نامزد اصلح جبهه پایداری کیست؟

به گزارش نامه نیوز، تقریبا چهل روز تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوی باقی مانده و وضعیت در جریان اصولگرایی روز به روز پیچیده‌تر می‌شود. حالا دیگر به اندازه قبل نمی‌توان به آمدن ابراهیم رئیسی و بعد هم اجماع روی او دلخوش بود. دلایل متعددی هم برای این امر وجود دارد که بارها مورد اشاره قرار گرفته است. از بی‌میلی شخص او تا اختلاف نظر شورای وحدت و شورای ائتلاف. رویکرد متفاوت و اثرگذار طیف پایداری هم که جای خود دارد.

تا چندی قبل که گمان می‌رفت ابراهیم رئیسی قطعا آمدنی است و اصولگرایان نیز از هر گروه و طیفی پشت وی خواهند ایستاد، انتظار می‌رفت که طیف پایداری نیز بازی برهم‌زنی نکرده و از رئیس قوه قضاییه حمایت کند. اکنون اما با مشاهده نشانه‌هایی از نیامدن رئیسی، وضعیت تفاوت کرده است. 

برای همین همین دیدیم که آن چهره‌هایش شاخص و ارشد پایداری که در مجلس از هر فرصتی برای دعوت رئیسی استفاده کرده یا نامه نوشته و امضا جمع می‌کردند، یکباره تغییر رویه داده و سکوت پیشه کردند! 

وضعیت وقتی قابل تامل‌تر شد که شاهد افزایش گمانه‌زنی‌ها و اخبار غیررسمی درباره ورود سعید جلیلی به انتخابات بودیم. در «نامه‌نیوز» پیش‌تر به این نشانه‌ها پرداخته و خبر جدی شدن ورود جلیلی به این رقابت‌ها را اعلام کرده بودیم. مشخص‌تر از همه اما افزای فعالیت‌های حامیان جلیلی و خود او در فضای مجازی بود. از حضور در اتاق‌های کلاپ هاوسی گفته تا برگزاری لایو اینستاگرام.

این تحرکات وقتی بیش‌تر مورد توجه قرار گرفت که تحلیل‌گران با درنظر گرفتن تحولات بین‌المللی و منطقه‌ای اخیر امکان تبدیل شدن سیاست خارجی به محور اصلی انتخابات را بیش از قبل دانستند. همزمان نیز محمد جواد ظریف که گزینه اصلی اصلاح‌طلبان برای ایفای نقش در چنین شرایطی بود، با آن فایل صوتی جنجالی به حاشیه رفت. حمایت اصلاح‌طلبان و عذرخواهی نیز به کار او نیامد و سخنان اخیر رهبری نشان داد که کار او تمام است. در همین راستا فضا برای سعید جلیلی مهیا‌تر از قبل شد.

این اما به معنی آن نیست که پایداری حتما سعید جلیلی را به عنوان گزینه اصلح معرفی کرده و پشت او می‌ایستد! تردید در این باره از آنجایی پدید آمد که نشانه‌هایی از مخالفت صادق محصولی دبیرکل جبهه پایداری با جلیلی به چشم خورد. این چهره موثر اصولگرای با چند توییت و اشاره به ضرورت برخورداری گزینه اصلح از ظرفیت رای‌آوری در حقیقت پتانسیل رای‌آوری و محبوبیت جلیلی را به چالش کشید و معلوم شد که جلیلی برای اعلام کاندیداتوری راه سختی پیش رو دارد.

رویکرد محصولی اما چند سوال را به ذهن رسانده و ابهاماتی ایجاد کرد. مثلا اینکه آیا خودش شخصا مایل به نامزدی است؟ یا اینکه قصد حمایت از گزینه دیگری را دارد؟ اغلب تحلیل‌گران معتقدند که او خیال رئیس جمهور شدن ندارد و کارگردانی در عرصه سیاست را ترجیح می‌دهد. به اعتقاد این گروه او یک گزینه دیگر پس ذهن خود دارد و مایل است که او را تا رسیدن به پاستور همراهی کند. 

گزینه‌ای که احتمالا کسی نیست غیر از پرویز فتاح. خاصه آنکه اخیرا اخبار غیررسمی از فعال شدن تیم انتخاباتی او حکایت می‌کند. هرچه باشد فتاح از جمله گزینه‌هایی است که یک کارنامه سفید و قابل ارائه دارد. ضمن اینکه می‌تواند بدنه رای محمود احمدی‌نژاد را با خود همراه کند. او همچنین این ظرفیت را دارد که طیف عدالت خواه و در عین حال طبقه محروم را با خود همراه کند. به عبارت ساده و دقیق‌تر وجه برتری فتاح به جلیلی همان ظرفیت رای‌آوری است که محصولی به آن اشاره دارد. 

البته او به اندازه جلیلی در عرصه سیاست خارجی حرف براین گفتن ندارد و بعد از آن مصاحبه تلویزیونی پرحاشیه نیز خودش را با مشکلاتی مواجه کرد. ضمن آنکه او نیز با حکم رهبری در راس یک دستگاه اجرایی است. 

بر این اساس باید منتظر ماند و دید که گزینه اصلی طیف پایداری کیست، جلیلی یا فتاح؟ محصولی یا دیگری؟