گفتمان پزشکیان «وفاق‌ملی» بود اما رفاقت سیاسی به معنی وفاق نیست

گروه سیاست - یک سال از ریاست جمهوری مسعود پزشکیان گذشت؛ او در انتخابات ریاست جمهوری خیلی تلاش کرد از وعده و وعید دادن به مردم خودداری کند اما با این وجود سه موضوع «پیشبرد امور براساس کار کارشناسی»، «وفاق ملی» و «اجرای قانون برنامه هفتم توسعه» در مواضع او برجسته بود. حالا بعد از یک سال این نقد به دولت چهاردهم وارد می شود که در حد انتظارات جامعه ظاهر نشده و فرصت چندانی نیز برایش باقی نمانده است.

مصطفی هاشمی طبا در گفت‌وگو با نامه‌نیوز درباره گفتمان غالب دولت چهاردهم گفت: دولت چهاردهم اعلام کرد اجرای برنامه هفتم توسعه دنبال می کند اما این برنامه همچون برنامه ششم و پنجم اصلا قابل اجرا نیست چون اولویتی در آن دیده نمی شود. بارها گفتم «بهتر است دولت از برنامه هفتم یکسری اولویت را بیرون بکشد و طبق همین اولویت بندی پیش برود» که البته این کار را نکرد.

وی افزود: البته آقای پزشکیان شعار وفاق را مطرح کرد اما مهم آن است که این وفاق چه طور تعریف شود. امروز کشور مشکل آب و برق دارد؛ ضمناَ رئیس جمهور طی یک سال گذشته با یکسری مسائل و حوادث مختلف مواجه شد بنابراین جای یک اولویت بندی در پیگیری امور خالی است.

این فعال سیاسی یادآور شد: درست است که برنامه هفتم قابل اجرا نیست، به قول رئیس جمهور 300 میلیارد دلار یا به قول معاون اول رئیس جمهور حدود 200 میلیارد دلار پول برای اجرای این برنامه لازم است اما می توان از دل این برنامه یکسری اولویت ها را استخراج می کردند و آن اولویت ها را به عنوان برنامه دولت در دستور کار قرار می دادند اما پیشامد حوادث مختلف و چیدمان دولت طوری بود که نتوانستند به این مهم برسند.

وی درباره میزان تحقق شعار «وفاق ملی» ادامه داد: اگر وفاق حول افراد باشد، تحقق آن خاصیتی ندارد چون یکسری افراد کنار هم می نشینند و رفاقت می کنند. وفاقت باید حول یکسری مسائل باشد، آن زمان اگر گرایش ها و تفکرات مختلف برای کمک به پیشبرد این مسائل اعلام آمادگی کردند و در حوزه اجرایی نیز یک همت جمعی را پدید آوردند، به آن وفاق می گویند.

هاشمی طبا گفت: بارها من و افرادی از گرایش های سیاسی مختلف دور هم نشستیم، گپ زدیم و خوش گذشته است اما وفاق باید حول یک محور کاری باشد که چنین چیزی اتفاق نیفتاده و شاید فکرش هم نبوده است.