سروده همسر استاد شهید آیت‌الله مطهری ۲۲ سال پیش برای لحظات وفات خود

پایگاه خبری تحلیلی نامه نیوز (namehnews.com) :

تقدیر چنین شد که او در شب میلاد سیدالشهداء(ع) از دنیای فانی به سوی سرای جاودان رخت بربندد.

همسر استاد چنین نوشته است:

در تاریخ ۱۳۷۹/۶/۱۰ مصادف با سالروز شهادت امام جواد علیه السلام در هنگام تماشای تصاویری از تلویزیون، به یاد مرگ و نیز امام حسین علیه السلام افتادم و این شعر را سرودم:

در وقت رفتنم شه خوبان عنایتی

در پیشگاه حق ز تو خواهم وساطتی

آنجا که در لحد بگذارند جسم من

از مادرت بخواه برایم شفاعتی

هستی سفینه نجات خلایق به روز حشر

مصباح حق تویی، ز تو خواهم حمایتی

من چون ولایت پدرت برگزیده‌ام

بهتر چه از ولایت مولی، ولایتی

تو سبط مصطفایی و هم زاده علی

تو مظهر عطوفت و مهر و شجاعتی

من خسته و فقیر به درگاهت آمدم

بی‌توشه رو سیاه، خدا را کرامتی

چون خاک کیمیا بشود از نگاه تو

پس ای حسین کن به کنیزت نظارتی

از بس که ظلم گشته به گیتی نصیب من

آنجا تو را ببینم و گویم شکایتی

آن قوم دون که در شب تاریک از قفا 

کشتند ذاکر تو و کردند جنایتی

بنوشت او حماسه دوران عمر تو

بردند زین جهان چه مصفّا امانتی

با روی سرخ رفت سوی کردگار خویش

این بود هدیه‌اش که تو کانِ سخاوتی

روز وفات گر تو بیایی به نزد من

آن نیست مرگ، هست برایم بشارتی

روحانیا نیاز به آن بی‌نیاز گو

اسرار من بدان که تو دریای رحمتی