چرا اسرائیل یک پادگان تروریستی است؟

صهیونیست ها، از بیش از ۷۰ سال پیش که سرزمین فلسطینیان را به اشغال خود در آوردند، عملا سرزمین های اشغالی را به لانه ای برای تولید و پرورش تروریسم تبدیل کردند که البته با حمایت غرب و امپراتوری رسانه ای آن به کل ماجرا نعل وارونه زدند.

با اینحال چند دلیل جدی برای این سال های رژیم صهیونیستی می توان ذکر کرد که ثابت می کند اسرائیل نه یک کشور که یک پادگان تروریستی است.

تروریسم سیستمی

کارکرد نظام مدیریتی در رژیم صهیونیستی، بر پایه سرکوب، کشتار و حذف فلسطینی ها از  حدود ۷۳ سال پیش بنا شده و تاکنون همین مسیر را ادامه داده است.

شهرت اسرائیل به وجود مخوف ترین و پیچیده ترین مراکز آموزشی ویژه سرکوب، ترور و کشتار است و اساسا این رژیم با ترور و کشتار معنا می یابد.

حضور ارتش در خیابان ها برای سرکوب نوجوانان و جوانان و زنان که حتی به کودکان نیز رحم نمی کند، ماهیت خشونت ورز این رژیم را به نمایش می گذارد.

سیاست های جابجایی، اخراج ، تصرف عدوانی منازل و دست اندازی به زمین های فلسطینیان، عمدتا نوعی تروریسم اجتماعی را به ذهن متبادر می سازد و بدتر از آن قطع ارتباط فلسطینیان با جهان خارج از طریق فنس کشی و دیوار کشی است که عملا ملتی را از حقوق اولیه خود محروم کرده است.

علاوه بر اینها، به غیر از عملیات ترور در خارج از اسرائیل، این رژیم همواره نخبگان، رهبران و فعالان فلسطینی را در لیست ترور خود قرار داده است و با وقاحت به این اقدامات افتخار می کند.

تروریسم سیاسی امنیتی

رژیم اشغال گر در کنار انواع بداخلاقی ها و نقض قوانین بین المللی و حتی زیر پا گذاشتن مصوبات شورای امنیت سازمان ملل، سیاست های منطقه ای اش را حول اختلاف و تفرقه میان کشورهای منطقه متمرکز کرده است.

اسرائیلی ها با بکارگیری این سیاست کثیف اجازه نمی دهند منطقه روی آرامش به خود ببیند. در حال حاضر پشت بسیاری از تنش ها و بحران های امنیتی در منطقه رژیم صهیونیستی قرار دارد؛ از سودان تا اریتره در شمال آفریقا تا فتنه انگیزی درعراق و مصر در خاورمیانه.

ترور دانشمندان و علمای مسلمان منطقه

رژیم صهیونیستی از قرن گذشته میلادی تاکنون دهها تن از دانشمندان و اندیشمندان و چهره های علمی در جهان اسلام را ترور کرده است. این رژیم جعلی هر شخصیت علمی را که احساس کند قادر است در مسیر پیشرفت های علمی و تکنولوژیک در کشورهای اسلامی موثر واقع شود، حذف می کند.

تاکنون تعداد زیادی از دانشمندان عراقی، مصری و برخی کشورهای خاورمیانه و عربی توسط جوخه های ترور رژیم صهیونیستی کشته شده اند و در این سال ها اما بیشترین ترورها مربوط به دانشمندان هسته ای ایران بوده است که آخرین مورد آن شهید فخری زاده است.

حمایت تمام عیار از تروریسم تکفیری

اما مهمترین شاخصه تعیین ماهیت تروریستی رژیم صهیونیستی در این سال ها، به عملکرد این رژیم در جنگ علیه گروه های تکفیری و تروریستی بویژه داعش و النصره ، القاعده و سایر گروه های مخوف بر می گردد که همچنان ادامه دارد.

رژیم صهیونیستی، بمباران و حملات موشکی علیه نیروهای مقاومت در سوریه را از همان سال های ۲۰۱۱ در حالی آغاز کرد که هر لحظه بیم فروپاشیدن نظام امنیتی منطقه وجود داشت. نه تنها دمشق که بغداد نیز در اواخر بهار ۲۰۱۴ در آستانه سقوط قرار گرفته بود.

گروه های تروریستی مانند النصره و القاعده و این آخری یعنی داعش ماهیت خود را نشان داده بودند و به غیر از حامیان گروه های تروریستی ، بقیه دولت های خوب می دانستند که منطقه در خطر فروپاشی قرار دارد، اما اسرائیلی ها انگار هیچ نگرانی نداشتند و حتی در برهه هایی مجروحان گروه های تروریستی را برای درمان، به داخل اراضی اشغالی منتقل می کردند.

در آن شرایط حداقل انتظاری که از صهیونیست ها وجود داشت، سکوت بود تا منطقه از گردنه سخت نبرد با تروریسم تکفیری عبور کند، اما گویا صهیونیست ها نه تنها از قدرت گرفتن تروریست ها نگران نبودند که حتی شرایط را برای زدن ضربات کاری به دولت های منطقه مناسب هم دیدند.

بمباران ها و اخلال در عملیات نیروهای مقاومت در برابر گروه های تروریستی همچنان ادامه یافت و هم اکنون نیز در سوریه و عراق، صهیونیست ها در حال خریدن زمان برای گروه های تروریستی هستند.

با این اوصاف آیا می توان بر اراضی تحت اشغال صهیونیست ها و مقر فرماندهی آنان، نامی جز پادگان تروریستی گذاشت؟