ماجرای اخراج ستاره هانگژو از اردوی تیم ملی!
حسین رسولی بعد از انتشار یک استوری در انتقاد از فدراسیون دوومیدانی، از اردوی تیم ملی اخراج شد!
به گزارش "ورزش سه"، قهرمان پرتاب دیسک ایران که همین چند ماه قبل در جریان بازی‌های آسیایی هانگژو با رکورد خود همه را شگفت زده و بالاتر از احسان حدادی توانست طلای این بازی‌ها را از آن خود کند، خیلی زود در مسیری که برای رسیدن خودش به المپیک ترسیم کرده بود، متوقف شد.
رسولی که چند باری در شرایط خود به عنوان یک قهرمان ابراز نارضایتی کرده بود، بعد از انتشار یک استوری مبنی بر اینکه فدراسیون از او خواسته پول کفشی که برای تمرین خریده را پرداخت کند، از اردوی تیم ملی کنار گذاشته شد!
این قهرمان پرتاب دیسک ایران و آسیا نه تنها شرایطی مشابه احسان حدادی که همواره در سال‌های اخیر در اردوهای خارجی بوده و از مربیان خارجی بهره می‌برده، ندارد؛ بلکه می‌گوید در یک خوابگاه بدون آب گرم روزگار می‌گذراند و فدراسیون هم هیچ توجهی به خواسته‌های او ندارد.
بعد از انتشار خبر اخراج قهرمان پرتاب دیسک آسیا از اردوی تیم ملی به خاطر انتقاد از فدراسیون، با حسین رسولی تماس گرفتیم. در ادامه مشروح گفت‌گوی "ورزش سه" با رسولی را می‌خوانید:
وقتی استوری‌های امروزت را دیدیم، حسابی جا خوردیم. از پول کفشی که قرار شده با 500 هزار تومان تخفیف هزینه‌اش را پرداخت کنی تا خبر اخراج از اردوی تیم ملی.
بله؛ متاسفانه به جای اینکه شرایط من بهتر شود، زنگ زدند و گفتند از اردو اخراج هستی. آن هم چه اردویی. اردویی که نه گرمایش داشت، نه آب گرم! نه از مکمل خبری بود و نه از حقوق. از زمانی که از بازی‌های آسیایی آمدیم، به جای اینکه همه چیز بهتر شود، برعکس همه چیز بدتر شد.
ماجرای خرید کفش چه بود؟
قرار بود که برای ورزشکاران کفش مناسب و مکمل بخرند. فدراسیون به من گفت خودت خرید کن و ما هزینه آن را می دهیم. از کسی که خودشان گفتند خرید کردم. این آقای سعادتمند که مدیر تیم‌های ملی و مربی من از طرف فدراسیون گفت از آن خرید کنم، حالا می‌گوید فدراسیون گفته پول کفش را نمی‌دهد!
یعنی حتی در تامین هزینه کفش تمرین شما هم مشکل وجود دارد؟
من واقعا خجالت می‌کشم در خصوص چنین مسائلی صحبت می‌کنم. کفش دیگر جزء نیازهای اولیه تمرین ماست. من نه اردوی آمریکا خواستم و نه 100 هزار دلار پول. نه مربی 20 هزار دلاری هم نخواستم، نه هتل. گفتم در همین اتاق‌های خراب مجموعه آفتاب انقلاب می‌مانم، حداقل نیازهای اولین تمرین من را مهیا کنید. گفتم داخل سالن تمرین یک دایره بزنید که بچه‌های پرتاب در سرمای زمستان بیرون تمرین نکنند، اما آن کار را هم نکردند.
در سال‌های اخیر خیلی از ورزشکاران مطرح دوومیدانی برای آماده سازی خود امکانات خوبی از جمله اردوهای خارجی و مربی خارجی داشتند. چطور این امکانات به شما تعلق نمی گیرد؟
نمی‌دانم مشکل چیست. شاید من بلد نیستم مثل آنها رفتار کنم. کسانی که مدال نیاوردند، با اردوی خارجی‌شان موافقت می‌شود، اما هنوز درگیر تهیه کفش هستم! من آبروی دوومیدانی را در بازی‌های آسیایی خریدم و تنها طلایی این ورزش بودم.
و اینکه بعد از استوری انتقاد شما، به راحتی گفتند از اردو برون بیرون؟
بله، به همین راحتی. با مربی من تماس گرفتند و گفتند اردو را ترک کن!
حالا با این وضعیت تکلیف سهمیه المپیک چه می‌شود؟
من که احتمالا از طریق رنکینگ می‌توانم سهمیه بگیرم، اما خودم گفتم دنبال سهمیه مستقیم هستم. نمی‌خواهم در المپیک تماشاگر باشم و می‌خواهم فینالیست شوم و حتی مدال بگیرم. این پتانسیل را در خودم می‌بینم چون سال قبل هم 65 متر پرتاب کردم.
با خروج از اردو تصمیم داری به تمریناتت ادامه دهی؟
حالا که فدراسیون مرا نمی‌خواهد، سعی می‌کنم پیش وزیر ورزش و رییس کمیته ملی المپیک بروم. با آنها مشکلاتم را درمیان می‌گذارم و شرایطم را می‌گویم. فکر نمی‌کنم بعد از احسان حدادی چه در المپیک و چه در بازی‌های آسیایی کسی جز من بتواند مدال بگیرد. قرار نیست من مدالش را بگیرم و سختی بکشم، بعد مسئولان فدراسیون پزش را بدهند و سفرش را بروند.
دیدگاه تان را بنویسید