بعد از این صحبت درباره ساپینتو ممنوع است
داخل لابی هتل فردوسی، سرپرست نفت آبادان، دست چپ در جیب راه می‌رود و به تلفن‌ها پاسخ می‌گوید.
به گزارش "ورزش سه"، کمتر از ۲۴ ساعت پس از تساوی شگفت‌آور نفت آبادان در تهران مقابل تیم مدعی استقلال، حال همه در اردوی این تیم آبادانی خوب است. عبدالله ویسی که سر ظهر به هتل برگشته، هنوز دارد جواب تلفن‌ها و تبریک‌ها را می‌دهد و در عین حال استمزاجی هم درباره درگیری شدیدش با ریکاردو ساپینتو می‌کند.
در بین آنهایی که امروز به دیدنش آمده‌اند، حمیدرضا گرشاسبی، مدیرعامل سابق پرسپولیس و فولاد هم حضور دارد که پس از حضور عبدالله در پیکان رابطه صمیمی میان آنها شکل گرفت. گرشاسبی یک بار هم ویسی را به عنوان سرمربی فولاد انتخاب کرد که این همکاری به واسطه فشارهای بیرونی پایان خوشی نداشت؛ با این حال ارتباط بین این دو چهره محبوب خوزستانی همچنان برقرار است.
عبدالله ویسی دور میز مشغول قهوه خوردن است که چند بازیکن جوان تیمش دورش را می‌گیرند؛ دروازه‌بان دوم تیم، هافبک دفاعی جوان و بقیه بازیکنانی که هنوز اسم‌شان به گوش خبرنگارها و استعدادیاب‌ها نخورده است. وقتی از او سوال می‌کنیم که آیا نفت جوان‌های خوبی دارد یا نه، می‌گوید: «بله که دارد. همین هفته یک هافبکم را که در بازی استقلال دو اخطاره شد، ندارم و به جای او یک بازیکن خیلی جوان را به زمین می‌فرستم که تا به حال کسی فوتبالش را ندیده است.»
ویسی دیروز به گرشاسبی قول داد که دیگر درباره ماجراهای بین خودش و ریکاردو ساپینتو با رسانه‌ها صحبت نکند.
عبدالله در ادامه حرف‌هایش می‌گوید: «البته اینها بچه‌های خیلی خوبی هم هستند. واقعا هیچ جا کار نکرده بودم که از بازیکنانش اینطور حس خوب و مثبت بگیرم.»
ویسی یک چهره فوتبالی و البته یک مربی اهل رسانه و خوش‌صحبت است. هنوز یادمان نرفته در خندوانه‌ای که او با تیم شگفتی‌سازش، استقلال خوزستان، در بین جمعیت حاضر بود، وقتی رامبد جوان از او درباره حال و هوای رختکن پرسید، ویسی مثل یک بازیگر بلند شد و با شرح دادن اتفاقات رختکن در آخرین بازی، آن شور و حال را بازنمایی کرد.
او که قهرمانی و افتخار را در فوتبال ایران تجربه کرده، حالا در سینه‌کش بالا رفتن از یک ناهمواری دیگر است. ماموریتی که اگر بتواند آن را به پایان برساند، شاید در حد قهرمانی لیگ برتر امسال هنر به خرج داده است. ویسی یک تیم درهم‌شکسته و شاید ازبین‌رفته را تحویل گرفته و با اعتماد و خوش‌بینی دوباره آجر به آجر آن را روی هم چیده و حالا ۱۸۰ دقیقه باقی مانده تا آنها از انتهای جدول یک پله بالا بیایند و شاید یک سال دیگر هم در لیگ بمانند.
به او می‌گوییم شاید خیلی از فوتبالی‌ها دوست داشتند و دارند که مس کرمان در لیگ بماند، چرا که آنها امکانات بهتری نسبت به شما دارند و مشکلات هر ساله آبادان گریبانگیرشان نیست. ویسی در جواب می‌گوید: «شاید حق با شما باشد. اما متاسفانه این افکار با بد آدمی طرف شده‌اند. من یک لر کله‌شق هستم و حتما می‌خواهم امسال این تیم را در لیگ برتر نگه دارم.»
وقتی از او درباره تنش میان آنها و مس کرمان هم سوال می‌کنیم، او در جواب می‌گوید: «برای خودمان خیلی عجیب بود که چرا مس انقدر روی دعوا با ما وقت گذاشت. اصلا همانجا بود که فهمیدم می‌توانیم آنها را بگیریم، در حالی که اگر من بودم، سرم را هم به عقب برنمی‌گرداندم و با موفقیت در بازی‌هایی که داشتیم، ماندنم را قطعی می‌کردم. البته همین حالا هم شانس تیم مس زیاد است و من وضعیت آنها و سرمربی‌شان را درک می‌کنم اما متاسفانه از بین ما فقط یکی در لیگ می‌ماند که کاش این اتفاق برای هیچکدام‌مان نمی‌افتاد و درگیرش نبودیم. اما بالاخره به جایی رسیده‌ایم که یواش یواش یکی از ما باید دست آن‌یکی را ول کند.»
صحبت‌هایمان با ویسی که به اینجا می‌رسد می‌خواهیم درباره ریکاردو ساپینتو حرف بزنیم. عبدالله در جواب می‌گوید: «چیزهایی را که باید می‌گفتم، گفتم. ایشان نباید اینطور صحبت می‌کرد و تا حالا نشده من ببینم مربی‌ای در فوتبال ایران با این شکل به دیگری توهین کند. من هم اگر کاری کردم، جوابش را دادم؛ تازه از نظر خودم خیلی مودبانه و خوددار. دوستانم و هواداران نفت هم خوشحالند که من جلوی این حرف‌های زشت نه آنقدر عصبانی شدم و نه از کنارش گذشتم. من شخصا با همه آدم‌ها با احترام و محبت رفتار می‌کنم و انتظارم هم این بود که در بازی استقلال هم ۹۰ دقیقه همین‌طور به پایان برسد و آخرش هم هیچ اتفاق خاصی رخ ندهد، اما متاسفانه سرمربی استقلال حرف‌های بدی چه در داخل زمین و چه بیرون از زمین زد و ما هم نمی‌توانستیم کنار بایستیم و فقط بخوریم.»
صحبت‌ها که به اینجا می‌رسد عبدالله رو به یکی از جوان‌های تیمش می‌کند و می‌گوید: «چه کسی بود که آخر بازی من را از پشت گرفته بود و نمی‌گذاشت شادی کنم؟ درد کمرم دوباره عود کرده است.» یکی از بچه‌ها دستش را بالا می‌برند و می‌گوید: «من، البته می‌خواستم بغل‌تان کنم.» عبدالله دوباره خنده‌ای می‌کند و می‌گوید: «یکی طلب تو.»
نفت دیروز بعد از ظهر تهران را ترک کرد تا تمرینات خود را برای بازی خانگی با ذوب آهن آغاز کند. رقابتی که موفقیت در آن ممکن است تا حد زیادی تضمین‌کننده بقای نفتی‌ها باشد. آنها که امتیازشان را به مس کرمان رسانده‌اند، از نظر آماری در بازی رو در رو از حریف عقب هستند و باید تا پایان لیگ به برتری امتیازی برسند. پس دلهره و اضطراب حداقل دو هفته دیگر برای آنها ادامه خواهد داشت؛ حتی اگر ویسی با خنده‌ای که دندان‌های لمینت شده‌اش را نشان می‌دهد، مدام به بقیه روحیه بدهد که حتما در لیگ می‌مانیم.
دیدگاه تان را بنویسید