نمره دیپلماسی دولت رئیسی

گروه سیاست نامه نیوز، تقریبا یک سال از عمر دولت رئیسی گذشته و وضعیت مردم به خصوص از لحاظ معیشتی تغییری نکرده است، بگذریم از مسائل و هیاهویی که در مسائل فرهنگی و اجتماعی به راه افتاده است. این وضعیت درحالی است که طبق وعده‌های انتخاباتی انتظار می‌رفت و تصور می‌شد که در این مدت گشایش‌هایی ایجاد شده و برخی از مسائل حل شود. البته الان هم از نگاه رسانه‌های دولت و حامی آن وضعیت خیلی بهتر از قبل است و کلی آمار و ارقام برای اثبات این ادعا ارائه می‌کنند. فقط این نیست و دیپلماسی در دولت جدید را یکی از برتری‌ها و نقاط قوت دولت می‌انگارند. در یک نگاه منصفانه نیز باید گفت که دولت سیزدهم در این حوزه حداقل بهتر از اقتصاد عمل کرده است. از سرگیری مذاکرات احیای برجام اگرچه هنوز به نتیجه نرسیده است، نشان داد که عزم دولت برای بهبود روابط با دنیا و حل مشکلات بین‌المللی جزم است. پ

تاکید بر سیاست همسایگی و در اولویت قرار دادن آن، همچنین مذاکراتی که با ریاض، اردن و مصر انجام شده نیز شاهد دیگری بر این مدعا است. پیوستن به برخی سازمان‌های بین‌المللی مثل شانگهای نیز قابل نادیده گرفتن نیست. ترافیک دیپلماتیک که یکی از شاخص‌های فعال بودن دیپلماسی است را نیز باید مورد توجه قرار داد.

با وجود همه این‌ها اما برخی معتقدند که نمی‌توان به دولت رئیسی در زمینه نمره قابل قبولی دارد. دلیل‌شان هم حل نشده ماندن بسیاری از مشکلات است. 

در این راستا،  احمد شیرزاد ، عضو کمیسیون امنیت ملی در مجلس ششم به «نامه نیوز» گفت: «وزارت خارجه نه از کادر چندان مجربی استفاده کرده و نه از خودش فعالیتی نشان داده که بتوان گفت گره بزرگی را باز کرده است. »

وی افزود: «دولت آقای رییسی البته از ابتدا گفت برای گسترش روابط با همسایگان اولویت قائل است و در این زمینه تلاش می‌کند. کارهای زیادی هم صورت گرفت و در برخی موارد حتی موافقتنامه‌هایی نیز امضا شد. حتما این اقدامات مهم و ارزشمند است اما نمی‌توانیم تنها در این زمینه دست پیدا کنیم و مسائل خود در سطح بین‌المللی را حل نکرده باشیم. به عنوان مثال مشکلاتی مثل FATF و مبادلات بانکی حل نشده و تا وقتی که چنین است، همان همسایگانی که علاقه‌مند به ارتباط با ما هستند نیز نمی‌توانند کاری انجام دهند. ما نیز نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که یک کشور همسایه به خاطر یک مبلغ محدود تبادلات تجاری در سیاست خارجی خود تغییر ایجاد کند. بنابراین آنچه اکنون صورت می‌گیرد حرکت درستی است اما نباید فراموش کنیم که در سیاست خارجی نمی‌توان در یک بخش جلو رفت و در بخش دیگر عقب ماند.»

این نماینده پیشین مجلس گفت: «مهم‌ترین مساله سیاست خارجی ما در شرایط فعلی همان پرونده هسته‌ای و مشکلی است که با قدرت‌های بزرگ جهانی داریم و تا وقتی که این حل نشود، در سایر زمینه‌ها نمی‌توان انتظار پیشرفت داشت.»

شیرزاد برخی از دستاوردهایی که دولت رییسی در حوزه سیاسی برای خود قائل است را نیز ناشی از بخت زمانی دانست و گفت: «در مواردی مثل پیوستن به پیمان شانگهای که حامیان دولت فعلی آن را دستاورد دولت در حوزه دیپلماسی می‌دانند نیز ناشی از بخت‌ زمانی دولت است چون این مسائل در بلند‌مدت نتیجه می‌دهد و از سال‌ها قبل با کار کارشناسی وسیعی در جهت آن تلاش شده است. مواردی مثل پیمان شانگهای یا اوراسیا که الان مطرح است ناشی از همین بخت زمانی است و هر دولت دیگری هم به جای دولت رییسی بود از آن بهره‌مند می‌شد. مساله دیگر موجود هم موضوع جنگ اوکراین است که خارج از اراده دولت ایران اتفاق افتاده و خود موجب ایجاد موقعیت‌هایی در سیاست خارجی ما شده است و باید دید که چقدر از آن استفاده خواهد شد.»