پزشکیان یعنی تغییر وضع موجود

نامه نیوز - علی‌رضا علوی‌تبار در یادداشتی برای «مشق نو» پزشکیان را نماد تغییر وضع موجود دانسته و از آمادگی کشور برای پذیرش این تغییرات نوشته است. اهم نکات مورد اشاره او به شرح زیر است:

- آقای پزشکیان برای دعوا و کشمکش نیامده است اما به دلایل مختلفی نماد و تجسم تغییر است. پزشکیان دین‌دار و دین‌‌باور است، اما در فهم آموزه‌‌های دینی به مقتضیات زمان توجه دارد و ادامه راه اجتهاد با توجه به «زمان» و «مکان» است. همین عنصر است که او را در مقابل بنیاد‌گراییِ تجددستیز قرار می‌‌دهد. مسئله‌آفرین ایران را «تبعیض» می‌‌داند و در نتیجه از برابری حقوقی و حقیقی در عرصه‌‌های دینی و مذهبی، جنسی، قومی و نسلی دفاع می‌‌کند.

- روشن است که این جهت‌‌گیری او را در مقابل «تبعیض ساخت‌یافته» حقوقی و حقیقی مطلوب جریان راست ‌افراطی قرار می‌‌دهد. همراهان و مشاوران پزشکیان از «رفاه نهادینه» که متکی بر توسعه پایدار است، دفاع می‌‌کنند. اطرافیان پزشکیان حتی اگر انگیزه‌‌های دستیابی به «فرصت‌»های شخصی را هم داشته باشند به مخاطره چنین تلاشی در درون ساختار انحصارگرای قدرت آگاه‌اند.

- در ساختار قدرت متکی بر حاکمیت یک اقلیت، ورود به قدرت لزوماً شما را از خطر مصون نمی‌‌دارد. می‌‌توان مسئول بود اما دائم در معرض پرونده‌‌سازی قرار داشت. در چنین ساختاری تنها قاعده ماندگاری در قدرت «ارادت‌‌سالاری» است.

- ورود پزشکیان به قوه مجریه در نخستین گام یعنی تلاش برای بازسازی نظام اداری. رعایت موازین مندرج در قوانین موجود (مانند قانون مدیریت خدمات کشوری) که معمولاً نشان‌‌دهنده حداقل‌‌های مطلوب هستند، به‌طور قطع به کارآیی و اثربخشی این نظام یاری می‌‌رساند. همین تحول می‌‌تواند در سیاست‌‌های پولی کشور و نظارت‌‌های بانک مرکزی بر بانک‌‌های تجاری نیز اتفاق افتد.

- چهره تازه‌‌ای از ایران در سطح بین‌‌المللی نشان داده خواهد شد، چهره‌‌ای که با اعتماد به نفس گفت‌وگو می‌‌کند و بهره‌‌گیری از ابزارهای دیپلماتیک برای تأمین منافع ملی را بلد است. تغییرات از حوزه قوه مجریه آغاز می‌‌شود و با بازتولید آن در بخش‌‌های دیگر، امکان بازتولید وضع موجود با اختلال مواجه می‌‌گردد. با زمینه مساعدی که در جامعه هست این روند به پیدایش میانجی‌‌هایی برای تغییر در بخش‌‌های مختلف می‌‌انجامد. پزشکیان به‌دلیل نگرش‌‌های بنیادی که دارد و ترکیب تیمی که به همراه‌اش می‌‌آیند، نماد و تجسم تغییر خواهد بود. پذیرش حضور او در رقابت به‌معنای آمادگی حداقلی برای تغییر است.