نشریه ایتالیایی:تحریم آمریکا علیه ایران، به زیان شرکت های اروپایی است

نشریه ایتالیایی 'ایل پریماتو ناتزیوناله' با عنوان 'تحریم علیه ایران، اروپا را از بازی خارج می کند'، افزود: دونالد ترامپ روز 8ماه مه سال جاری خروج آمریکا از توافق هسته ای با ایران که در سال 2015 امضا شده بود را اعلام کرد. ترامپ وعده شدید ترین تحریم ها را علیه تهران و شرکای تجاری آن داد. این اظهارات ترامپ آغاز یک برخورد اقتصادی جدید را رقم زد که آمریکا، آلمان، فرانسه و حتی چین را به بازی کشید.

این نشریه نوشت: بدین صورت اروپا از خرید نفت ایران منع شد که به معنی یک زیان اقتصادی است. آلمان، انگلیس، ایتالیا و فرانسه نیز مجبور به خروج از کشوری که سال ها بر روی غرب بسته بود، شدند. با وجود اظهارات سران اروپایی و دبیرکل سازمان ملل و با وعده های داده شده برای پیدا کردن یک راه حل، حاشیه مانور دادن برای رهبران اروپایی بسیار محدود می ماند.

اظهارات نمایندگان عالی رتبه اروپایی نیز تاثیری بر این روند نداشت. بویژه فرانسه که زیان زیادی از این تحریم ها متحمل می شود زیرا هم شرکت نفت 'توتال' و هم گروه های 'پژو'، 'سیتروئن' و ایرباس دارای منافع مهمی در ایران هستند.

چین با استفاده از این ضعف سیاسی تصمیم گرفت روابط خود را با ایران حفظ و آنرا تقویت کند. چین در قبال اظهارات ترامپ، بلندپروازی های خود را برای افزایش روابط تجاری و مشارکت های راهبردی، به دولت ایران نشان داد و ایران نیز بر نقش سازنده چین تاکید کرد. این موضع چین پیامد منطقی یک درگیری باز با آمریکا است که ناشی از جنگ اقتصادی میان دو کشور است. ایران بزرگترین فروشنده نفت به چین است و یک چهارم نفت خود را به این کشور صادر می کند.

شرکت های چینی لحظه ای برای جایگزینی مواضع خالی در بازار ایران که از سوی اروپایی ها رها شد، را از دست ندادند. شرکت نفت چین مشارکت توتال در منابع گازی جنوب ایران را بدست آورد و اکنون 80.1 درصد سهام را دارا است. شرکت توتال فرانسه درپی توافق سال 2017 به ارزش 4.8 میلیارد یورو 50.1 درصد سهام آنرا در دست داشت و شرکت نفت چین نیز 30 درصد سهام و ایران 19.9 درصد را دارا بود. پس از خروج توتال، شرکت چینی تمام سهام های آنرا نیز بدست آورد و تبدیل به شریک غالب در زمینه انرژی شد. همین کار را نیز برای صنایع خودروسازی کرد.

بدین ترتیب چین در بخش های راهبردی اقتصاد ایران با میلیاردها دلار سرمایه گذاری غالب شد و این یک امتیاز رقابتی بزرگ نسبت به اروپا است که نشان دهنده نبود یک سیاست اقتصادی تهاجمی واحد در اروپا بخاطر اختلافات زیاد میان کشورهای اروپایی و تبعیت از 'متحد - دشمن' آمریکا است .

منبع: ایرنا