دولت رئیسی در سال نخست

گروه سیاست نامه نیوز ، یک سال از عمر دولت رئیسی گذشته و وقت آن است که نگاه به وعده‌ها و دستاوردهایش داشته باشیم؛ آن هم فارغ از نگاه‌های سیاسی و احیانا مغرضانه. قضاوت درباره سال نخست دولت‌ها البته قدری سخت است زیرا چند ماهی از این مدت صرف تشکیل کابینه و هماهنگی اعضای دولت و دستگاه‌های اجرایی شده است. در واقع یک سال اول هر دولتی نمی‌تواند دقیقا گویای عملکرد دولت در سه سال بعدی باشد اما چه کنیم که از قدیم گفته‌اند «سالی که نکوست از بهارش پیداست» لذا ما هم نگاهی به بهار دولت رئیسی انداخته‌ایم تا معلوم شود که در سه سال بعدی منتظر چه باشیم و چه نباشیم.

واکسیناسیون و بارقه امید

بهار دولت رئیسی به واقع نکو بود، خصوصا که در آن مقطع زمانی درگیر کرونا بودیم و نایابی واکسن. با شروع به کار دولت جدید اما واکسن به وفور یافت شد و ایستگاه‌های واکیسناسیون شبانه روزی کار کردند و از شمار مرگ و میر کاسته شد. همین کافی بود تا امیدوار شویم که این دولت واقعا آمده تا تحولی ایجاد کند.

تورمی از نگاه ما و دولت

تحول بعدی را در حوزه معیشت و اقتصاد انتظار می‌کشیدیم اما متاسفانه این انتظار پاسخ مناسبی نگرفت. آمار و ارقام که به جای خود، زندگی در این مملکت و آنچه هر روز زیست می‌کنیم، نشان می‌دهد که با گرانی بیش از قبل و فشار تورمی مضاعفی دست به گریبان هستیم. بگذریم از اینکه سخنگوی دولت هر هفته با لبخند از نزولی بودن شیب تورم می‌گوید و ما در کف جامعه نشانی از آن نمی‌بینیم.

بلاتکلیفی برجام

از دیگر ناموفقیت‌های دولت اما در حوزه سیاست خارجی و احیای برجام مشاهده شد. اگرچه که نباید بی‌انصاف بود به سیاست خارجی این دولت در کل نمره مردودی داد. به هرحال تلاش‌هایی در راستای همکاری با کشورهای همسایه و شرق آسیا صورت گرفت. به پیمان‌هایی مثل شانگهای پیوستیم و بحث از بریکس و اوراسیا نیز است. فارغ از اینکه مقدمات این همکاری‌ها از کی فراهم شده است، شروع آن اتفاق خوش یمنی است که می‌تواند در عرصه اقتصاد هم اثرگذار باشد. تلاش برای بهبود روابط با کشورها عربی منطقه نیز اگرچه هنوز به نتیجه نرسیده، اما ادامه یافته است و همه این‌ها یعنی دولت سیزدهم حداقل در بخشی از دیپلماسی اهتمام دارد. نگاه به شرق به جد حاکم است و همکاری‌های منطقه‌ای نیز تایید و پیگیری می‌شود.

ابرچالش برجام اما به قوت خود باقی است و هنوز هیچ گشایش رخ نداده است. تنها امیدواری‌ها به همین طرح اخیر جوزپ بورل است که آن هم با توجه به این تحریم‌های جدید آمریکا و تاکید ایران به رسیدن به مرحله گریز هسته‌ای صفر ؛ چندان چشم‌انداز روشنی ندارد.

مسائل اجتماعی

در عرصه مسائل اجتماعی نیز اوضاع بهتر از دولت قبل نیست و شاید هم بدتر باشد. دولت رئیسی آمده بود که برای مدیران گشت ارشاد بگذارد اما دیدیم که با تاکید بر اجرای امر به معروف و نادیده گرفتن معیارهای این مهم، چطور حاشیه ساز شد. فضای اجتماعی و سیاسی بسته‌تر از گذشته شده و منتقدانی که ابتدای دولت از آنها برای بیان نظراتشان دعوت شده بود، گوش شنوایی نمی‌بینند.

در عین حال با توجه به افزایش معضلات معیشتی و اقتصادی شاهد افزایش جرم و جنایت و به تبع آن افزایش ناامنی نیز هستیم. 

وعده‌های روی زمین مانده

در عین حال بسیاری از وعده‌های دولت روی زمین مانده است. نه اینکه توقع داشته باشیم آن 4 میلیون مسکن ساخته شده باشد یا با یک میلیون شغل ایجاد کرده باشند، اما حداقل توقع داشتیم که نشانه‌ای از تحقق وعده‌ها مشاهده شود. نه اینکه هنوز هم افزایش حقوق بازنشستگان مساله باشد و تعلل دولت حاشیه سازی کند.