسناد برنامهریزی آمریکایی همچنین نشان میدهد که فعالیت نیروی بینالمللی صرفاً در منطقه سبز محدود خواهد بود و از «خط زرد»—خط کنترل کنونی اسرائیل که از شمال تا جنوب امتداد یافته و عملاً غزه را دو پاره کرده—فراتر نخواهد رفت.
مقامهای آمریکایی اذعان میکنند که انتظار ندارند این نیروها برای حفاظت از غیرنظامیان وارد منطقه قرمز شوند؛ جایی که حماس دوباره نفوذ خود را بازیافته است.
مأموریتی که موجب نگرانی دولتهاست
اسناد همچنین نشان میدهد که سربازان خارجی در کنار نیروهای اسرائیلی کار خواهند کرد، از جمله در مدیریت گذرگاههای کنترل در امتداد خط کنترل. این موضوع برای کشورهایی که احتمالاً نیرو اعزام میکنند نگرانکننده است، زیرا ممکن است آنها را در نگاه بسیاری بهعنوان بخشی از ساختار اشغال معرفی کند.
در مورد خروج اسرائیل نیز موضوع همچنان نامشخص است؛ چون طرح تصریح میکند که ارتش اسرائیل تنها «پس از استقرار کامل نیروی بینالمللی و تثبیت شرایط» شرایط خروج را بررسی خواهد کرد—بدون هیچ بازه زمانی مشخص.
در طرف فلسطینی، طرح ترامپ پیشنهاد ایجاد نیروی پلیس فلسطینی «دوربرد» را برای مدیریت امنیت داخلی ارائه میدهد، اما نقش این نیرو بسیار محدود است: ۲۰۰ نفر در ابتدا، افزایش به ۴۰۰۰ نفر طی یک سال، یعنی حدود ۲۰ درصد از مجموع نیروی امنیتی فعال در غزه.
بازسازی مشروط
در مورد بازسازی، واشنگتن این فرایند را به ایجاد و تثبیت منطقه سبز گره زده است. طراحان تصور میکنند این منطقه خدمات و زیرساختهایی فراهم کند که منطقه قرمز فاقد آن است، و این مردم را تشویق خواهد کرد بهطور داوطلبانه به آنجا مهاجرت کنند.
اما این تصور، طبق گزارش گاردین، بسیار شبیه تجربههای شکستخورده آمریکا در عراق و افغانستان است؛ جایی که «مناطق سبز» به محلههای بشدت محافظتشده تبدیل شدند که نیروهای غربی در آنها جدا از مردم زندگی میکردند و نتوانستند محیطی امن یا اعتماد مردم را ایجاد کنند.
دیدگاه تان را بنویسید