حمله تند و تیز رئیس دانشکده صداوسیما به ظریف

وی در روزنامه ایران نوشت:

دکتر ظریف هنوز در عقده حقارت در برابر محبوبیت سردار سلیمانی دست و پا می‌زند. اینجا مثلاً می‌خواهد «ما انتخاب کردیم» را توجیه کند، اما در واقع آن را تحریف می‌کند. قبلاً این جمله را در تحسین مردم ایران گفته بود و حالا دارد مردم ایران را به‌خاطر «انتخاب»شان تحقیر می‌کند.

نه آقای ظریف! ما آرزو اندیش نیستیم. ما اسیر هیجانات و احساسات نیستیم. اینقدر در چهارچوب ذهنیت استعماری (Colonial mentality) به مردم ایران نگاه نکنید. مردم ایران عقل دارند. منطقی هستند. مردم ایران می‌فهمند. همین نگاه آکنده از تفرعن و تحقیرِ مردم عامل شکست و سقوط شما بود.

اتفاقاً مردم با محاسبات کاملاً عقلی و منطقی درک کردند که رویکرد و روش شما هیچ آورده‌‌ای برایشان نداشت. همین مردم امروز با چشم خود دارند می‌بینند که فداکاری سردار سلیمانی چه دستاوردهای ملموس و محسوسی برای ملت ایران به همراه آورده است.

شما سوریه را زمین سوخته می‌دانستید و دنبال عقب‌نشینی و تسلیم در آن میدان بودید. امروز عزت و قدرت منطقه‌ای ایران به واسطه پیروزی در سوریه آشکار و عیان است. هم دولت‌های منطقه برای رابطه و دوستی با ایران صف کشیده‌اند و هم آن کدخدای جهانِ ذهنی شما دست از پا درازتر برگشته است.

مشکل دکتر ظریف این است که هنوز نفهمیده راز موفقیت سردار سلیمانی این بود که از اسارت گفتمان استعماری رهیده بود. مردمِ خود را با لنز دوربین‌های غربی نگاه نمی‌کرد. خودش در متن جامعه و در میان مردم بود. هم آرزوهای مردم را درک می‌کرد و هم از امکانات کشور آگاه بود.

اما در گفتمان استعماری مردمان دیگر سرزمین‌ها، صلاحیت ندارند حدود آرزوها و رؤیاهای خود را تعیین کنند. حتی توان درک قابلیت‌ها و امکانات خود را هم ندارند. لذا کدخدا باید حدود آرزوهای رعیت و میزان قابلیت آنها را تعیین کند. رعیت اگر خلاف میل کدخدا انتخاب کند، مجازات می‌شود.

ایده دولت اعتدال این بود که بیایید از آرزوهای خود دست بکشیم و به آنچه کدخدا برای ما پسندیده رضایت دهیم تا از مواهب و نعمت‌های این دنیا برخوردار شویم. ۸ سالِ مملکت برای این ایده به فنا رفت، اما کدخدا همین که همه امتیازها را گرفت پشت پا زد به همه وعده‌ها.

این ایده دیگر رسوا شده آقای ظریف! هر تلاشی برای بزک کردن آن محکوم به شکست است. وقت خود را تلف نکنید. قدری از آن حباب فکری بیرون بیایید. نگاهی به اطراف بیندازید. در آن ۸ سال که صدای پای تغییر در معادلات جهانی را نشنیدید. چین را طرد کردید و به روسیه بد و بیراه گفتید.